Mensen verwarren lui vaak met ontspannen, en dat snap ik, want beide woorden impliceren onproductiviteit.

En in een maatschappij die onze productiviteit gelijkstelt aan onze eigenwaarde, voelt niets doen bijna crimineel. In feite, als je hier bent, heb je je waarschijnlijk zelfs afgevraagd over jezelf: Ben ik lui?

Erger nog, iemand anders wees je erop. In je gezicht.

En het heeft je misschien zelfs een schuldgevoel gegeven, want zoals ik al zei, de maatschappij fronst onproductiviteit. Dus mijn tegenargument: Misschien ben je gewoon relaxed.

Dus wees niet bang, beste lezer, we bespreken 4 tekenen waaruit blijkt dat je niet lui bent, maar gewoon een relaxte persoonlijkheid hebt.

Laten we beginnen met:

1) Je hecht evenveel waarde aan rust als aan werk

De relaxte zou kunnen zeggen: "Rust is net zo belangrijk als werk."

De lui zouden kunnen zeggen: "Waarom werken?"

Eerste zaak: Rust is net zo belangrijk als werk. Herhaal na mij: Rust is net zo belangrijk als werk. Ja, het is voor herhaling vatbaar.

Mis me met die hustle and grind cultuur, ik verwerp het. Van harte.

Al dat overwerken heeft alleen maar geleid tot een burn-out. (En ik ben niet de enige.)

Om duidelijk te zijn, ik hou niemand tegen om te hosselen, ik wil alleen dat iedereen de tijd neemt om tussendoor te rusten en te herstellen.

Wat je doet als een je weet wel... een relaxte persoon.

Je waardeert rust en daar is niets mis mee. Je begrijpt dat te veel productiviteit even ongezond is als helemaal niets.

Je ziet rust niet als een beloning voor hard werken, het hoort erbij! Het is essentieel voor hard werken.

"Er is deugd in werk en er is deugd in rust. Gebruik beide en vergeet geen van beide." - Alan Cohen

Je bent niet iemand die deadlines achter elkaar zet als het aan jou ligt. Je hebt tussendoor adempauzes en adempauzes nodig. Je hebt een afkoelingsperiode nodig tussen je beste werk.

Je bent niet productief omwille van de productiviteit.

*Je bent waarschijnlijk ook niet iemand die goed werkt met opeenvolgende deadlines. Je hebt waarschijnlijk een of twee projecten hier en daar gepropt. (Geen zorgen, ik zal niet oordelen, ik ben er ook geweest.)

2) Je hebt verantwoordelijkheidsgevoel, je raakt alleen niet in paniek

De relaxte zou kunnen zeggen: "Ik weet wat ik moet doen."

De luie zou kunnen zeggen, "LOL."

Als de lui al iets zullen zeggen. Luie mensen hebben helemaal geen verantwoordelijkheidsgevoel. Ik denk dat dit een van de grootste scheidingen is tussen lui en lui.

Kijk, luie dagen zijn oké.

Ik zou zelfs zo ver willen gaan om luie dagen aan te bevelen (zie #1), maar als je niet eens het gevoel hebt dat je de verantwoordelijkheid hebt om je taken af te maken, dan begint het daar een probleem te worden.

Een relaxte persoon heeft nog steeds dat verantwoordelijkheidsgevoel. Dat besef van wat er gedaan moet worden, de to-do lijsten van de dag of week, of maand.

Zeer belangrijke bijzaak:

Het moet gezegd worden dat er vele redenen zijn voor luiheid, een daarvan is geestelijke gezondheid.

Soms gaat het gewoon niet. Soms wordt onze geestelijke gezondheid zo slecht dat uit bed komen, laat staan voor onszelf koken of het huis schoonmaken, zo moeilijk wordt.

Soms kunnen we niet eens eten of douchen. Dus wat meer over een werk deadline? Wat meer om te haasten? Wat meer om de wereld te gaan zien als de keuken zo ver weg voelt?

Gerelateerde verhalen van Hackspirit:

Dus, neem je tijd. Rust. Zoek hulp als het kan en als het moet. Het is geen schande om hulp te zoeken. Ik duim voor je, vriend.

TL;DR, ik heb het hier uitsluitend over een soort van gemakzucht, oké?

Hoe dan ook, laten we teruggaan naar de lijst.

3) Je bent verantwoordelijk voor jezelf

De relaxte zou kunnen zeggen, "Dat is voor mij."

De lui zouden kunnen zeggen, "Oh, was dat vandaag?"

Vergeleken met iemand die lui is, moet je verantwoording afleggen. En er zijn twee gevallen waarin verantwoording moet worden afgelegd:

1. Je bent verantwoordelijk voor de taken die gedaan moeten worden.
2. Je bent verantwoordelijk voor de taken die niet gedaan worden.

Het eerste punt is vrij eenvoudig en hangt samen met het verantwoordelijkheidsgevoel van #2, je hebt eigendom van wat je moet doen. Vergeleken met een lui iemand die het waarschijnlijk niet wil of helemaal niets kan schelen.

Laten we het nu over het tweede punt hebben: we overschatten soms ons tempo of onderschatten de tijd die nodig is om iets af te maken. Dat is normaal, het gebeurt. We zijn niet allemaal goed in tijdmanagement.

Maar het verschil tussen een relaxte persoon en iemand die lui is, is dat je ook verantwoordelijkheid neemt voor iets dat je niet hebt afgemaakt.

Zelfs het feit dat je dit nu leest, dat je je afvraagt of je lui bent of niet, getuigt van het feit dat het je wat kan schelen of alles naar behoren functioneert.

De lui zouden... wel, te lui zijn om er iets om te geven.

Ze kunnen zelfs dit of dat de schuld geven voor het niet afmaken van wat ze moesten doen. Ze kunnen zelfs andere mensen de schuld geven, alles behalve zichzelf.

En tot slot...

4) Je krijgt nog steeds dingen gedaan.

De relaxte zou kunnen zeggen, "Ja, ik doe mee."

De luie zou kunnen zeggen, "Nah."

Oké, dus misschien zeggen ze niet "Nah" in je gezicht. (Ik probeer humor in mijn voorbeelden te brengen, daarom zeg ik tenslotte "misschien" in plaats van "zal".)

Maar hun daden zullen dat zeker laten zien Nah omdat ze dingen niet gedaan krijgen. Dit is ook een zeer sterke vergelijking tussen laid-back en lui.

Dat je niet in paniek raakt over elk klein dingetje van een taak maakt je niet lui. Dat je niet geobsedeerd bent door productiviteit maakt je niet lui. Dat je de tijd neemt om af te maken wat nodig is, is niet lui.

Het is gewoon jouw manier, hoe je te werk gaat.

De afstand van punt A naar punt B is voor jou toevallig een rustige en chille afstand en dat is oké, je komt uiteindelijk toch bij punt B. Je bent een stop-and-smell-the-roses soort persoon en dat?

Dat is geldig.

Tot slot

Dit artikel is kort, maar ik hoop dat het zoet (lees: overtuigend, informatief en opbeurend) genoeg was.

Eerlijk gezegd, de rest van ons moet een pagina uit jouw boek nemen en af en toe aan de rozen ruiken.

De wereld gaat zo snel en soms hebben we het gevoel dat we achterop raken door hoe snel dingen kunnen gaan. U bent het bewijs dat we van het leven kunnen genieten door de tijd te nemen.

Natuurlijk moeten we dingen gedaan krijgen, maar we moeten onszelf ook goed behandelen als we bezig zijn. Giftige productiviteit zal ons meer kwaad dan goed doen en u bent ons een stap voor omdat u dit weet.

Aan het begin hiervan noemde ik de mogelijkheid dat je het gevoel hebt dat je lui bent of dat je ronduit te horen hebt gekregen dat je dat bent.

Na wat ik heb gezegd, denk je dat nog steeds?