1001 پاسخ بالقوه برای این سوال وجود دارد که "من کی هستم؟"

این یک سوال ساده به نظر می رسد، اما پاسخ پیچیده ای دارد، حداقل به این دلیل که شما تنها نیستید.

0>پاسخ خود شما احتمالاً به این بستگی دارد که چه کسی سؤال می‌کند و چقدر می‌خواهید به عمق بروید.

پاسخ دادن به "من کیستم؟" در یک مصاحبه یا قرار ملاقات، احتمالاً توصیفی تر و کمتر فلسفی خواهد بود.

اما در سطحی دیگر، هرچه خودمان را بهتر بشناسیم، بینش بیشتری خواهیم داشت. همانطور که ارسطو یک بار گفت: "شناخت خود سرآغاز همه حکمت هاست."

با این پاسخ های مثال "من کیستم" که به شما کمک می کند عمیق تر به آنچه واقعا هستید، بشناسید.

چرا پاسخ دادن به این سوال دشوار است: من کی هستم؟

"من کی هستم؟" این است که ما چگونه خود را می بینیم و تعریف می کنیم. هویت ما را ایجاد می کند و به نوبه خود واقعیت ما را می سازد.

من نام من هستم، من شغلم هستم، من روابطم هستم، من شبکه من هستم، من تمایلات جنسی من هستم، من وابستگی های من هستم، من هستم. سرگرمی ها.

اینها همه برچسب هایی هستند که می توانید برای توصیف خود از آنها استفاده کنید. با وجود اینکه بسیاری از افراد سرنخ‌ها و اشاره‌هایی به شما می‌دهند، اما هنوز محدود هستند.

یکی از دلایلی که چرا پاسخ دادن به «من کیستم» بسیار مشکل است، این است که نقش‌های اجتماعی که در زندگی ایفا می‌کنید - به عنوان یک یک حسابدار، یک برادر، یک پدر، یک مرد دگرجنسگرا و غیره - به قلب واقعی خود نپردازید. به سادگی فهرست کردن علایق یا سرگرمی های شما انجام نمی شود.

شما می توانیدذهن.

نگاهی به دستاوردهای گذشته، پرسیدن اینکه چه کاری را بیشتر دوست دارید انجام دهید، و امتحان کردن چیزهای جدید به آشکار کردن استعدادها و نقاط قوت شما کمک می کند.

21) من در چه چیزی بد هستم؟

همانطور که هر یین یانگی دارد، هر فردی نیز حتماً دارای نقاط قوت و ضعفی است.

وسوسه انگیز است که به سرعت چیزهایی را که احساس می کنیم در آنها خوب نیستیم کنار بگذاریم. اما وقتی هویت خود را صرفاً در چیزی که در آن مهارت دارید بپیچید، هویت شما می‌تواند با مهارت‌های شما مشخص شود.

آنچه ما در آن بد هستیم گاهی اوقات جایی است که متوجه می‌شویم از چه چیزی طفره می‌رفتیم. زندگی اما پرسیدن اینکه با بهبود چه کاری می‌توانیم انجام دهیم، می‌تواند به تقویت منطقه آسایش شما کمک کند و شما را در یک ذهنیت رشد قرار دهد.

22) باورهای من در مورد خودم چیست؟

باورهای شما واقعیت شما را در چندین مورد شکل می‌دهند. راهها.

کسی که خود را باور دارید قدرتمند است. در یک سطح اساسی، باورهای شما رفتار شما را ایجاد می کند. همانطور که در Psychology Today ذکر شده است:

«تحقیقات نشان می‌دهد که در حالی که احساس گناه (احساس اینکه کار بدی انجام داده‌اید) می‌تواند انگیزه‌ای برای بهبود خود باشد، شرم (احساس اینکه شما یک فرد بد هستید)، تمایل به ایجاد یک خودخواهی دارد. تحقق پیشگویی، کاهش امید و تضعیف تلاش برای تغییر. به همین ترتیب، برخی شواهد نشان می‌دهند که تمجید از شخصیت در مقابل رفتار، ابزار مؤثرتری برای ترویج رفتارهای مثبت است.»

23) دردها و دردهای گذشته من چیست؟

انتخاب‌ها ما برای خودمان اغلب تحت تأثیر قرار می گیریمگذشته ما. هنگامی که قضاوت های سالمی انجام می دهیم، ممکن است از درد خود به عنوان نشانه ای برای آنچه در زندگی خود نمی خواهیم استفاده کنیم.

اما وقتی تفکر به نشخوار تجربیات منفی گذشته تبدیل می شود، ممکن است شروع به احساس گیر کرده و خودمان را تعریف کنیم. بر اساس اتفاقات بدی که برای ما افتاده است.

24) عادات من چیست؟

گرچین روبین محقق و نویسنده شادی می گوید که

"عادت ها بخشی از شما هستند هویت. تغییر آنها به معنای تغییر بخشی اساسی از شخصیت ماست."

"عادت ها معماری نامرئی زندگی ما هستند. ما تقریباً روزانه تقریباً 40 درصد از رفتار خود را تکرار می کنیم، بنابراین عادت های ما وجود و آینده ما را شکل می دهند - چه خوب و چه بد.»

25) به چه چیزی حسادت می کنم؟ آیا می‌توانیم بگوییم «من به زبان فرانسوی مسلط هستم»، «من یک جهانگرد هستم» یا «من آشپز عالی هستم»؟ نسبت به خواسته های ما آنها به ما کمک می کنند تا اهدافی را تعیین کنیم.

یکی از بهترین چیزهای "من هستم" این است که در سنگ ثابت نیست، و شما می توانید رشد کنید و آن را تغییر دهید تا هر چیزی که می خواهید باشد.

پاسخ معنوی «من کیستم»

ما دیدیم که پاسخ دادن به «من کیستم» از نظر روانشناختی چقدر دشوار است، به خصوص که هویت ما یک فرآیند مداوم است نه چیزی ثابت.

اما در برخی سطوح، "من کیستم" به همان اندازه سوال بزرگی است که "آیا خدا وجود دارد؟" یا «معنی چیستزندگی؟».

اکثریت مردم جهان نوعی باور معنوی دارند. به همین دلیل است که برای بسیاری از مردم، پاسخ دادن به آن نه تنها به یک سؤال روانشناختی، بلکه به یک سؤال معنوی نیز تبدیل می‌شود.

بر خلاف خودشناسی در سطح روان‌شناختی، بسیاری از معلمان معنوی کلید کشف اینکه شما چه کسی هستید را می‌گویند. آدیاشانتی در کتاب خود، پایان جهان شما، دیدار با خود واقعی را به عنوان ذوب شدن مفهوم خود تعریف می کند.

«در آن لحظه (بیداری)، تمام حس «خود» از بین می رود. نحوه درک آنها از جهان ناگهان تغییر می کند و آنها خود را بدون هیچ گونه احساس جدایی بین خود و بقیه جهان می یابند.

«این اشتیاق است که زیربنای همه جستجوهای معنوی است: کشف آنچه قبلاً برای خودمان انجام داده ایم. شهود واقعی بودن - اینکه زندگی بیش از آنچه در حال حاضر درک می کنیم وجود دارد."> «ما اغلب به طور ناگهانی متوجه می‌شویم که احساس ما از خود، که از ایده‌ها، باورها و تصاویر ما شکل گرفته و ساخته شده است، واقعاً آن چیزی نیست که هستیم. ما را تعریف نمی کند؛ مرکز ندارد ایگو ممکن است به صورت مجموعه ای از افکار، باورها، کنش ها و واکنش های گذرا وجود داشته باشد، اما به خودی خود هیچ هویتی ندارد. در نهایت تمام تصاویر مادر مورد خودمان و جهان چیزی جز مقاومت در برابر چیزهایی که هستند نیست. چیزی که ما آن را ایگو می نامیم، مکانیسمی است که ذهن ما برای مقاومت در برابر زندگی آنگونه که هست استفاده می کند. به این ترتیب، ایگو به همان اندازه که یک فعل است، یک چیز نیست. این مقاومت در برابر آنچه هست است. این همان هل دادن یا کشیدن به سمت است. این حرکت، این درک و رد کردن، چیزی است که احساسی از خود را می سازد که از دنیای اطراف ما متمایز یا جدا است. ماهیت اینکه ما چه کسی هستیم باید در هاله ای از رمز و راز باقی بماند. به قول حافظ شاعر عارف قرن چهاردهم:

من هزار دروغ درخشان دارم

برای سوال:

حالت چطوره؟

من هزار تا دروغ درخشان دارم

برای این سوال:

خدا چیست؟

اگر فکر می کنید که حقیقت را می توان از روی کلمات شناخت

اگر فکر می کنید که خورشید و اقیانوس

می توانند از آن دهانه کوچکی به نام دهان عبور کنند،

ای کسی باید شروع به خندیدن کند!

کسی باید از همین الان شروع به خندیدن وحشیانه کند! کار غیر ممکن.

اگر به دنبال خودشناسی، یا حتی فقط مکالمات جالب تر هستید، چیزهای واقعاً شاداب تمایل دارند که زیر سطح زندگی شما قرار بگیرند. سطح.

فراتر از مقوله های پیش پا افتاده، ما خودمان را در آن قرار می دهیم که واقعاً ما را وادار می کند.

این اغلب مجموعه ای از علایق، تجربیات، ویژگی ها، انتخاب ها، ارزش ها و باورهای ما است که نشان می دهد ما که هستیم.

درک این چیزها در مورد خودمان چیزی است که به ما کمک می کند تا پیچیدگی هویت خود را درک کنیم.

نمونه پاسخ های "من کیستم" برای تأمل در خود

1) چه چیزی مرا روشن می کند؟

پی بردن به اینکه چه چیزی شما را روشن می کند، شاید کلید کشف هدف شما در زندگی باشد.

«راز وجود انسان فقط در زنده ماندن نیست. اما در یافتن چیزی برای زندگی کردن.» — فئودور داستایوفسکی

چه نوع کاری را نیز به صورت رایگان انجام می دهم؟ ساعت ها صرف چه چیزی می کنید و زمان فقط می گذرد؟ چیزهایی که ما را روشن می کنند، برای شما بسیار منحصر به فرد هستند.

2) چه چیزی من را تخلیه می کند؟

همه انواع چیزها می توانند انرژی شما را تخلیه کنند - چه عادت های بدی مانند چرخیدن از طریق تلفن ساعت 2 بامداد زمانی که باید بخوابید، یا وقتی می‌دانید که باید آن را کنار بگذارید.ما را روشن کند و به ما کمک کند تشخیص دهیم که چه چیزی را باید رها کنیم.

3) چه چیزهایی در زندگی برای من مهم هستند؟

از خود بپرسید واقعاً چه چیزهایی وجود دارد. به این معنی است که برای شما بیشترین کمک را به شما می کند تا ارزش های خود را بفهمید.

گاهی اوقات تا زمانی که برای روشن کردن آنچه برای شما مهم تر است وقت بگذارید و متوجه شوید که در کجا کلمات و اعمال شما مطابقت ندارند.

بسیاری از مواقع آنچه که ما می گوییم مهم است در جایی که زمان و تلاش خود را صرف می کنیم منعکس نمی شود.

ارزش های شما باید اولویت های شما را تعیین کنند، که سپس معیاری برای اینکه آیا زندگی در حال تبدیل شدن به آن است یا خیر می شود. آنطور که شما می خواهید.

بسیاری از مواقع وقتی احساس ناامیدی، گیر افتادن یا ناراحتی می کنیم متوجه می شویم که بر اساس ارزش های خود زندگی نمی کنیم.

4) چه کسانی هستند افرادی که در زندگی برای من مهم هستند؟

یکی از بزرگترین آینه هایی که در زندگی داریم، روابطی است که ایجاد می کنیم. اینکه شما چه کسی هستید تا حدی یک تلاش مشترک بین شما و افراد بی‌شماری است که ملاقات می‌کنید.

این توسط والدینی که شما را بزرگ کرده‌اند، افرادی که شما را دوست داشته‌اند و همچنین کسانی که به شما آسیب رسانده‌اند شکل گرفته است. .

روابط شکل می دهد که ما چه کسی هستیم، به کجا تعلق داریم و چه چیزی را پشت سر خواهیم گذاشت.

5) چه چیزی من را تحت فشار قرار می دهد؟

استرس پاسخ بدن ما به فشار است. . دقیقاً به همین دلیل است که می تواند چیزهای زیادی در مورد خودمان به ما بگوید.

زمانی که شما با چیز جدیدی سروکار دارید، ممکن است باعث شود.غیرقابل پیش‌بینی، زمانی که احساس می‌کنید از کنترل خارج می‌شوید یا زمانی که چیزی حس خود را تهدید می‌کند.

حتی نحوه مدیریت استرس نیز چیزهای زیادی در مورد ما می‌گوید. با توجه به دانشکده پزشکی ییل، استرس به منشأ بشریت بازمی‌گردد، اما همه ما آن را متفاوت تجربه می‌کنیم:

«به طور کلی، زنان بیشتر در مورد آنچه که باعث استرس می‌شود فکر و صحبت می‌کنند. زنان همچنین تمایل بیشتری برای دریافت حمایت از دیگران دارند و به دنبال درک منابع استرس خود هستند. مردان معمولاً با استفاده از حواس پرتی به استرس پاسخ می دهند. و مردان اغلب درگیر فعالیت‌های بدنی می‌شوند که می‌تواند باعث فرار از فکر کردن در مورد یک موقعیت استرس‌زا شود.»

6) تعریف من از موفقیت چیست؟

چه کسی نمی‌خواهد در این زمینه موفق باشد. زندگی، اما موفقیت دقیقاً چیست؟

برای برخی، موفقیت ممکن است پول، شهرت یا شناخت باشد. برای دیگران، میراث موفقیت بیشتر به تأثیری است که می‌خواهند بر دنیا بگذارند یا به دیگران کمک کنند.

موفقیت همیشه به بزرگ‌ترین پیروزی‌ها مربوط نمی‌شود، زیرا برخی از موفقیت‌های ارزشمند زندگی از فروتنی‌تر ناشی می‌شوند. کارها — تشکیل خانواده، ایجاد روابط محبت آمیز، داشتن یک زندگی متعادل.

یافتن رضایت در موفقیت به معنای دنبال کردن تعریف خود از آن است، نه تعریف شخص دیگری.

7) چه چیزی من را عصبانی می کند؟

خشم همه چیز بد نیست. به جای اینکه بخواهیم آن را زیر فرش جارو کنیم، آنچه واقعاً ما را عصبانی می کند، چیزهای زیادی برای گفتن داردما.

مواقع زیادی وجود دارد که عصبانیت قدرتمند است. این کار قدرت و شجاعت را برای دفاع از چیزهایی که به آنها اعتقاد دارید تقویت می کند. این رفتارها و دلایل اجتماعی را که ما شدیداً در مورد آنها احساس می کنیم برجسته می کند.

بررسی آنچه شما را آزار می دهد می تواند به شما سرنخ هایی بدهد که به چه چیزی علاقه دارید. در مورد.

8) چه چیزی مرا صبح از رختخواب بیرون می‌آورد؟

غیر از زنگ هشداری که به مدت نیم ساعت تکرار می‌شود و سپس یک گالن قهوه، چه چیزی شما را از رختخواب بیرون می‌آورد صبح؟

پی بردن به اینکه چه چیزی به شما انگیزه می دهد سنگ بنای موفقیت و هدف است. درست مانند موفقیت، زمانی که سعی می کنید نسخه شخص دیگری را دنبال کنید، مدت زیادی دوام نمی آورد.

همانطور که نویسنده "7 عادت افراد بسیار موثر" استفان کاوی می گوید: "انگیزه یک آتش است. از درون. اگر شخص دیگری سعی کند آن آتش را زیر شما روشن کند، به احتمال زیاد برای مدت کوتاهی می سوزد.»

9) چه چیزی مرا آرام می کند؟

اگر همه مستعد استرس هستند، پس همه باید بدانند. چگونه می توان از خود بیزار شد.

به خصوص در عصر دیجیتال، گفتن آرامش اغلب آسان تر از انجام آن است. بسیاری از ما فراموش کرده‌ایم که چگونه واقعاً خود را آرام کنیم، کارشناسان معتقدند که به همین دلیل است که به جای آن، مدت زیادی را به یک صفحه می‌چسبانیم.

روان‌کاو، دیوید مورگان، طی صحبت در روزنامه گاردین می‌گوید:

«مردم آنقدر به جستجوی حواس پرتی عادت کرده اند که در واقع نمی توانند یک شب را با خودشان تحمل کنند. راهی برای ندیدن استخود، زیرا برای داشتن بینش نسبت به خود فضای ذهنی لازم است، و همه این تکنیک های حواس پرتی به عنوان راهی برای جلوگیری از نزدیک شدن به خود استفاده می شود.»

10) چه چیزی مرا خوشحال می کند؟ آیا تا به حال این احساس را به شما دست داده است که فهمیدن اینکه دقیقاً چه چیزی شما را در زندگی خوشحال می کند به همان اندازه پیچیده است که سعی کنید بفهمید کی هستید؟

روان درمانگر لیندا اسپوزیتو می گوید یکی از دلایلی که شادی بسیار سخت است این است که ما اغلب همه چیز را اشتباه می‌گیریم.

ما فکر می‌کنیم زندگی همیشه احساس خوب است و بنابراین ناامیدانه هر کاری از دستمان بر می‌آید انجام می‌دهیم تا از رنج طفره برویم و همزمان به دنبال پاداش‌های بیرونی و تایید هستیم.

"مطمئناً ما شادی را تجربه می‌کنیم. لحظات و خاطرات خوش، اما زندگی مربوط به سفر و لذت بردن از قدم‌های مسیر است.»

11) چه چیزی مرا می‌ترساند؟ به روان درونی ما.

ترن هوایی، مواد مخدر، و نزدیک شدن واقعاً به یک نفر از من هستند. همه آنها یک وجه مشترک اساسی دارند - آنها باعث ترس من از از دست دادن کنترل می شوند.

اگر از سخنرانی در جمع وحشت دارید، احتمالاً مردمی هستید که تمایلات کمال گرایی دارند. اگر از تاریکی می ترسید، طبق تحقیقات، ممکن است خلاقیت و تخیل بیشتری داشته باشید.

بزرگترین ترس شما بازتاب شخصیت شماست.

12) چه چیزی مرا کنجکاو می کند؟

یک پودر سوخاری مهم دیگردنبال کردن در هر مسیری برای رسیدن به هدف در زندگی همان جرقه کوچک کنجکاوی درونی است.

یکی از منحصر به فردترین ویژگی های انسان که برای تکامل ما به عنوان یک گونه حیاتی بوده است، ظرفیت مادام العمر برای یادگیری است.

این ویژگی کودکانه کنجکاوی، که در دنیای علم به عنوان نئوتنی شناخته می شود، به ما کمک می کند تا از طریق اکتشاف پیشرفت کنیم.

داستان های مرتبط از Hackspirit:

به عنوان روانشناس و دانشمند شناختی، تام استافورد می نویسد: "تکامل ما را به ماشین های یادگیری نهایی تبدیل کرد، و ماشین های یادگیری نهایی باید با کنجکاوی روغن کاری شوند."

13) شکست های من چیست؟

ما' احتمالاً همه این جمله را شنیده‌اید که "شکست بازخورد است". بزرگ‌ترین شکست‌های ما می‌توانند همزمان بزرگترین ناامیدی‌ها و بزرگ‌ترین فرصت‌های ما باشند.

شکست ممکن است در کوتاه‌مدت باعث رنج و عذاب شود، اما اگر با روشی سالم برخورد کنیم، شکست به ما امکان می‌دهد به روشی بیاموزیم که در نهایت به ما کمک کند. به پیروزی هایمان در زندگی.

جهان پر از افرادی است که حاضر نشدند خود را بر اساس شکست هایشان تعریف کنند و در عوض از شکست های گذشته برای تقویت موفقیت استفاده کردند.

14) چه چیزی مرا شب ها بیدار نگه می دارد؟

آنچه ما را در شب بیدار نگه می‌دارد به ما بینشی در مورد تغییراتی که ممکن است لازم باشد ایجاد کنیم ارائه می‌کند - حتی اگر صرفاً نوشیدن کافئین را بعد از ساعت 5 بعدازظهر متوقف کنیم.

خواه این رویاهای زندگی دیگری باشد (ترک کردن 9-5 خود، کشور در حال حرکت، یافتن عشق) یا نگرانی هایی که شما را به خود مشغول می کندخاموش شدن نمی تواند خاموش شود.

ساعت های شب که هوا تاریک و ساکت است می تواند چیزهای زیادی را در مورد اینکه ما هستیم به ما بگوید.

15) چه چیزی من را ناامید می کند؟

چگونه ما هستیم مدیریت ناامیدی اغلب به نحوه مدیریت انتظاراتمان بستگی دارد. زمانی اتفاق می‌افتد که امیدها و انتظارات ما در مورد یک موقعیت با واقعیت خارج می‌شود.

برخی از افراد سعی می‌کنند با تبدیل شدن به افراد کم‌موفق از ناامیدی اجتناب کنند، در حالی که برخی دیگر از طریق مخالف موفقیت بیش از حد، از آن اجتناب می‌کنند.

0>ناامیدی‌هایی که احساس می‌کنیم نشانه‌ای هستند برای بزرگ‌ترین خواسته‌های ما، و همچنین باورهای ما در مورد خود و دیگران.

16) ناامنی‌های من چیست؟

همه گاهی اوقات احساس ناامنی می‌کنند. . یک نظرسنجی نشان داد که 60 درصد از زنان افکار آزاردهنده و خودانتقادی را به صورت هفتگی تجربه می‌کنند.

ناامنی‌های ما معمولاً توسط "صدای انتقادی درونی" ما شکل می‌گیرد.

طبق گفته دکتر. لیزا فایرستون، که یکی از نویسندگان "صدای درونی انتقادی خود را تسخیر کنید":

"صدای درونی انتقادی از تجربیات دردناک اولیه زندگی شکل می گیرد که در آن ما شاهد یا تجربه نگرش های آزاردهنده نسبت به خود یا افراد نزدیکمان بودیم. همانطور که بزرگ می‌شویم، ناخودآگاه این الگوی افکار مخرب را نسبت به خود و دیگران می‌پذیریم و ادغام می‌کنیم.»

17) چه چیزی می‌خواهم یاد بگیرم؟ بسیاری از ما به این فکر می کنیم که چگونه زمان خود را صرف می کنیم و چگونه می توانیم از آن استفاده کنیمخودمان را بهبود ببخشیم.

یادگیرندگان بی پایان زندگی معمولاً موفق ترین و شادترین هستند. یک طرز فکر رشد همه چیز را فرصتی برای رشد می داند.

یادگیری مادام العمر انعطاف ذهنی را ایجاد می کند که به ما کمک می کند تا سازگار شویم و پیشرفت کنیم.

18) به چه چیزی در مورد خودم بیشتر احترام می گذارم؟

احترام به خود عبارت است از اینکه با خودتان همانگونه رفتار کنید که دوست دارید دیگران با شما رفتار کنند.

احترامی که ما نسبت به خود احساس می کنیم، ویژگی ها، دستاوردها و زمینه هایی از زندگی است که در آن خودمان را در آن قرار می دهیم. بالاترین احترام را داشته باشید.

این یک احساس تحسین برای همه چیزهای خوب یا ارزشمندی است که در خود می بینید.

19) پشیمانی من چیست؟

افسوس می تواند شکل دهد. یا ما را بشکنید.

تحقیق نشان داد که آنچه آنها می گویند نیز درست است، احتمال دارد از کاری که انجام نداده اید پشیمان شوید تا کاری که انجام داده اید. نتایج نشان داد که پشیمانی های بی عمل طولانی تر از پشیمانی های عملی طول می کشد.

همچنین نشان داد که بیشتر پشیمانی های ما بیشتر از جنبه های عاشقانه ناشی می شود تا سایر زمینه های زندگی. بنابراین به نظر می رسد که شاید ما در عشق پشیمان هستیم. اگرچه پشیمانی می تواند بی فایده به نظر برسد، احساس پشیمانی به ما امکان می دهد در آینده انتخاب های متفاوتی (به طور بالقوه بهتر) داشته باشیم.

20) من در چه چیزی خوب هستم؟

سرنخ های زیادی در این زمینه پنهان شده است. چیزهایی که به نظر می رسد استعداد طبیعی دارید و می توانند به شما کمک کنند که چه کسی هستید.

برخی استعدادی برای برقراری ارتباط، روشی با اعداد، خلاقیت، تحلیلی دارند.