Het lijkt erop dat open relaties steeds gewoner worden naarmate meer stellen onderzoeken of een niet-monogame levensstijl bij hen past.

Volgens onderzoek heeft ongeveer 4-5 procent van de heteroseksuele paren besloten om niet-exclusief te zijn.

Ik was een van hen... totdat ik van gedachten veranderde.

Nadat ik had ingestemd met een open relatie met mijn partner en die ook had uitgeprobeerd, kwam ik erachter dat het niets voor mij was.

Dus ging ik uitzoeken hoe ik mijn open relatie kon beëindigen en weer normaal kon worden. Zo deed ik het.

Hoe mijn open relatie begon

Jarenlang heb ik intrigerende en interessante gesprekken gevoerd over de voordelen van open relaties.

Ik heb mezelf altijd beschouwd als een ruimdenkend en rationeel persoon, dus ik was blij om op zijn minst met partners te praten over de mogelijke voordelen van het proberen.

Ik kon zien hoe het in theorie vrijheid zou kunnen brengen, nieuwe spannende ervaringen, en zelfs de druk wegnemen van de verwachting dat al je behoeften door één persoon alleen worden vervuld.

Ik was ook niet naïef, dus ik vermoedde dat het niet allemaal van een leien dakje zou gaan, wat waarschijnlijk de reden was waarom ik er uiteindelijk altijd tegen had besloten.

Maar toen mijn huidige partner en ik uit elkaar begonnen te gaan, kwam het weer ter sprake als een mogelijke oplossing.

Na 4 jaar samen, was die "vonk" verdwenen en het voelde alsof we geen chemie meer hadden.

Onze seksdriften liepen niet meer synchroon. We waren bang dat we de relatie voorgoed zouden verliezen als we niets zouden veranderen.

Dus stelden we spelregels op en besloten we een open relatie te proberen.

Waarom ik besloot mijn open relatie te beëindigen

In het begin dacht ik dat een open relatie misschien wel zou werken voor ons.

Het voelde alsof ik een beetje van het single leven terugkreeg, maar met de zekerheid dat ik een partner had.

Ik genoot van de vertrouwensboost die ik kreeg van mijn nieuwe aandacht van andere mannen.

Het domino-effect was dat er meer vertrouwen, opwinding en seksualiteit terugkwam in mijn eigen relatie. We leken gelukkiger en meer tot elkaar aangetrokken.

Maar na een paar maanden begonnen er barsten te ontstaan toen een aantal vermijdbare realiteiten binnendrongen. Na de aanvankelijke high leerde ik dat alleen omdat ik het kon, het niet betekende dat ik intiem wilde zijn met andere mensen.

Terwijl mijn interesse om naar andere mannen te kijken afnam, groeide mijn jaloezie bij de gedachte dat mijn partner met andere vrouwen uitging.

Sommige mensen zeggen misschien dat dat egoïstisch van me is, of dat als ik echt van mijn wederhelft zou houden, ik het niet erg zou vinden omdat ik zou willen dat hij gelukkig is.

In een ideale wereld is dat misschien waar, maar we leven in de echte wereld.

Uiteindelijk kon ik er niets aan doen hoe ik me voelde. En hoe ik me voelde was tekort gedaan, jaloers en onzeker.

Ik had het geprobeerd, maar nu wilde ik uit mijn open relatie stappen en weer monogaam worden.

Na wat onderzoek naar de beste manier om dingen aan te pakken, is dit hoe ik mijn open relatie beëindigde...

De beste manier om een open relatie te beëindigen

1) Wees eerlijk tegen jezelf

De eerste horde die ik moest nemen om mijn open relatie te beëindigen was toegeven aan mezelf dat het gewoon niet werkte voor mij.

Een aantal weken lang probeerde ik mezelf ervan te overtuigen dat ik te gevoelig was of dat ik moeite had me aan te passen en het gewoon meer tijd moest geven.

Maar naarmate ik mijn ware gevoelens over de situatie ontkende, werd ik steeds ongelukkiger.

Ik probeerde een dapper gezicht op te zetten en deze emoties voor mijn partner te verbergen.

En dat ondanks onze belofte dat communicatie de sleutel zou zijn tot een open relatie.

Ik realiseerde me dat voordat ik met mijn vriend sprak over hoe klote ik me voelde, ik dat eerst aan mezelf moest toegeven.

Ik voelde me schuldig over wat ik zag als het veranderen van mijn mening. Ik voelde me irrationeel omdat ik mijn emoties niet onder controle kon houden en oké was met niet-monogamie.

Er kwam een moment dat ik wist dat ik niet anders kon dan eerlijk zijn tegen mezelf. Wat de redenen ook waren, ik wilde geen open relatie.

2) Wees kwetsbaar, open met je partner, en stop niet met praten.

Ik ga niet liegen, ik was doodsbang toen ik met mijn partner ging zitten om hem te vertellen wat er in mijn hoofd omging.

In alle relaties is goede communicatie essentieel, maar wanneer je iets minder conventioneels probeert zoals een open relatie wordt dat nog belangrijker.

Dat komt omdat het voor velen van ons totaal nieuw terrein is. De meeste mensen groeien immers op in culturen en omgevingen waar monogamie de "norm" is.

Dus om iets nieuws in een relatie te ontdekken, moet je over dingen kunnen praten - zelfs als dat ongemakkelijk is.

Ik wilde mijn partner laten weten hoe ik me voelde, zonder hem de schuld te geven.

Het ging zeker gepaard met veel kwetsbaarheid, omdat ik bang was hoe hij zou reageren en of hij in staat of bereid zou zijn terug te keren naar monogamie.

Maar ik wist diep van binnen dat praten de grootste oplossing zou zijn om onze weg naar de andere kant te vinden.

3) Afspraak om de situatie opnieuw te bezien

Ik denk dat deze stap minder gaat over het herzien van de situatie in de zin dat je misschien weer van gedachten verandert, en meer een herinnering om je relatie te controleren nadat je beslissingen hebt genomen die jullie toekomst samen beïnvloeden.

Mensen veranderen, relaties veranderen, gevoelens veranderen.

Mijn partner en ik kwamen overeen dat we een punt zouden zetten achter onze open relatie en zouden terugkeren naar monogamie, maar dat we een datum zouden prikken voor over een maand om er opnieuw over te praten.

Hoewel ik er zeker van was dat ik niet van gedachten zou veranderen, was dit voor ons beiden een goede gelegenheid om na enige tijd onze gevoelens te ventileren.

Maar uiteindelijk was het ook om de dialoog tussen ons open te houden (zelfs als de relatie zich weer sloot).

4) Doe jezelf niet tekort

Meer dan eens heb ik me afgevraagd of ik mijn partner moest uitleggen hoe ik me voelde, maar ermee moest instemmen nog wat langer door te gaan met de open relatie als ik wist dat hij er meer zin in had.

Ik dacht dat dat misschien "eerlijker" voor hem zou zijn dan hem dingen op te dringen.

Maar uiteindelijk wist ik dat ik eerlijk moest zijn over mijn eigen behoeften en wensen.

Als je instemt met een open relatie, moet het zijn wat je echt wilt en mag je van gedachten veranderen.

Laat u niet intimideren of manipuleren om een regeling voort te zetten die niet voor u werkt.

Proberen de behoeften van je partner boven die van jezelf te stellen uit angst hem te verliezen werkt op den duur niet.

Het is onhoudbaar en de druk wordt te groot en verpest wat je toch al hebt.

Wees bereid je hele waarheid te vertellen, in plaats van een afgezwakte versie waarvan je denkt dat die smakelijker is.

5) Werk samen aan jullie relatie

In mijn geval hadden mijn partner en ik besloten een open relatie te proberen om wat meer opwinding te brengen in een band die plat begon te voelen.

Hoewel het sommige van onze problemen leek "op te lossen", creëerde het ook andere voor ons.

Ook al besloten we terug te keren naar monogamie, we wilden geen van beiden terug naar hoe het vroeger was. We wilden dat het beter was.

Dat betekende dat we moesten werken aan het verbeteren van onze relatie.

Gerelateerde verhalen van Hackspirit:

Je zou naar een relatietherapeut kunnen gaan als je hulp nodig hebt.

Zonder nieuwe mensen die voor opwinding in de relatie zorgen, kwamen we overeen dat we zouden proberen samen andere scenario's te creëren om dit te doen.

En niet alleen in de slaapkamer, maar ook in het leven in het algemeen.

We spraken af om vaker samen uit te gaan, meer reizen te maken, nieuwe interesses of hobby's te verkennen en in het algemeen meer het huis uit te gaan.

We beseften dat de dingen waarschijnlijk een beetje saai werden omdat we geen echte moeite meer deden voor elkaar.

6) Wees bereid om weg te lopen als u het niet eens kunt worden.

Relaties gaan ongetwijfeld over compromissen. Maar de realiteit is dat er bepaalde dingen zijn waarover je geen compromissen kunt sluiten.

Als een van jullie een open relatie wil en de ander niet, is er niet echt een middenweg. Een van jullie zal altijd verliezen.

Dezelfde waarden delen en in dezelfde richting gaan is belangrijk om een relatie in stand te houden.

Als jullie het niet eens kunnen worden over de grondbeginselen van wat jullie denken dat een relatie moet zijn, zullen jullie levensplannen samen niet veel kans maken.

Daarom moeten jullie, nadat jullie eerlijk over alles hebben gesproken, tot een akkoord komen waar jullie beiden gelukkig mee zijn.

Als dat niet zo is, moet je misschien bereid zijn om weg te lopen en jezelf de kans te geven om iemand te vinden met wie je beter overweg kunt.

Kun je weer normaal doen na een open relatie?

Toen ik hoorde dat mijn wederhelft mij niet kwijt wilde, en instemde met het beëindigen van onze open relatie, voelde ik absoluut een enorme eerste opluchting.

Maar het duurde niet lang voordat ik me begon af te vragen hoe nu verder?

De realiteit was dat we de dynamiek in onze relatie hadden veranderd en dat bracht een aantal gevolgen met zich mee waar we doorheen moesten navigeren.

Natuurlijk is geen enkele relatie perfect, of ze nu open of exclusief is. Maar er waren bepaalde uitdagingen die we ondervonden bij de overgang terug naar monogamie.

1) Een deel van de opwinding was weg...

Het is niet verwonderlijk dat de openlijke aandacht van andere mensen zowel mij als mijn partner een aantrekkelijker gevoel gaf.

Iedereen die lang genoeg in een relatie zit, weet dat dat vuurwerk niet eeuwig duurt en dat de vurige vonk die je in het begin hebt, begint te vervagen.

Blijkbaar staat deze wittebroodswekenfase bekend als limerence en wordt ze gevoed door hormonen in je lichaam die uiteindelijk afsterven.

Een open relatie gaf ons die vonk een beetje terug. Ik zeg niet dat het een totaal constructieve manier was om die passie terug te krijgen.

Sommige stellen gaan immers voortdurend uit elkaar en schminken om die adrenaline levend te houden, en dat is niet bepaald gezond.

Toch betekende de terugkeer naar monogamie dat we niet konden vertrouwen op deze opwinding om onze relatie te voeden en die zelf moesten creëren.

Zoals ik al zei, probeerden we dit te doen door samen onze eigen seksualiteit te verkennen en ons ertoe te verbinden meer tijd te besteden aan het maken van plezier met elkaar.

2) Ik ben bang dat mijn partner me dat kwalijk neemt.

In mijn achterhoofd, omdat ik degene was die uiteindelijk onze open relatie beëindigde, ben ik bang dat mijn man mij uiteindelijk zal gaan haten.

Hij zegt van niet en dat onze relatie belangrijker voor hem is.

Ik geloof hem, maar ik besef ook dat het belangrijk is dat jullie allebei gelukkig zijn met jullie keuze.

3) Er is enige jaloezie...

De waarheid is dat we allemaal weten dat onze partner andere mensen aantrekkelijk vindt.

Het is niet zo dat je, zodra je verliefd wordt, met oogkleppen op rondloopt en geen knappe mensen meer opmerkt.

Je kunt je zelfs overgeven aan een paar fantasieën over andere mensen.

Maar in veel monogame relaties onderschrijven we ook de ongeschreven regel dat we er meestal niet over praten.

Ik heb mezelf nooit beschouwd als een jaloers type, maar het delen van mijn partner op deze nieuwe manier - zowel seksueel als emotioneel met andere vrouwen - bracht gehechtheid naar boven op een manier die ik nog niet eerder had ervaren.

Hoewel dat een stuk minder werd toen we terugkeerden naar een exclusieve relatie, hadden we een blik wormen geopend die niet zo gemakkelijk terug te zetten waren.

Jaloezie en vergelijking zijn iets waar ik nog aan moet werken om me weer veilig te voelen.

4) Ik ben bang dat we elkaar gaan vervelen...

Het speelt nog steeds door mijn hoofd dat nu we weer met z'n tweeën zijn, we ons weer gaan vervelen in de relatie.

Ik moet accepteren dat het een mogelijkheid is.

Maar wat ik me realiseer is dat zelfs als het gebeurt, het niet het einde van de relatie betekent.

Ik geloof dat relaties door cycli gaan. Het kan niet altijd een achtbaanrit zijn.

Maar zelfs als dat niet zo is, blijven bepaalde dingen toch bestaan - zoals de liefde die we voelen, het vertrouwen dat we hebben opgebouwd en het feit dat we op elkaar kunnen vertrouwen.

Ik denk dat die stevige fundamenten een beetje verveling van tijd tot tijd kunnen verdragen.

Kan een open relatie exclusief worden?

In mijn situatie zaten mijn partner en ik oorspronkelijk in een exclusieve relatie. Maar hoe zit het als je nooit exclusief bent geweest maar dat wel zou willen?

Veel van dezelfde punten gelden nog steeds.

Als je uitgaat met iemand waarvan je weet dat hij andere mensen ziet, terwijl je exclusief wilt zijn, moet je beginnen met een eerlijk gesprek over hoe je je voelt.

Omdat alle relaties lastig kunnen zijn, of ze nu monogaam of poly zijn, zou ik nooit aanraden iets te accepteren wat je eigenlijk niet wilt, in de hoop dat het later anders wordt.

Als iemand zegt dat hij niet exclusief met je wil zijn, geloof hem dan. Als je voor iemand in een open relatie valt, zul je waarschijnlijk een gebroken hart krijgen.

Stiekem de wens koesteren dat ze zich op een dag aan je zullen binden is een gevaarlijke strategie.

Kan een open relatie eenzijdig zijn?

Niets in het leven is perfect in evenwicht, maar ik begon zeker het gevoel te krijgen dat de situatie beter werkte voor mijn partner dan voor mij.

Sommige paren kiezen voor een eenzijdige open relatie, waarbij de ene partner monogaam blijft en de andere niet.

Een deel van mij vroeg zich af of de "have your cake and eat it" opzet mijn man meer paste dan mij, gewoon omdat hij een man was. Maar grappig genoeg is dat niet wat het bewijs aantoont.

De New York Times ondervroeg 25 koppels in niet-monogame huwelijken en ontdekte dat de meeste van hen het initiatief namen van de vrouwen.

Bovendien hadden de vrouwen in de relaties meer geluk in het aantrekken van andere partners.

Volgens gedragseconomen kan dit komen doordat mannen hun waarde in de datingwereld overschatten nadat ze een tijdje uit de markt zijn geweest.

Dit wordt benadrukt door enkele jammerlijke verhalen op Reddit.

Een van een man die zijn vriendin van twee jaar overtuigde om een open relatie aan te gaan, maar dat had een spectaculaire terugslag toen hij zich realiseerde dat zij zeer begeerlijk was, terwijl hij er niet in slaagde iemand aan de haak te slaan.

Een andere man zocht op het forum advies over hoe hij een open relatie kon beëindigen die hij was begonnen nadat hij "overmand door jaloezie" had vernomen dat zijn vriendin seks had met een andere man.

Conclusie: een open relatie beëindigen

Alle relaties hebben hun ups en downs. Misschien had ik nooit een open relatie moeten aangaan, maar ook al werkte het uiteindelijk niet voor mij, ik heb er niet 100% spijt van.

Het was niet gemakkelijk om mijn open relatie te beëindigen, maar met sterke communicatie, geduld en liefde is het me gelukt.

Op dit moment heb ik het gevoel dat mijn partner en ik weer een succesvolle monogame relatie kunnen krijgen.

Kan een relatiecoach jou ook helpen?

Als u specifiek advies wilt over uw situatie, kan het zeer nuttig zijn om met een relatiecoach te spreken.

Ik weet dit uit persoonlijke ervaring...

Een paar maanden geleden nam ik contact op met Relationship Hero toen ik door een moeilijke periode in mijn relatie ging. Nadat ik zo lang in gedachten verzonken was, gaven ze me een uniek inzicht in de dynamiek van mijn relatie en hoe ik die weer op de rails kon krijgen.

Als je nog nooit van Relationship Hero hebt gehoord, het is een site waar hoogopgeleide relatiecoaches mensen door ingewikkelde en moeilijke liefdessituaties heen helpen.

In slechts enkele minuten kunt u in contact komen met een gecertificeerde relatiecoach en advies op maat krijgen voor uw situatie.

Ik was overdonderd door hoe vriendelijk, empathisch en oprecht behulpzaam mijn coach was.

Doe hier de gratis quiz om de perfecte coach voor jou te vinden.