فهرست مطالب
مردم اغلب تنبل ها را با افراد آرام اشتباه می گیرند، و من متوجه می شوم، زیرا هر دو کلمه دلالت بر عدم بهره وری دارند.
و در جامعه ای که بهره وری ما را برابر با ارزش خودمان می داند، انجام هیچ کاری تقریباً جرم انگاری می شود. . در واقع، اگر اینجا هستید، احتمالاً در مورد خودتان هم فکر کرده اید: آیا من تنبل هستم؟
بدتر از آن، شخص دیگری به شما اشاره کرده است. به صورت تو
و حتی ممکن است باعث شود که شما احساس گناه کنید زیرا همانطور که گفتم، جامعه از عدم بهره وری اخم می کند. بنابراین بیان متقابل من: شاید شما فقط آرام هستید.
پس نگران نباشید، خواننده عزیز، ما در مورد 4 نشانه که نشان می دهد شما تنبل نیستید صحبت خواهیم کرد، فقط شخصیتی آرام دارید.
اجازه دهید این کار را با این موارد شروع کنیم:
1) شما به همان اندازه که برای کار ارزش قائلید برای استراحت ارزش قائل هستید
فرد آرام ممکن است بگوید: «استراحت به اندازه کار مهم است. "
تنبل ها ممکن است بگویند، "چرا کار کنید؟"
اولین کار: استراحت به اندازه کار مهم است. بعد از من تکرار کنید: استراحت به اندازه کار مهم است. بله، قابل تکرار است.
دلتنگ من با آن فرهنگ شلوغ و ساینده، من آن را رد می کنم. با تمام وجود.
تمام آن کار بیش از حدی که انجام داده‌ام، من را به فرسودگی شغلی سوق داد. (و من تنها نیستم.)
برای واضح بودن، من هیچ کس را از شلوغی منع نمی کنم، فقط می خواهم همه زمانی را برای استراحت و ریکاوری در این بین اختصاص دهند.
کاری که شما به عنوان یک فرد آرام انجام می دهید.
شما برای استراحت ارزش قائل هستید و هیچ ایرادی در آن وجود ندارد. شما درک می کنید که بهره وری بیش از حد استناسالم به عنوان هیچ یک از آن است.
شما استراحت را صرفاً پاداشی برای کار سخت نمی‌دانید، این بخشی از آن است! برای کار سخت ضروری است.
«در کار فضیلت هست و در استراحت فضیلت هست. از هر دو استفاده کنید و هیچکدام را نادیده بگیرید.» — آلن کوهن
شما کسی نیستید که اگر بتوانید به آن کمک کنید، ضرب الاجل*ها را یکی پس از دیگری قرار دهید. در این بین به تنفس و مهلت نیاز دارید. شما به یک دوره استراحت بین بهترین کارهایتان نیاز دارید.
شما به خاطر بهره وری سازنده نیستید.
*شما هم احتمالاً کسی نیستید که با ضرب الاجل های متوالی به خوبی کار کنید. احتمالاً یک یا دو پروژه را اینجا و آنجا جمع کرده اید. (نگران نباشید، قضاوت نمی کنم. من هم آنجا بوده ام.)
2) شما احساس مسئولیت دارید، فقط وحشت نکنید
آرامشگر ممکن است بگوید، "من می دانم چه کاری باید انجام دهم."
تنبل ممکن است بگوید، "LOL." افراد تنبل به هیچ وجه احساس مسئولیت نخواهند داشت. من فکر می کنم این یکی از بزرگترین جداکننده های تنبل و آرام است.
ببینید، روزهای تنبل مشکلی ندارند.
من حتی تا آنجا پیش می‌روم که روزهای تنبلی را توصیه می‌کنم (نگاه کنید به شماره 1)، اما اگر حتی احساس نمی‌کنید که مسئولیت انجام وظایف خود را ندارید، این همان جایی است که شروع به یک مشکل می‌کند. .
یک فرد آرام هنوز این احساس مسئولیت را دارد. این آگاهی از آنچه باید انجام شود، لیست کارهای روز یا هفته یا ماه.
همچنین ببینید: 10 دلیل احتمالی که یک مرد پس از جدایی می خواهد با هم دوست شودخیلینوار کناری مهم:
لازم به ذکر است که تنبلی دلایل زیادی دارد که یکی از آنها سلامت روان است.
گاهی اوقات نمی توانید. گاهی اوقات سلامت روان ما به قدری بد می شود که بلند شدن از رختخواب، مخصوصاً آشپزی برای خود یا تمیز کردن خانه، آنقدر سخت می شود.
بعضی اوقات حتی نمی توانیم غذا بخوریم یا دوش بگیریم. پس چه بیشتر از یک ضرب الاجل کاری؟ بیشتر از این چه کاری باید انجام داد؟ وقتی آشپزخانه بسیار دور به نظر می رسد، چه چیز دیگری برای رفتن و دیدن دنیا؟
داستان های مرتبط از Hackspirit:
پس، وقت خود را صرف کنید. باقی مانده. اگر می توانید و اگر لازم است کمک بخواهید. هیچ شرمی در جستجوی کمک وجود ندارد. من به دنبال تو هستم، دوست.
TL;DR، من به شدت در مورد یک نوع تنبلی انتخابی در اینجا صحبت می کنم، خوب؟
به هر حال، اجازه دهید به لیست برگردیم.
3) شما در قبال خودتان مسئول هستید
آرامشگاه ممکن است بگوید، "این به عهده من است."
تنبل ها ممکن است بگویند، "اوه، امروز این بود ?”
در مقایسه با فردی تنبل، شما مسئولیت پذیر هستید. و دو مورد وجود دارد که مسئولیت پذیری در اینجا مطرح است:
- شما در قبال کارهایی که باید انجام شوند پاسخگو هستید.
- شما برای کارهایی که انجام نمی شوند پاسخگو هستید. انجام شد
نکته اول بسیار ساده است و به احساس مسئولیت شماره 2 مربوط می شود، شما مالکیت کاری را که باید انجام دهید دارید. در مقایسه با فردی تنبل که احتمالاً اصلاً اهمیتی نمی دهد یا برایش مهم نیست.
حالا اجازه دهید در مورد نکته دوم صحبت کنیم: ماگاهی اوقات سرعت خود را دست کم می گیریم یا زمان واقعی مورد نیاز برای به پایان رساندن کاری را دست کم می گیریم. این طبیعی است، این اتفاق می افتد. همه ما در مدیریت زمان خوب نیستیم.
اما تفاوت بین یک فرد آرام و یک تنبل در این است که شما مسئولیت کاری را که به پایان نرسانده اید نیز بر عهده خواهید گرفت.
حتی این واقعیت که اکنون دارید این مطلب را می خوانید، این که فکر می کنید تنبل هستید یا تنبل هستید، گواهی بر این واقعیت است که برایتان مهم است که آیا همه چیز همانطور که باید کار می کند یا خیر.
تنبل‌ها می‌توانند... خوب، خیلی تنبل‌تر از آن هستند که به آن توجه کنند.
آنها حتی ممکن است این یا آن را به خاطر کامل نکردن کاری که باید انجام می دادند سرزنش کنند. حتی ممکن است دیگران را سرزنش کنند، همه چیز را مقصر بدانند جز خودشان.
و در آخر...
4) شما *هنوز* کارها را انجام می دهید.
آرامشگاه ممکن است بگوید، "بله، من در حال انجام آن هستم."
همچنین ببینید: 10 دلیل که ممکن است دیگر دوست پسر خود را دوست نداشته باشیدافراد تنبل ممکن است بگویند، "نه." (من سعی می کنم در مثال هایم شوخ طبعی را تزریق کنم، به همین دلیل است که به جای «اراده» می گویم «ممکن است». . این نیز مقایسه بسیار قوی بین آرام و تنبل است.
در هر مورد کوچک در مورد یک کار وحشت نکنید، شما را تنبل نمی کند. وسواس نداشتن روی بهره وری شما را تنبل نمی کند. وقت خود را صرف انجام کارهای مورد نیاز می کنید، تنبلی نیست.
این فقط راه شماست، نحوه عملکرد شما.
فاصله از نقطه A تا نقطه B برای شما اتفاقاً یک نقطه آرام و سرد است و این اشکالی ندارد، شما همچنان در نهایت به نقطه B خواهید رسید. شما یک جور آدمی هستید که گل رز را بو کنید و این؟
این معتبر است.
برای پایان
این مقاله کوتاه است اما امیدوارم به اندازه کافی شیرین (بخوانید: قانع کننده، آموزنده و نشاط آور) بوده باشد.
راستش را بخواهید، بقیه ما باید یک صفحه از کتاب شما برداریم تا گهگاهی بایستیم و گلهای رز را بو کنیم.
جهان خیلی سریع حرکت می کند و گاهی اوقات احساس می کنیم که احساس می کنیم. از سرعت بخشیدن به چیزها عقب مانده است. شما شاهدی هستید که نشان می دهد ما می توانیم با صرف وقت از زندگی لذت ببریم.
مطمئناً، ما باید کارها را انجام دهیم، اما همچنین باید تا زمانی که در حال انجام آن هستیم، به درستی با خود رفتار کنیم. بهره وری سمی بیشتر از اینکه مفید باشد به ما آسیب می رساند و شما برای دانستن این موضوع یک قدم جلوتر از ما هستید.
در ابتدای این مطلب، به این احتمال اشاره کردم که ممکن است احساس کرده باشید تنبل هستید یا نقطه خالی به شما گفته شد که شما هستید.
بعد از آنچه که گفتم، هنوز اینطور فکر می کنید؟