Ik ben het zo beu dat de maatschappij doet alsof carrière maken alles is.

Echt niet.

Is het oké om niet carrièregericht te zijn? Dat was de vraag die ik me enkele jaren geleden stelde. Het antwoord waar ik op kwam was een duidelijk "hell yeah".

Ik wil in dit artikel mijn 10 redenen met u delen waarom ik denk dat het perfect in orde is.

Ik heb geen verlangen naar een carrière

Ik leg het nu allemaal op tafel.

Ik vind de hele verplichte "wat doe je?" praatjes als je iemand voor het eerst ontmoet totaal saai. Ik denk dat er veel interessantere dingen zijn om over iemand te leren.

Ik heb geen idee waar ik mezelf over 5 jaar zie - en wat maakt het uit, er kan veel gebeuren tussen nu en dan.

En ik kan echt niet de moeite nemen om langzaam de carrièreladder te beklimmen. Alleen om te ontdekken dat het uitzicht vanaf de top niet zo mooi was.

Maar dat betekent niet dat ik geen passies en interesses heb in het leven.

Het betekent niet dat ik niet wil leren, groeien en mezelf verbeteren. En het betekent niet dat ik geen zinvol en vol leven heb.

Is het OK als ik niet carrièregericht ben? 10 redenen waarom wel

1) Betekenis vinden is belangrijker dan onderscheidingen of uiterlijk "succes".

Ik weet wat belangrijk voor me is.

Ik kan het niet helpen, maar ik denk dat de obsessie van de maatschappij met carrièrepaden verpakt is in het verkopen van de "Amerikaanse Droom".

Werk harder en ook jij kunt alles hebben.

Maar wat als ik niet alles wil hebben, wat als ik wil genieten van wat ik heb.

Ik accepteer en bewonder de zogenaamde werkethiek van sommige mensen. Sommige workaholics krijgen er een kick van. Sommige mensen voelen zich echt voldaan door zich op te werken in een bedrijf.

Hoewel ik geloof dat waarschijnlijk maar heel weinig mensen op hun sterfbed liggen en denken: "Ik wou dat ik nog één dag had gewerkt".

Maar we zijn allemaal verschillend.

En ik denk dat dat prima is. We hechten allemaal waarde aan verschillende dingen, en ik denk dat we ons leven moeten opbouwen rond wat we waarderen.

Ik geloof echt dat het niet uitmaakt wat je doet, maar hoe je het doet.

Als je het werk dat je doet haat en geen carrièreplan hebt, dan zul je zeker wat veranderingen willen aanbrengen.

Maar als je daarentegen zin en waarde kunt vinden in je leven en werk - dan maakt het echt niet uit wat je doet.

Voor mij is het vinden van meer betekenis in mijn werk niet gekomen door meer successen.

Het komt door me te concentreren op wat ik belangrijk vind. Waar ik persoonlijk trots op kan zijn.

Het komt door mezelf als persoon te waarderen. En ook door na te denken over hoe mijn rol (hoe klein ook) anderen beïnvloedt.

2) Je kunt het pad van iemand anders volgen.

Er was een meisje in mijn buurt die zo hard werkte om dokter te worden.

Ze miste zoveel speciale gelegenheden, evenementen en feestjes. Ze vermeed relaties zodat ze zich aan haar studie kon wijden. Ze offerde zich op voor "haar droom" om medisch professional te worden.

Het probleem was dat het niet haar droom was.

En na ongeveer 10 jaar van haar leven en tienduizenden dollars en schulden te hebben besteed aan de verwezenlijking ervan - gaf ze het allemaal op.

We worden al op jonge leeftijd gedwongen om na te denken over wat we willen doen. Geconditioneerd door ouders, de maatschappij, of gewoon een overweldigende angst om achter te blijven.

Veel carrièregedreven mensen volgen uiteindelijk iemand anders' voorgeschreven pad, in plaats van hun eigen pad uit te stippelen.

3) Wie wil een bedrijfsslaaf zijn?

Ik wil dit niet veranderen in een tirade over "het systeem". Maar ik wil wel benadrukken dat het geen toeval is dat de maatschappij zo geobsedeerd is door werk.

De druk die je voelt om altijd te werken en het schuldgevoel of je wel genoeg doet passen bij de kapitalistische maatschappij waarin wij leven.

Ik heb graag mooie dingen en geniet net zo graag van de luxe van het leven als ieder ander.

Maar het onophoudelijke verlangen naar "meer" dat ons door de strot wordt geduwd, geeft veel mensen het gevoel dat ze geen andere keuze hebben dan bedrijfsslaven te worden:

• Slaapwandelend door het leven.
• Hard werken en het gevoel hebben dat je er niets voor terugkrijgt.
• Dat je baas en je baan je leven beheersen.
• Overwerkt en ondergewaardeerd.

Geen dank.

4) Omdat het leven als een geheel moet worden beschouwd.

Een carrière is slechts een deel van het leven.

In plaats van in te zoomen en je alleen op je carrière te richten, denk ik dat het nuttiger is om uit te zoomen en je af te vragen wat voor leven ik wil leiden en welke doelen ik heb.

Niet carrièregericht zijn kan betekenen dat je een beter evenwicht tussen werk en privé krijgt. Ik ben er altijd meer in geïnteresseerd geweest om ervoor te zorgen dat alle aspecten van mijn leven gezond, sterk en evenwichtig aanvoelen.

Dat betekent ook relaties, familie, welzijn, leren en groei, naast het werk dat ik doe.

Een carrière is niet de enige uitlaatklep en uitdrukking van een goed geleefd leven. Maar ik denk dat we ons allemaal gemotiveerd willen voelen in het leven. We willen wakker worden met een veer in onze stap.

Het valt niet te ontkennen dat het creëren van een leven waar we van houden werk is.

Wat is er nodig om een leven op te bouwen vol spannende mogelijkheden en avonturen vol passie?

De meesten van ons hopen op zo'n leven, maar we voelen ons vastzitten, niet in staat om de doelen te bereiken die we aan het begin van elk jaar zo graag willen stellen.

Ik dacht er net zo over, totdat ik deelnam aan Life Journal, een initiatief van Jeanette Brown, lerares en levenscoach, en dat was de ultieme waarschuwing die ik nodig had om te stoppen met dromen en actie te ondernemen.

Klik hier voor meer informatie over Life Journal.

Dus wat maakt Jeanette's begeleiding effectiever dan andere zelfontwikkelingsprogramma's?

Gerelateerde verhalen van Hackspirit:

Het is eenvoudig:

Jeanette heeft een unieke manier gecreëerd om jou de controle over je leven te geven.

Ze wil je niet vertellen hoe je je leven moet leiden. In plaats daarvan geeft ze je levenslange hulpmiddelen die je zullen helpen al je doelen te bereiken, waarbij je de focus houdt op datgene waar je gepassioneerd over bent.

En dat maakt Life Journal zo krachtig.

Als je klaar bent om het leven te leiden waar je altijd van gedroomd hebt, moet je Jeanette's advies lezen. Wie weet is vandaag de eerste dag van je nieuwe leven.

Hier is de link nog eens.

5) Passie kan vele uitgangen hebben

Laten we niet vergeten dat je niet hoeft te doen wat je het liefste doet voor de kost.

Een van de meest getalenteerde kunstenaars die ik ken werkt in een bar. Ik heb verschillende gesprekken met hem gehad over waarom hij geen geld probeert te verdienen met zijn kunst.

Hij zegt dat hij graag creëert en doet waar hij van houdt in zijn vrije tijd, zonder er een carrière van te maken.

Hij heeft een andere vorm van inkomen gevonden die hij graag doet, waardoor hij aan zijn kunst kan blijven werken en tegelijkertijd van een goede levensstijl kan genieten.

Als je beroemd wilt zijn, rijk wilt zijn, erkend wilt worden voor iets bijzonders in het leven, is daar absoluut niets mis mee.

Maar veel mensen zoeken geen roem en fortuin.

Niet omdat ze een laag zelfbeeld hebben. Niet omdat ze lui of onambitieus zijn. Gewoon omdat ze in hun leven meerdere gelukkige uitlaatkleppen voor hun passie vinden. Een carrière is lang niet de enige.

6) Groei komt in vele vormen

Het grappige was dat hoe minder ik aan mijn carrière dacht, en hoe meer ik me in plaats daarvan richtte op mijn groei, hoe beter ik het leek te doen in leven en werk.

Ik begon na te denken over mijn persoonlijke ontwikkeling in het algemeen, in plaats van simpelweg de dingen te doen die ik dacht te moeten doen om mijn carrière vooruit te helpen.

Het zit in de menselijke natuur om vooruit te willen. Om te leren en te ontwikkelen. En als je het geluk hebt een baan te hebben waar je precies dat kunt doen, geweldig.

Maar als je niet het geluk hebt zo'n kans te krijgen, moet je toch manieren kunnen vinden om als persoon te groeien.

Mentale groei, sociale groei, emotionele groei en spirituele groei zijn slechts enkele van de gebieden die je kunt verkennen.

7) Je waarde hangt niet af van hoeveel je verdient of wat je doet.

Je bent niet beter dan iemand anders alleen omdat je naar de universiteit gaat. Je hebt niet meer intrinsieke waarde of je nu een miljoen dollar op de bank hebt of een paar honderd.

Het najagen van status is een van die valkuilen waar velen van ons op een gegeven moment in vallen.

Die externe maatstaven waarmee we meten hoe goed we het doen in het leven.

Maar dat brokkelt snel af op de dag dat je je omdraait en beseft dat het een zeer lege maatstaf is voor geluk en waarde.

Je eigenwaarde baseren op je status in de maatschappij is een rotsgrond om op te bouwen. Het zal alleen maar leiden tot teleurstelling.

8) Uw bijdrage is uiteindelijk belangrijker dan uw carrière

Ik vraag me vaak af wat er zou gebeuren als we ons minder zouden bekommeren om het opbouwen van een carrière en meer om onze bijdrage aan de samenleving.

Als onze beoordeling van succes minder gericht was op hoe goed we het doen en meer op hoeveel we teruggeven.

Dat betekent niet dat we allemaal een middel tegen kanker moeten vinden, of in ons eentje de opwarming van de aarde moeten oplossen.

Ik heb het over veel bescheidener dingen die nog steeds een krachtige impact hebben. Aardig zijn, anderen dienen en je best doen.

Ik denk echt dat deze waarden van bijdrage een betere, eerlijkere en aangenamere wereld voor ons allen maken.

Is dat niet een krachtigere erfenis om na te laten dan de jongste hoofdaccountant van je bedrijf te zijn?

Dat we niet carrièregericht zijn, betekent niet dat we ons niet kunnen afvragen: Hoe gebruik ik mijn capaciteiten en tijd ten goede?

9) De meesten van ons hebben geen idee wat ons levensdoel is.

Het probleem met te horen krijgen dat je je dromen moet volgen is de aanname dat we allemaal precies weten wat onze dromen zijn.

Is het raar om geen droombaan te hebben?

Ik ben altijd jaloers geweest op mensen die als kind al wisten wat ze wilden doen. Ik denk niet dat het voor velen van ons zo werkt. Voor mij in ieder geval niet.

Dus voor degenen onder ons die niet uit de baarmoeder komen met zo'n sterk besef van onze missie hier op aarde, wat dan?

Wat doe je als je geen carrière richting hebt?

Je dwaalt af van het ene ding naar het andere, je afvragend of er iets mis is met je omdat je niet alle antwoorden weet.

Maar het ontdekken van doel en passies in het leven is voor de meesten van ons een lange en bochtige weg van experimenteren.

We weten niet alle antwoorden, we moeten ze vinden door onderzoek.

Dat kan tijd kosten. En we zullen waarschijnlijk vaak van gedachten veranderen en ons vaak verloren voelen. En dat is oké.

10) Het belangrijkste is of het goed voor je is

De maatschappij kan ons het gevoel geven dat het niet goed is om carrière te maken.

Maar wat uiteindelijk het belangrijkst is, is niet wat de maatschappij denkt over jouw niveau van carrière ambitie, ...noch je ouders, je collega's, of je buurman.

Het lawaai van wat anderen denken over wat we wel en niet doen in het leven kan snel de belangrijkste stem van allemaal overstemmen - die van jezelf.

Als je je verward en onzeker voelt over wat je voor werk wilt doen, kan het nuttig zijn om te proberen wat stilte te vinden om je te helpen opnieuw contact te maken met jezelf. Meditatie en ademwerk zijn geweldige hulpmiddelen om je daarbij te helpen.

Je zou dit kunnen combineren met een zelfonderzoekend dagboek over 'wat te doen als je niet weet wat je met je leven moet doen'.

Dit kan je helpen om voor jezelf meer duidelijkheid en richting te ontdekken.

Het komt erop neer dat het absoluut prima is om niet carrièregericht te zijn, maar dat je toch moet weten dat je opties hebt en dat je altijd vrij bent om die te verkennen.