Λίγα πράγματα είναι χειρότερα από έναν πικραμένο άνθρωπο.

Σε έναν κόσμο που είναι ήδη αρκετά δύσκολος, το τελευταίο πράγμα με το οποίο θέλετε να σχετίζεστε είναι κάποιος που επιμένει να περιβάλλεται από αρνητικές σκέψεις και δονήσεις.

Απλά πρέπει να αναρωτηθείτε - γιατί οι πικρόχολοι άνθρωποι ενεργούν με τον τρόπο που ενεργούν;

Η απλή αλήθεια είναι ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι γι' αυτό, και είναι ο τρόπος που πιστεύουν ότι οι άνθρωποι πρέπει να ζουν.

Όταν συναντάτε ένα πικρόχολο άτομο, το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να το αποφύγετε και να μην μπλέκεστε στα πόδια του, γνωρίζοντας τα σημάδια που το προδίδουν.

Ακολουθούν 11 σημάδια πικραμένων ανθρώπων:

1) Η μνησικακία είναι μέρος της προσωπικότητάς τους

Τα υγιή άτομα κατανοούν ότι η μνησικακία είναι τοξική και συναισθηματικά βαριά.

Βαραίνουν βαριά την καρδιά και την ψυχή σας, και το να κρατάτε κακίες είναι το τελευταίο πράγμα που θέλετε να κάνετε αν θέλετε μια εύκολη συνείδηση και μια ελαφριά ψυχή.

Αλλά οι πικρόχολοι άνθρωποι αγαπούν τις μνησικακίες.

Μετατρέπουν κάθε διαμάχη με ένα άλλο άτομο σε μια ευκαιρία να αναπτύξουν και να κρατήσουν μια νέα μνησικακία.

Δεν μπορούν να χορτάσουν τις μνησικακίες, σε σημείο που φαίνεται να είναι πεπεισμένοι ότι οι μνησικακίες είναι απλώς ένα φυσιολογικό μέρος της καθημερινής ζωής.

Και το αστείο;

Επίσης, δεν ντρέπονται για την τάση τους να κρατούν κακίες.

Είναι πολύ ευτυχείς να λένε σε όποιον θέλει να ακούσει για όλα τα προβλήματα που έχουν με όλους τους γνωστούς τους, λες και αυτό τους κάνει πιο συμπαθείς.

2) Σπάνια βλέπουν το καλό στα πράγματα

Γνωρίζετε τις δύο παλιές παροιμίες, "το ποτήρι είναι μισογεμάτο" και "το ποτήρι είναι μισοάδειο";

Και τα δύο ρητά μιλούν για το ίδιο ποτήρι - είναι μισοάδειο και μισογεμάτο - αλλά όλα εξαρτώνται από την οπτική σας γωνία και από το πώς επιλέγετε να βλέπετε τα πράγματα, θετικά ή αρνητικά.

Οι περισσότεροι από εμάς ταλαντευόμαστε από το ένα στο άλλο, ανάλογα με τη γενική μας διάθεση και το τι μας απασχολεί στη ζωή μας εκείνη τη στιγμή.

Όμως ένας πικραμένος άνθρωπος δεν θα δει ποτέ το καλό στα πράγματα και δεν θα είναι ποτέ άνθρωπος του τύπου "το ποτήρι μισογεμάτο".

Πάντα θα βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο - θα βλέπουν τι δεν έχουν σε σχέση με αυτό που έχουν, και θα παραπονιούνται για το κενό και την απουσία αντί να γιορτάζουν και να απολαμβάνουν αυτό που έχουν ακόμα.

Είναι τοξικοί για το ίδιο τους το μυαλό, επειδή επιμένουν να βλέπουν μόνο το χειρότερο στα πράγματα και στους ανθρώπους.

3) Δεν είναι ποτέ ευγνώμονες

Δεν έχει σημασία τι κάνεις για έναν πικραμένο άνθρωπο.

Θα μπορούσατε να τους βοηθήσετε με τα μαθήματα ή να τους βγάλετε από τη φυλακή, αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δεν θα σας ευγνωμονούν ποτέ για το πώς τους βοηθήσατε.

Γιατί;

Επειδή ένας πικραμένος άνθρωπος είναι ένας άνθρωπος με δικαίωμα: πιστεύει ότι είναι πολύ πιο σπουδαίος από ό,τι είναι στην πραγματικότητα, οπότε η βοήθειά σας δεν είναι καλοσύνη, αλλά προσδοκία.

Οι πικραμένοι άνθρωποι τείνουν να βλέπουν τους εαυτούς τους ως αιώνια θύματα που έχουν στερηθεί την επιτυχία και την τύχη τους από τους μηχανισμούς του σύμπαντος που έχουν βάλει στόχο να τους πιάσουν, οπότε κάθε είδους βοήθεια που τους έρχεται δεν την αισθάνονται πραγματικά σαν βοήθεια- την αισθάνονται σαν κάτι που υποτίθεται ότι έπρεπε να έχουν, αλλά πολύ λίγο και πολύ αργά.

Εξάλλου, πώς μπορείς να είσαι ευγνώμων για κάτι αν είσαι πεπεισμένος ότι αξίζεις εγγενώς πολύ περισσότερα;

Είναι ένα επίπεδο δικαιώματος που κανείς άλλος δεν έχει, το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος των θεμελίων ενός πικραμένου ατόμου.

4) Το μισούν όταν οι άλλοι άνθρωποι βιώνουν τη θετικότητα

Κατά βάθος, ένας πικρόχολος άνθρωπος είναι κάποιος που δυσανασχετεί βαθιά με τους άλλους ανθρώπους επειδή έχουν πράγματα που δεν έχουν οι ίδιοι.

Οι πικραμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο κόσμος τους χρωστάει πολύ περισσότερα από όσα τους έχει δώσει και δεν είναι πρόθυμοι να δουλέψουν για να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα.

Έτσι, όταν στους άλλους ανθρώπους γύρω τους συμβαίνουν καλά πράγματα, δεν το αντέχουν καθόλου.

Θεωρούν τον εαυτό τους καλύτερο από αυτούς τους ανθρώπους, οπότε γιατί αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να γνωρίσουν επιτυχία και επιτεύγματα πολύ μεγαλύτερα από οτιδήποτε έχει βιώσει το πικρόχολο άτομο;

Έχουν μια έμφυτη ανικανότητα να μοιραστούν τη χαρά ενός άλλου ανθρώπου, επειδή απλά δεν νοιάζονται για τους άλλους ανθρώπους.

Απλώς δεν θέλουν να πετύχουν οι άλλοι άνθρωποι.

Πιστεύουν ότι η χαρά πρέπει να είναι δική τους, ακόμη και αν δεν έχουν κάνει τίποτα για να την αξίζουν.

5) Ενεργούν έτσι ώστε οι άνθρωποι να νοιάζονται γι' αυτούς

Όλοι το έχουμε βιώσει αυτό με τον ένα ή τον άλλο τρόπο: όταν βρίσκεστε σε μια μεγάλη ομάδα φίλων ή γνωστών και κάποιος αρχίζει να μιλάει για κάτι σπουδαίο που του συνέβη (ίσως μια προαγωγή στη δουλειά ή μια νέα καταπληκτική σχέση).

Όλοι μπορεί να αρχίσουν να ζητωκραυγάζουν ή να συγχαίρουν αυτό το άτομο και όλη η προσοχή στρέφεται σε αυτό.

Αν υπάρχει έστω και ένα πικρόχολο άτομο τριγύρω, θα το καταλάβετε αμέσως, γιατί δεν θα μπορέσει να σταματήσει τον εαυτό του από το να φέρεται έτσι ώστε να τραβήξει την προσοχή πάνω του.

Οι πικρόχολοι άνθρωποι απλά δεν αντέχουν όταν οι άλλοι άνθρωποι γίνονται το επίκεντρο της προσοχής.

Έχουν ανάγκη να έχουν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους, και κάθε φορά που κάποιος αναφέρει κάτι αξιέπαινο, το πικρόχολο άτομο θα κάνει δύο πράγματα, κατά σειρά: πρώτον, θα υπονομεύσει διακριτικά ό,τι έζησε το άτομο, και δεύτερον, θα μιλήσει για το δικό του πράγμα, ακόμα κι αν πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό.

Και αν αυτό δεν λειτουργήσει;

Το πικρόχολο άτομο θα αλλάξει τελείως το θέμα, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα βγάλει από το μυαλό του κάποιο ξαφνικό τυχαίο δράμα.

6) Δεν λογοδοτούν στον εαυτό τους

Ένα σημαντικό σημάδι ωριμότητας είναι η ικανότητα να κρατάει κανείς τον εαυτό του υπόλογο.

Είναι εύκολο να θεωρούμε τους άλλους υπεύθυνους, θυμόμαστε πώς άλλοι άνθρωποι τα έχουν κάνει θάλασσα με κάποιο τρόπο.

Αλλά το να κρατάς τον εαυτό σου υπόλογο - ειδικά όταν υπάρχει η δυνατότητα να προσπαθήσεις να δώσεις εξηγήσεις για να ξεφύγεις από αυτό - είναι κάτι που μόνο οι συναισθηματικά ώριμοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν (που είναι το αντίθετο ενός πικραμένου ατόμου).

Ένα πικρόχολο άτομο δεν μπορεί ποτέ να λογοδοτήσει στον εαυτό του.

Κάθε πρόβλημα που μπορεί να έχουν στη ζωή τους, κάθε αρνητικότητα στην τρέχουσα κατάστασή τους, μπορεί πάντα να αποδοθεί σε κάποιον άλλον.

Κάποιος άλλος τους προκάλεσε να είναι έτσι, γι' αυτό και δεν είναι τόσο σπουδαίοι όσο θα έπρεπε αυτή τη στιγμή.

Δεν μπορούν να αντέξουν το γεγονός ότι δεν είναι στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους, αλλά επίσης δεν θα κατηγορήσουν ποτέ τον εαυτό τους που δεν είναι εκεί.

Θα βρουν ένα εκατομμύριο λόγους για να ανατρέξουν πριν πουν ποτέ: "Ίσως το έκανα αυτό στον εαυτό μου. Ίσως δεν πίεσα αρκετά".

7) Διαδίδουν φήμες

Το κουτσομπολιό, ομολογουμένως, μπορεί να είναι διασκεδαστικό- είναι διασκεδαστικό να ξέρεις ότι σε ενημερώνουν για τα μυστικά της ομάδας, ακόμη και αν αυτό γίνεται εις βάρος κάποιου άλλου ατόμου.

Αλλά δεν υπάρχει τίποτα υγιές στο κουτσομπολιό.Οδηγεί σε διχασμό και τοξικότητα στις ομάδες, και σχεδόν πάντα καταλήγει στο να πληγωθούν και να προσβληθούν οι άνθρωποι.

Πώς λοιπόν ξεκινάει το κουτσομπολιό και ποιοι είναι οι πρώτοι που αρχίζουν να διαδίδουν αυτές τις φήμες;

Σχεδόν πάντα είναι οι πιο πικρόχολοι άνθρωποι στην ομάδα που δεν μπορούν να κρατήσουν τους ήσυχους ψιθύρους τους μακριά από τα αυτιά των άλλων.

Σχετικές ιστορίες από το Hackspirit:

Καθώς δεν μπορούν να χαρούν για τους άλλους ανθρώπους, δεν μπορούν επίσης να συμπάσχουν με τους άλλους ανθρώπους, οπότε τη στιγμή που θα βρουν κάποια αδυναμία σε ένα άτομο που θέλουν να ρίξουν, θα φροντίσουν να τη διαδώσουν όσο πιο μακριά και ευρέως μπορούν.

Έχουν ακριβώς την αρνητική νοοτροπία που οδηγεί στη "νοοτροπία του καβουριού", ή το φαινόμενο κατά το οποίο οι άνθρωποι τραβούν ο ένας τον άλλον προς τα κάτω κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να κάνει κάτι από τον εαυτό του.

8) Είναι απίστευτα κυνικοί

Ένας πικραμένος άνθρωπος είναι ένας κυνικός άνθρωπος.

Έχουν χάσει την πίστη τους στην καλοσύνη του κόσμου, του σύμπαντος και των ανθρώπων γύρω τους.

Νομίζουν ότι όλα και όλοι θέλουν να τους σκοτώσουν, άμεσα και έμμεσα, και δεν μπαίνουν καν στον κόπο να νοιαστούν για οτιδήποτε άλλο πια, εξαιτίας όλου του αρνητικού κυνισμού που υπάρχει στην καρδιά τους.

Πώς μπορείτε να καταλάβετε πότε κάποιος πνίγεται στον κυνισμό του;

Εύκολο: ποτέ δεν μιλούν ευθέως.

Χρησιμοποιούν σαρκασμό και περιφρόνηση για να εκφράσουν τις σκέψεις τους, προτιμώντας να κοροϊδεύουν τα πάντα αντί να ενδιαφέρονται πραγματικά για οτιδήποτε.

Ο κυνισμός τους είναι επίσης ένας άλλος τρόπος για να νιώθουν ανώτεροι από τους γύρω τους, λες και η κυνική τους νοοτροπία τους κάνει εγγενώς εξυπνότερους επειδή απλά γνωρίζουν την αρνητικότητα πίσω από τα πάντα που οι άλλοι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν.

9) Δεν σταματούν ποτέ να παραπονιούνται

Θυμάστε όταν είπαμε παραπάνω ότι ένα πικρόχολο άτομο δεν είναι ποτέ ένα "μισογεμάτο ποτήρι" άτομο; Αυτό ισχύει για όλες τις πτυχές της καθημερινής του ζωής.

Όταν είστε με έναν πικρόχολο άνθρωπο, είστε με κάποιον που δεν θα σταματήσει ποτέ να παραπονιέται, ανεξάρτητα από το τι κάνει ή πού βρίσκεται.

Θα μπορούσατε να πάτε έναν πικραμένο άνθρωπο σε διακοπές σε όλο τον κόσμο, και πάλι θα έβρισκε χίλια πράγματα για να παραπονεθεί κάθε μέρα.

Το φαγητό δεν είναι καλό, το δωμάτιο του ξενοδοχείου είναι πολύ μικρό, το κρεβάτι είναι άβολο, ο καιρός είναι πολύ ζεστός- ό,τι κι αν συμβαίνει, δεν θα σταματήσουν ποτέ να παραπονιούνται.

Αλλά εδώ είναι το θέμα: οι πικραμένοι άνθρωποι δεν έχουν αυξημένες αισθήσεις που τους δίνουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται τις αισθήσεις πιο ευαίσθητα από τους υπόλοιπους από εμάς.

Νιώθουμε όλα όσα νιώθουν οι πικραμένοι άνθρωποι- η διαφορά είναι ότι δεν βλέπουμε την αξία στο να διαμαρτυρόμαστε αρνητικά για τα πάντα.

Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι απλά αφήνουν τα πράγματα να περάσουν, οι πικραμένοι άνθρωποι μεγεθύνουν ακόμα και τις πιο μικρές ενοχλήσεις.

10) Ποτέ δεν αναγνωρίζουν πιθανές λύσεις

Υπάρχουν ορισμένα ανεπιθύμητα γεγονότα που είναι ανεξέλεγκτα - φυσικές καταστροφές, ο φυσικός θάνατος αγαπημένων προσώπων και απλή τυφλή κακοτυχία.

Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι την τύχη μας και η προσπάθεια που καταβάλλουμε για τα πράγματα που κάνουμε μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα που βιώνουμε.

Όσοι έχουν σύνδρομο θύματος και πικρόχολη προσωπικότητα δεν μπορούν να το δουν έτσι.

Όταν ένα άτομο ενθουσιάζεται με το ρόλο του θύματος, δεν προσπαθεί καν να αναγνωρίσει πιθανές λύσεις για να βελτιώσει την κατάστασή του.

Ακόμα και όταν υπάρχουν άλλοι που προσφέρουν ξεκάθαρη βοήθεια ή λύσεις, ένα θύμα και πικρόχολο άτομο προτιμά να κυλιέται στην αυτολύπησή του παρά να δεχτεί τη βοήθεια και να προσπαθήσει να εργαστεί προς την κατεύθυνση της αλλαγής.

Στις σπάνιες περιπτώσεις που δέχονται οποιαδήποτε βοήθεια, το κάνουν με μισή καρδιά, σαν να θέλουν να αποδείξουν στον εαυτό τους ότι ακόμα και αν προσπαθήσουν, τίποτα δεν μπορεί να βελτιωθεί με οποιονδήποτε τρόπο.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, τα άτομα με σύνδρομο θύματος και πικρόχολη προσωπικότητα είναι συχνά οι χειρότεροι εχθροί τους.

11) Νιώθουν πάντα ανίσχυροι

Η θυματοποίηση και η πικρία συχνά ξεκινούν επειδή ένα άτομο έχει αποδεχτεί μέσα του ότι δεν έχει τα μέσα ή τη δύναμη να αλλάξει ή να αποφύγει καταστάσεις που δεν του αρέσουν.

Μπορεί να έχουν προσπαθήσει στο παρελθόν να αλλάξουν τις ανεπιθύμητες συνθήκες και να έχουν αποτύχει και τώρα δεν έχουν τη θέληση να προσπαθήσουν ξανά.

Αυτό οδηγεί σε μια βαθιά αίσθηση αδυναμίας και λειτουργεί ως ένα είδος αμυντικού μηχανισμού για το άτομο.

Αντί να πιστεύουν ότι οι προσπάθειές τους να αλλάξουν τις συνθήκες δεν ήταν αρκετές, επιλέγουν απλώς να πιστεύουν ότι οι συνθήκες δεν μπορούν να αλλάξουν καθόλου, οπότε δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσουν ξανά.

Αν και μπορεί να είναι επώδυνο να αποδεχτείτε την ιδέα ότι είστε ανίσχυροι να βελτιώσετε τις συνθήκες σας, αυτό είναι συχνά σαν να επιλέγετε το μικρότερο κακό, σε αντίθεση με το να αποδεχτείτε την ιδέα ότι δεν έχετε προσπαθήσει αρκετά σκληρά ή ότι δεν είστε αρκετά καλοί ακόμα για να το κάνετε.

Αυτό είναι ένα μέσο αποφυγής της λογοδοσίας και της ευθύνης.

3 τεχνικές για την αντιμετώπιση των πικρόχολων ανθρώπων

Η συμβίωση με κάποιον που υποκύπτει τακτικά στην πικρία μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολη, ιδίως αν το άτομο αυτό αποτελεί μεγάλο ή ενεργό μέρος της ζωής σας.

Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να θέσετε στον εαυτό σας είναι: πώς θέλετε να τους αντιμετωπίσετε; Θέλετε να τους βοηθήσετε να ξεπεράσουν την πικρία τους ή θέλετε απλώς να μάθετε πώς να τους ανέχεστε;

Ό,τι κι αν επιλέξετε, είναι σημαντικό να αφήσετε την αντίδρασή σας να καθοδηγείται από την ενσυναίσθηση και όχι από τη βία.

Η αντιμετώπιση των πικρόχολων ανθρώπων αρχίζει με την αυτοαποδοχή και δεν μπορείτε ποτέ να αναγκάσετε κάποιον να αποδεχτεί ένα ελάττωμα που δεν είναι έτοιμος να αναγνωρίσει.

Ακολουθούν ορισμένοι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να τους καθοδηγήσετε:

1. Μην τους βάζετε ετικέτες

Το να αποκαλέσετε ένα πικρόχολο άτομο "πικρόχολο" είναι το τελευταίο πράγμα που θέλετε να κάνετε και το μόνο που θα καταφέρει είναι να το αναγκάσει να σκαλώσει τα πόδια του πιο βαθιά.

Αντ' αυτού, προσπαθήστε να συζητήσετε μαζί τους με ευγένεια τα θέματα της γκρίνιας, της αδυναμίας ανάληψης ευθυνών και της μετατόπισης ευθυνών.

Ξεκινήστε την κουβέντα- ακόμη και αν δεν το δεχτούν, βοηθάει να βάλουμε τις σκέψεις στο μυαλό τους.

2. Καθορίστε τα προσωπικά σας όρια

Κατανοήστε τα δικά σας όρια όταν πρόκειται να τα αντιμετωπίσετε.

Τα προβλήματά τους δεν είναι δικά σας και δεν πρέπει να υποφέρετε επειδή δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα δικά τους προβλήματα.

Αναρωτηθείτε: ποια είναι τα όριά σας; Αν ξεπεράσουν αυτά τα όρια, αποστασιοποιηθείτε από αυτούς και αφήστε τους να ασχοληθούν με τον εαυτό τους.

Είτε θα αναγνωρίσουν σιγά-σιγά πώς σας απομακρύνουν είτε είναι πολύ μακριά για να μπορέσετε να τους βοηθήσετε καθόλου.

3. Αντιμετωπίστε τον εσωτερικό τους διάλογο

Τα άτομα με νοοτροπία θύματος και πικρίας δεν κάνουν ποτέ πραγματική ενδοσκόπηση.

Ποτέ δεν προχωρούν τον εσωτερικό διάλογο περαιτέρω.

Αφού μεταθέσουν τις ευθύνες και αποφύγουν την ευθύνη, στη συνέχεια κυλιούνται στην αυτολύπησή τους.

Βοηθήστε τους μιλώντας τους.

Αν σας πουν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για να βοηθήσουν την κατάστασή τους ή αν δεν μπορούν να επιτύχουν τους στόχους τους, τότε προωθήστε αυτή τη συζήτηση.

Ρωτήστε τους: γιατί δεν μπορούν να κάνουν τίποτα;

Τι θα χρειαζόταν για να τους επιτρέψει να κάνουν κάτι;

Δώστε τους μια γέφυρα μεταξύ της δικής τους αυτοαμφισβήτησης και της πραγματικότητας και βοηθήστε τους να διασχίσουν αυτή τη γέφυρα μόνοι τους.

Να θυμάστε: όταν έχετε να κάνετε με άτομα που επιδεικνύουν νοοτροπία θύματος και πικρίας, έχετε να κάνετε με άτομα με έντονη συναισθηματική αστάθεια.

Συχνά παλεύουν με την κατάθλιψη ή/και το μετατραυματικό στρες, έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση και ήδη αισθάνονται ότι δεν έχουν καμία υποστήριξη.

Να είστε άμεσοι αλλά ευγενικοί- καθοδηγήστε τους χωρίς να τους πιέζετε.