तुम्ही अॅलन वॉट्सच्या कोट्सची सर्वोत्तम निवड शोधत असाल, तर तुम्हाला हे पोस्ट आवडेल.

मी वैयक्तिकरित्या इंटरनेट शोधून काढले आहे आणि मला त्याचे शीर्ष 50 सर्वात बुद्धिमान आणि शक्तिशाली कोट्स सापडले आहेत.

आणि तुम्हाला सर्वाधिक रुची असलेले विषय शोधण्यासाठी तुम्ही सूचीमधून फिल्टर करू शकता.

त्यांना तपासा:

दु:खावर

“मनुष्याला त्रास होतो कारण देवांनी गंमत म्हणून जे बनवले ते तो गांभीर्याने घेतो.”

“तुमचे शरीर त्यांची नावे जाणून घेऊन विष काढून टाकत नाही. भीती, नैराश्य किंवा कंटाळवाणेपणा यांना नावे ठेवण्याचा प्रयत्न करणे म्हणजे शाप आणि आवाहनांवर विश्वास ठेवण्याच्या अंधश्रद्धेचा अवलंब करणे होय. हे कार्य का करत नाही हे पाहणे इतके सोपे आहे. साहजिकच, आम्ही भीती जाणून घेण्याचा, नाव देण्याचा आणि त्याची व्याख्या करण्याचा प्रयत्न करतो ज्यामुळे ते “उद्देश” बनते, म्हणजेच “I.”

मनावर

“गढूळ पाणी आहे. त्याला एकटे टाकून उत्तम प्रकारे साफ केले जाते.”

वर्तमान क्षणावर

“हे जीवनाचे खरे रहस्य आहे – तुम्ही येथे आणि आता जे करत आहात त्यात पूर्णपणे गुंतून राहणे. आणि याला काम म्हणण्याऐवजी, हे खेळणे आहे हे समजून घ्या.”

“जगण्याची कला… एकीकडे निष्काळजीपणे वाहून जाणे किंवा भूतकाळाला भितीने चिकटून राहणे नाही. त्यात प्रत्येक क्षणाला संवेदनशील असणं, पूर्णपणे नवीन आणि अद्वितीय मानणं, मन मोकळं आणि पूर्णपणे ग्रहणशील असणं.

“आम्ही अशा संस्कृतीत जगत आहोत, ज्यामध्ये काळाच्या भ्रमाने पूर्णपणे संमोहित आहे. ज्याला तथाकथित वर्तमान क्षण काहीच वाटत नाहीआमच्या मनात. ही अतिशय उपयुक्त चिन्हे आहेत, सर्व सभ्यता त्यांच्यावर अवलंबून आहे, परंतु सर्व चांगल्या गोष्टींप्रमाणेच त्यांचेही तोटे आहेत आणि प्रतीकांचा मुख्य तोटा हा आहे की ज्याप्रमाणे आपण पैशाला वास्तविक संपत्तीमध्ये गोंधळात टाकतो त्याचप्रमाणे आपण त्यांना वास्तविकतेमध्ये गोंधळात टाकतो.”

जीवनाच्या उद्देशावर

“कोणीही कल्पना करत नाही की सिम्फनी जसजशी पुढे जाईल तसतसे सुधारेल किंवा खेळण्याचा संपूर्ण उद्देश अंतिम फेरी गाठणे आहे. संगीताचा बिंदू प्रत्येक क्षणात वाजवताना आणि ऐकताना शोधला जातो. मला वाटते, आपल्या आयुष्याच्या मोठ्या भागासह हे असेच आहे आणि जर आपण त्यांना सुधारण्यात अवास्तव गढून गेलो तर कदाचित आपण ते जगणे पूर्णपणे विसरु.”

“हे दुष्ट वर्तुळ आहे: जर तुम्हाला वाटत असेल तर तुमच्या सेंद्रिय जीवनापासून वेगळे, तुम्हाला जगण्यासाठी प्रेरित वाटते; जगणे - जगणे - अशा प्रकारे एक कर्तव्य बनते आणि एक ड्रॅग देखील बनते कारण तुम्ही त्याच्याशी पूर्णपणे नाही; कारण ते अपेक्षेनुसार पूर्ण होत नाही, तुम्ही आशा करत राहता की ते पुढे जाण्यासाठी अधिक वेळ हवाहवासा वाटेल.”

विश्वासावर

“ विश्वास... म्हणजे सत्य तेच आहे जे कोणी 'खोटे' किंवा (इच्छी किंवा) बनू इच्छितो असा आग्रह आहे... विश्वास म्हणजे सत्याकडे मनाचे अनारक्षित उघडणे आहे, मग ते काहीही असो. श्रद्धेला कोणतीही पूर्वकल्पना नसते; तो अज्ञात मध्ये एक उडी आहे. विश्वास चिकटून राहतो, पण विश्वास जाऊ द्या…विश्वास हा विज्ञानाचा आवश्यक गुण आहे आणि त्याचप्रमाणे कोणत्याही धर्माचा जो स्वत:चा नसतो.फसवणूक."

"विश्वास चिकटून राहतो, पण विश्वास जाऊ देतो."

प्रवासात

"प्रवास करणे म्हणजे जिवंत असणे, परंतु कुठेतरी पोहोचणे म्हणजे मृत असणे, कारण आपल्या स्वतःच्या म्हणीप्रमाणे, "येण्यापेक्षा चांगला प्रवास करणे चांगले आहे."

“ज्यांच्याकडे आता जगण्याची क्षमता नाही त्यांच्याकडून भविष्यासाठी कोणतीही वैध योजना बनवता येत नाही. .”

“मला हे समजले आहे की भूतकाळ आणि भविष्यकाळ हे वास्तविक भ्रम आहेत, ते वर्तमानात अस्तित्वात आहेत, जे आहे तेच आहे आणि जे काही आहे तेच आहे.”

“…उद्या आणि योजना कारण जोपर्यंत तुम्ही वर्तमानाच्या वास्तवाशी पूर्ण संपर्क साधत नाही तोपर्यंत उद्याचे अजिबात महत्त्व असू शकत नाही, कारण ते वर्तमानात आहे आणि केवळ वर्तमानात तुम्ही जगता.”

“झेन ही काळापासून मुक्ती आहे. . कारण जर आपण आपले डोळे उघडले आणि स्पष्टपणे पाहिले तर हे स्पष्ट होते की या क्षणाशिवाय दुसरी वेळ नाही आणि भूतकाळ आणि भविष्य हे कोणत्याही ठोस वास्तवाशिवाय अमूर्त आहेत.”

“आपण पूर्णपणे सोडून दिले पाहिजे. आपण ज्या परिस्थितीत आहोत त्याबद्दल भूतकाळाला दोष देण्याची कल्पना आणि आपली विचारसरणी उलटी करणे आणि भूतकाळ नेहमी परत वाहतो हे पहावर्तमान. तो आता जीवनाचा सर्जनशील बिंदू आहे. त्यामुळे तुम्हाला हे एखाद्याला क्षमा करण्याच्या कल्पनेसारखे दिसते, तुम्ही असे करून भूतकाळाचा अर्थ बदलता...संगीताचा प्रवाह देखील पहा. त्‍याच्‍या मध्‍ये म्‍हणून म्‍हणून म्‍हणजे नंतर येणार्‍या नोट्सद्वारे बदलले जाते. एखाद्या वाक्याचा अर्थ जसा… वाक्याचा अर्थ काय आहे हे जाणून घेण्यासाठी तुम्ही नंतर वाट पहाता…वर्तमान नेहमीच भूतकाळ बदलत असतो.”

“जोपर्यंत व्यक्ती वर्तमानात पूर्णपणे जगू शकत नाही तोपर्यंत भविष्यकाळ एक लबाडी आहे. आपण कधीही आनंद घेऊ शकणार नाही अशा भविष्यासाठी योजना बनवण्यात काही अर्थ नाही. जेव्हा तुमच्या योजना परिपक्व होतात, तेव्हा तुम्ही आणखी काही भविष्यासाठी जगत असाल. तुम्ही कधीही, पूर्ण समाधानाने बसू शकणार नाही आणि म्हणू शकणार नाही, "आता, मी आलो आहे!" तुमच्या संपूर्ण शिक्षणाने तुमची ही क्षमता हिरावून घेतली आहे कारण ते तुम्हाला आता जिवंत कसे राहायचे हे दाखवण्याऐवजी भविष्यासाठी तयार करत होते.”

जीवनाच्या अर्थावर

“चा अर्थ जीवन फक्त जिवंत राहण्यासाठी आहे. हे इतके साधे आणि इतके स्पष्ट आणि इतके सोपे आहे. आणि तरीही, प्रत्येकजण स्वत:च्या पलीकडे काहीतरी साध्य करणे आवश्यक असल्यासारखे भयभीत होऊन इकडे तिकडे धाव घेतो.”

विश्वासावर

“विश्वास असणे म्हणजे स्वतःवर पाण्यावर विश्वास ठेवणे होय. जेव्हा तुम्ही पोहता तेव्हा तुम्ही पाणी पकडू नका, कारण तुम्ही असे केल्यास तुम्ही बुडून बुडता. त्याऐवजी तुम्ही आराम करा आणि तरंगता.”

आकांक्षी कलाकारांसाठी बुद्धीचे शब्द

“सल्ला? मला सल्ला नाही. महत्वाकांक्षा थांबवा आणिलिहायला सुरुवात करा. तुम्ही लिहित असाल तर तुम्ही लेखक आहात. असे लिहा की तुम्ही मृत्यूदंडाचे कैदी आहात आणि राज्यपाल देशाबाहेर आहेत आणि माफीची संधी नाही. तुमच्या शेवटच्या श्वासावर तुम्ही खडकाच्या काठाला, पांढर्‍या पोरांना चिकटून बसल्यासारखे लिहा आणि तुम्हाला सांगण्यासाठी फक्त एक शेवटची गोष्ट आहे, जसे की तुम्ही आमच्यावर उडणारे पक्षी आहात आणि तुम्ही सर्व काही पाहू शकता आणि कृपया , देवाच्या फायद्यासाठी, आम्हाला काहीतरी सांगा जे आम्हाला स्वतःपासून वाचवेल. एक दीर्घ श्वास घ्या आणि आम्हाला तुमचे सर्वात खोल, सर्वात गडद रहस्य सांगा, जेणेकरून आम्ही आमचे कपाळ पुसून टाकू आणि समजू शकू की आम्ही एकटे नाही. तुमच्याकडे राजाचा संदेश असेल तसे लिहा. किंवा करू नका. कोणास ठाऊक, कदाचित तुम्ही भाग्यवान व्यक्तींपैकी एक असाल ज्यांना हे करावे लागत नाही.”

ऑन चेंज

“एखादी गोष्ट जितकी जास्त तितकी ती कायमस्वरूपी असते. निर्जीव."

"बदलाचा अर्थ काढण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे त्यात उडी मारणे, त्यासोबत हलणे आणि नृत्यात सामील होणे."

"तुम्ही आणि मी तितकेच निरंतर आहोत. महासागराच्या लाटांप्रमाणे भौतिक विश्वासोबत सतत एक लाट असते.”

“जो सदैव विवेकी असतो त्यापेक्षा धोकादायकपणे वेडा कोणीही नाही: तो लवचिकता नसलेल्या पोलादी पुलासारखा आहे आणि त्याचा क्रम जीवन कठोर आणि ठिसूळ आहे."

"जन्म आणि मृत्यूशिवाय, आणि जीवनाच्या सर्व प्रकारांच्या शाश्वत परिवर्तनाशिवाय, जग स्थिर, लय-शून्य, अनन्य, ममीकृत असेल."

प्रेमावर

जे प्रेम तुम्हाला प्रत्यक्षात जाणवत नाही असे कधीही ढोंग करू नका,कारण प्रेमाची आज्ञा द्यायची आमची नाही.

तुमच्यावर

“मी खरंच सांगतोय की तुम्हाला काहीही करण्याची गरज नाही, कारण जर तुम्ही स्वतःला योग्य मार्गाने पाहिले तर तुम्ही झाडे, ढग, वाहत्या पाण्यातील नमुने, अग्नीचा लखलखाट, ताऱ्यांची मांडणी आणि आकाशगंगेचे स्वरूप या सर्व निसर्गाच्या विलक्षण घटना आहेत. तुम्ही सर्व असेच आहात आणि तुमची काहीही चूक नाही.”

“स्वत:ला परिभाषित करण्याचा प्रयत्न करणे म्हणजे स्वतःचे दात चावण्यासारखे आहे.”

हॅकस्पिरिटच्या संबंधित कथा:

“परंतु मी तुम्हाला सांगेन की संन्यासी काय समजतात. जर तुम्ही दूरच्या जंगलात गेलात आणि खूप शांत झालात तर तुम्हाला समजेल की तुम्ही प्रत्येक गोष्टीशी जोडलेले आहात.”

“सर्व प्रकाशाचा स्रोत डोळ्यात आहे.”<1

“तुम्ही पाहिले आहे की विश्वाचे मूळ

जादुई आभास आणि एक विलक्षण खेळ आहे आणि त्यातून काहीतरी मिळवण्यासाठी वेगळे

“तुम्ही” नाही, जणू आयुष्य लुटायची बँक आहे.

केवळ खरा "तुम्ही" तो आहे जो येतो आणि जातो, प्रकट होतो आणि मागे घेतो

स्वतःमध्ये आणि प्रत्येक सचेतन प्राणी म्हणून सनातन. "तुम्ही" साठी

स्वतःला कोट्यवधी दृष्टिकोनातून पाहणारे विश्व आहे, जे बिंदू

येते आणि जाते जेणेकरून दृष्टी कायमची नवीन असेल."

" तुम्ही ती अफाट गोष्ट आहात जी तुम्ही दूरदर्शी दुर्बिणींद्वारे खूप दूर पाहतात.”

“साहजिकच, एखाद्या व्यक्तीसाठी ज्याला त्याची ओळख त्याच्या पूर्ण व्यतिरिक्त इतर गोष्टींमध्ये सापडते.जीव अर्ध्या माणसापेक्षा कमी आहे. तो निसर्गातील पूर्ण सहभागापासून दूर आहे. शरीर होण्याऐवजी, त्याच्याकडे एक शरीर आहे. जगणे आणि प्रेम करण्याऐवजी त्याच्याकडे जगण्याची आणि संभोगाची प्रवृत्ती आहे.”

तंत्रज्ञानावर

“तंत्रज्ञान हे केवळ अशा लोकांच्या हातात आहे ज्यांना आपण एक आहोत हे कळत नाही. विश्वासारखीच प्रक्रिया आहे.”

“माणूस निसर्गावर नियंत्रण ठेवण्याची आकांक्षा बाळगतो, परंतु जितका जास्त तो पर्यावरणशास्त्राचा अभ्यास करतो तितका

सजीव किंवा त्याच्या कोणत्याही वैशिष्ट्याबद्दल बोलणे अधिक मूर्खपणाचे वाटते.

एक जीव/पर्यावरण क्षेत्र, इतरांवर शासन किंवा शासन म्हणून.”

विश्वावर

“आम्ही या जगात “येत” नाही; झाडाच्या पानांप्रमाणे आपण त्यातून बाहेर पडतो.”

“केवळ शब्द आणि नियम आपल्याला पूर्णपणे अपरिभाषित गोष्टीपासून वेगळे करू शकतात जे सर्वकाही आहे.”

“कोणीही यापेक्षा धोकादायकपणे वेडा नाही. जो सदैव समजूतदार असतो त्यापेक्षा: तो लवचिकता नसलेल्या स्टीलच्या पुलासारखा आहे आणि त्याच्या जीवनाचा क्रम कठोर आणि ठिसूळ आहे.”

“बघा, बागेत एक झाड आहे आणि प्रत्येक उन्हाळ्यात सफरचंद तयार करतात आणि आम्ही त्याला सफरचंद वृक्ष म्हणतो कारण झाड "सफरचंद" आहे. तेच ते करते. ठीक आहे, आता येथे एका आकाशगंगेच्या आत एक सौर यंत्रणा आहे आणि या सूर्यमालेची एक वैशिष्ठ्य म्हणजे किमान पृथ्वी ग्रहावर, लोकांची गोष्ट! सफरचंदाच्या झाडाप्रमाणेच सफरचंद!”

“जसे तुम्ही अधिकाधिक शक्तिशाली सूक्ष्म उपकरणे बनवाल,तपासापासून वाचण्यासाठी ब्रह्मांड लहान होत गेले पाहिजे. ज्याप्रमाणे दुर्बिणी अधिकाधिक शक्तिशाली होत जातात, त्याप्रमाणे दुर्बिणीपासून दूर जाण्यासाठी आकाशगंगांना मागे जावे लागते. कारण या सर्व तपासात जे घडत आहे ते असे आहे: आपल्याद्वारे आणि आपल्या डोळ्यांनी आणि इंद्रियांद्वारे, विश्व स्वतःकडे पाहत आहे. आणि जेव्हा आपण आपले डोके पाहण्यासाठी मागे फिरण्याचा प्रयत्न करता तेव्हा काय होते? तो पळून जातो. आपण ते मिळवू शकत नाही. हे तत्व आहे. शंकराने केनोपनिषदावरील आपल्या भाष्यात ते सुंदरपणे स्पष्ट केले आहे जेथे ते म्हणतात 'जे सर्वज्ञ आहे, सर्व ज्ञानाचा आधार आहे, तो स्वत: कधीही ज्ञानाचा विषय नसतो.'

निर्णयांवर

“आम्हाला असे वाटते की जेव्हा आमची कृती एखाद्या निर्णयाचे पालन करतात तेव्हा ते ऐच्छिक असतात आणि जेव्हा ते निर्णय न घेता होतात तेव्हा ते अनैच्छिक असतात. परंतु जर एखादा निर्णय स्वतः ऐच्छिक असेल तर प्रत्येक निर्णयाला निर्णय घेण्याच्या निर्णयापूर्वी घ्यावा लागेल - एक अनंत प्रतिगमन जे सुदैवाने होत नाही. विचित्र गोष्ट म्हणजे, जर आम्हाला निर्णय घ्यायचा असेल तर आम्ही निर्णय घेण्यास मोकळे होणार नाही”

जीवनाचा आनंद घेण्यावर

“तुम्हाला काय माहित असल्यासपाहिजे, आणि त्यात समाधानी असेल, तुमच्यावर विश्वास ठेवला जाऊ शकतो. परंतु जर तुम्हाला माहित नसेल तर तुमच्या इच्छा अमर्याद आहेत आणि तुमच्याशी कसे वागावे हे कोणीही सांगू शकत नाही. आनंद घेण्यास असमर्थ असलेल्या व्यक्तीला काहीही समाधान देत नाही.”

मानवी समस्येवर

“मग, ही मानवी समस्या आहे: चेतनेच्या प्रत्येक वाढीसाठी किंमत मोजावी लागते. दुःखाबाबत अधिक संवेदनशील न होता आपण सुखाबाबत अधिक संवेदनशील होऊ शकत नाही. भूतकाळाचे स्मरण करून आपण भविष्याची योजना करू शकतो. परंतु भविष्यासाठी योजना करण्याची क्षमता वेदनांना घाबरण्याची आणि अज्ञाताची भीती बाळगण्याची "क्षमता" द्वारे ऑफसेट केली जाते. शिवाय, भूतकाळाच्या आणि भविष्याच्या तीव्र जाणिवेची वाढ आपल्याला वर्तमानाची एक मंद जाणीव देते. दुसऱ्या शब्दांत, आपण अशा टप्प्यावर पोहोचलो आहोत जिथे जागरूक राहण्याचे फायदे त्याच्या तोटेंपेक्षा जास्त आहेत, जिथे अतिसंवेदनशीलता आपल्याला अयोग्य बनवते.”

अहंकारावर

“तुमचे शरीर असे करत नाही त्यांची नावे जाणून घेऊन विष काढून टाका. भीती, नैराश्य किंवा कंटाळवाणेपणा यांना नावे ठेवण्याचा प्रयत्न करणे म्हणजे शाप आणि आवाहनांवर विश्वास ठेवण्याच्या अंधश्रद्धेचा अवलंब करणे होय. हे कार्य का करत नाही हे पाहणे इतके सोपे आहे. साहजिकच, आम्ही भीती जाणून घेण्याचा, नाव देण्याचा आणि परिभाषित करण्याचा प्रयत्न करतो ते "उद्देश" बनवण्यासाठी, म्हणजेच, "I."

ज्ञानावर

"एक तरुण होता. तरी कोण म्हणाले, असे दिसते की मला माहित आहे की मला माहित आहे, परंतु मला जे पहायचे आहे ते म्हणजे मी जो मला ओळखतो जेव्हा मला माहित असते की मीमला माहीत आहे हे जाणून घ्या.”

On Letting Go

“परंतु जोपर्यंत तुम्ही ते समजून घेण्याचा प्रयत्न करत आहात तोपर्यंत तुम्हाला जीवन आणि त्याचे रहस्य समजू शकत नाही. खरंच, आपण ते समजू शकत नाही, जसे आपण बादलीतून नदीसह चालू शकत नाही. जर तुम्ही बादलीत वाहते पाणी पकडण्याचा प्रयत्न केला तर हे स्पष्ट आहे की तुम्हाला ते समजत नाही आणि तुम्ही नेहमीच निराश व्हाल, कारण बादलीत पाणी वाहत नाही. वाहते पाणी “पाण्यासाठी” तुम्ही ते सोडले पाहिजे आणि ते वाहू दिले पाहिजे.”

शांततेवर

“शांतता फक्त शांतताप्रिय लोकच करू शकतात आणि प्रेम फक्त दाखवू शकते. जे प्रेम करतात त्यांच्याद्वारे. प्रेमाचे कोणतेही कार्य अपराधीपणाने, भीतीने किंवा अंतःकरणाच्या पोकळपणामुळे फुलणार नाही, ज्यांच्याकडे आता जगण्याची क्षमता नाही ते भविष्यासाठी कोणतीही वैध योजना बनवू शकत नाहीत.”

ध्यानावर

“जेव्हा आपण नृत्य करतो तेव्हा प्रवास हाच मुद्दा असतो, जसे आपण संगीत वाजवतो तेव्हा वादन हाच मुद्दा असतो. आणि नेमकी हीच गोष्ट ध्यानात आहे. ध्यान हा असा शोध आहे की जीवनाचा बिंदू नेहमी तात्काळ गाठला जातो.”

“ध्यान करण्याची कला ही वास्तवाशी संपर्क साधण्याचा एक मार्ग आहे आणि त्याचे कारण म्हणजे बहुतेक सुसंस्कृत लोक ते वास्तविकतेच्या संपर्कात नसतात कारण ते जगाविषयी विचार करत असताना आणि त्याबद्दल बोलतात आणि वर्णन करतात तेव्हा ते जगाला जगाबरोबर गोंधळात टाकतात. कारण एकीकडे वास्तविक जग आहे आणि दुसरीकडे आपल्याजवळ असलेल्या त्या जगाबद्दल प्रतीकांची संपूर्ण व्यवस्था आहे.