Ik zag mezelf nooit als een egoïstisch persoon.

Maar toen ik eenmaal met een open geest naar mijn gedrag begon te kijken, kon ik niet anders dan constateren dat ik mezelf altijd op de eerste plaats zet en andere mensen meestal als wegwerpartikelen behandel.

Dit heeft me aan het denken gezet: waarom geef ik niet om anderen?

Ik vraag me ook af hoe ik wat minder egocentrisch kan zijn.

1) Maak je draden los

Waarom geef ik niet om anderen?

Nou, dit kan vaak een verwarrende vraag zijn. Dat komt omdat we het kunnen associëren met de zorg om wat anderen denken en hun oordelen.

Maar de waarheid is dat je kunt geven om anderen en hun welzijn... zonder alles wat ze geloven en zeggen te valideren .

Denk bijvoorbeeld aan het gezin.

Je kunt om je zus geven en van haar houden en haar helpen met een gezondheidsprobleem dat ze heeft, zonder haar negatieve mening over je vrouw te bevestigen.

Je hoeft je niet te bekommeren om wat anderen denken om om andere mensen te geven.

Je hoeft niet apathisch te staan tegenover anderen: je kunt hun mening negeren en hen toch helpen als je kunt.

2) Zet de goedkope wijn van de tragedie neer

Een van de slechtste beslissingen die ik ooit in mijn leven nam, was dronken worden van de goedkope wijn van de tragedie.

Ik concentreerde me op alle manieren waarop ik slachtoffer was en oneerlijk werd behandeld door het leven en door anderen.

Hierdoor gaf ik niet meer om andere mensen en zag ze alleen nog maar als rivalen en een gezichtsloze kudde vijanden die mij niet begrepen.

De oorzaak was dat ik me een machteloos slachtoffer voelde.

Ik had het gevoel dat ik me alleen op mijn eigen overleven en voordeel moest richten...

Dus hoe kun je die onzekerheid overwinnen?

De meest effectieve manier is om je persoonlijke kracht aan te boren.

Zie je, we hebben allemaal een ongelooflijke hoeveelheid kracht en potentieel in ons, maar de meesten van ons maken er nooit gebruik van. We verzanden in zelftwijfel en beperkende overtuigingen. We stoppen met doen wat ons echt geluk brengt.

Ik heb dit geleerd van de sjamaan Rudá Iandê. Hij heeft duizenden mensen geholpen werk, gezin, spiritualiteit en liefde op elkaar af te stemmen, zodat ze de deur naar hun persoonlijke kracht kunnen openen.

Hij heeft een unieke aanpak die traditionele oude sjamanistische technieken combineert met een moderne twist. Het is een aanpak die niets anders gebruikt dan je eigen innerlijke kracht - geen gimmicks of valse claims van empowerment.

Omdat echte empowerment van binnenuit moet komen.

In zijn uitstekende gratis video legt Rudá uit hoe je het leven kunt creëren waar je altijd van gedroomd hebt en de aantrekkingskracht van je partners kunt vergroten, en het is gemakkelijker dan je denkt.

Dus als je moe bent van het leven in frustratie, dromen maar nooit bereiken, en van het leven in zelftwijfel, moet je zijn levensveranderende advies eens bekijken.

Klik hier om de gratis video te bekijken.

3) Erken je grenzen

Een van de meest voorkomende redenen waarom ik soms niet om anderen geef, is dat ik weet dat ik hun problemen niet kan oplossen. En het is waar...

Er is een beperkte hoeveelheid die je op veel manieren voor mensen kunt doen. Maar eerlijk zijn over je grenzen en ze erkennen kan heel versterkend werken...

Er zijn veel situaties waarin je iemand niet uiterlijk kunt helpen.

Een vriend kan bijvoorbeeld een lening nodig hebben die u niet kunt verstrekken.

Of ze lijden aan een ziekte waar je niets van weet en geen tijd hebt om behandelingsmogelijkheden te onderzoeken op een manier die niet alleen maar bemoeizuchtig is.

Maar kijk eens wat je nog kunt doen.

Je kunt nog steeds een schouder zijn om op uit te huilen...

Je kunt nog steeds een luisterend oor zijn...

U kunt ze nog altijd doorverwijzen naar een vriend of collega die in deze situatie meer te bieden heeft dan u.

Soms kan gewoon laten zien dat je om me geeft ook een grote stap voorwaarts zijn.

4) Bekijk de wereld op een nieuwe manier

Een van de belangrijkste redenen waarom sommige mensen niet meer om anderen geven, is een duistere kijk op de wereld.

Zij kijken naar klimaatrampen, wereldwijde pandemieën en oorlogen en voelen zich bedreigd.

Daardoor sluiten ze zich af, blijven thuis en vermijden andere mensen en hun problemen.

"Het is niet mijn probleem, man!" is de slogan van deze mensen.

Ze willen gewoon naar hun werk, hun salaris krijgen, hun gezondheidszorg en in het weekend naar het laatste sporttoernooi op tv kijken.

Zoals Andrea Blundell schrijft:

"De wereld is een puinhoop en je geeft er niet meer om. Over alles. Is het oké om het gevoel te hebben dat niets er toe doet? Of zijn er momenten dat apathie een serieuze rode vlag is?"

Zoals Blundell verder opmerkt, zijn er veel momenten waarop apathie en depressie zo ernstig kunnen worden dat je beter hulp kunt zoeken bij een professional.

Laten we duidelijk zijn: we zijn niet allemaal verplicht een klimaatkruiser of een internationale vredesactivist te worden.

En het is goed om soms eerlijk te zijn dat een onderwerp je gewoon boven de pet gaat en je er niet direct iets om geeft.

Maar tegelijkertijd zijn we allemaal verbonden, en je zou verbaasd zijn hoe het zien van de menselijkheid en onderlinge verbondenheid van alles je met tranen over je wangen kan laten lopen.

Een klein kind dat verhongert in Jemen verschilt echt niet zoveel van jou toen je jong was, behalve de afschuwelijke omstandigheden waarin het geboren is.

5) Geef jezelf niet te veel weg.

Een van de ergste dingen die gevoelige en creatieve mensen kunnen overkomen is dat ze te veel van zichzelf weggeven.

Daardoor raken ze opgebrand en hebben ze geen energie meer om voor anderen te zorgen.

Ze kunnen niet eens voor zichzelf zorgen.

Als je het gevoel hebt dat je niet meer geïnteresseerd bent in anderen, vraag jezelf dan eerst af hoeveel respect je hebt voor anderen... jezelf.

Veel te veel van de meest egoïstische mensen in de wereld zorgen eigenlijk helemaal niet goed voor zichzelf. Ze proberen hun eigen innerlijke dissociatie te bedekken met uiterlijke prestaties.

Daarom is het belangrijk je eigen grenzen te respecteren.

Neem wat tijd voor jezelf. Breng tijd alleen door in de natuur. Adem de lucht in van onze mystieke en magische wereld.

Laat wat ruimte voor jezelf, wat spirituele en energetische eenzaamheid waar je niemand iets uitlegt en gewoon voor jezelf zorgt.

Je verdient het.

6) Omarm verandering - zelfs als het pijn doet

Een van de grootste redenen waarom ik me vroeger niets van anderen aantrok, was dat ik ze te onvoorspelbaar vond.

Ik dacht aan de tijd en energie die ik had gestoken in vriendschappen of relaties die geen stand hielden of niet gingen zoals ik had gehoopt...

En dan gebruikte ik dit om een onverschillige houding te rechtvaardigen tegenover nieuwe mensen die ik ontmoette.

Tenslotte zijn dit gewoon meer mensen waarmee ik over een paar maanden niet meer praat, toch? Waarom moeite doen?

Zoals Tom Kuegler het zegt:

"Ik zou kunnen zeggen dat je al je vrienden behoudt tot de dag dat je sterft en dat je relaties zullen verouderen als fijne wijn...

"Maar ik kan ook zeggen dat eenhoorns bestaan. Dat maakt het nog niet waar.

"De meeste van mijn vriendschappen zijn gekomen en gegaan. Sommige zijn een paar keer gekomen en gegaan - maar ze zijn niet echt gebleven. Mensen vergeten."

Dit betekent niet dat je de zorg voor anderen moet opgeven.

Gerelateerde verhalen van Hackspirit:

De enige constante in het leven is verandering.

Maar de herinneringen die we maken zullen voor altijd blijven bestaan.

7) Stop met je te beschermen tegen de pijn van het verlies.

Dit raakt aan wat diepere psychologische zaken, maar het is belangrijk om te vermelden:

Soms is niet geven om andere mensen een manier om je te beschermen tegen de pijn van verlies.

Dat geloof ik echt.

Zoals gebruiker cmo opmerkt op dit forum:

"Ik heb zoveel mensen die om me geven. En ik ben heel goed in doen alsof ik om ze geef. Maar de waarheid is dat het me minder kan schelen als ik ze nooit meer zou zien.

"Sommige van deze mensen denken dat ik hun beste vrienden en familieleden ben. Ik heb opluchting gevoeld toen familie en vrienden stierven.

"Niet omdat ik blij ben met hun dood, maar omdat ik niet langer de last heb om met hen om te gaan en te doen alsof het me iets kan schelen."

Cmo verdient het om eerlijk te zijn.

Maar wat hij of zij uitdrukt is niet zo eenvoudig als het lijkt. Onder zo'n houding gaat een diepe angst schuil om degenen van wie we houden te verliezen.

Wat is een makkelijkere manier om die pijn te stoppen dan onszelf in de eerste plaats tegen te houden?

Maar het zit zo:

Niemand van ons komt levend uit deze wereld, en je beschermen tegen de pijn van het verlies werkt uiteindelijk niet, vooral als je uiteindelijk alleen bent met niemand die om je geeft...

8) Vind de kracht van een stam

Een van de grootste problemen in de moderne wereld is volgens mij het gebrek aan groepsgevoel.

Zoals auteur en journalist Sebastian Junger bespreekt in zijn uitstekende boek Stam, zijn we zo individualistisch en abstract geworden dat we de banden van ontbering en solidariteit verloren hebben die ons vroeger samenbrachten.

Nu geloven we vaak dat hoe minder mensen we ons aantrekken, hoe machtiger we zijn.

Maar de waarheid is het tegenovergestelde.

Hoe meer je om anderen geeft, hoe meer je om jezelf geeft.

Zie het als een gemeenschapsmetafoor. Als u alleen maar geeft om uw huis en tuin en een mooi hek en beveiligingssysteem bouwt terwijl de buurt in bendes en chaos vervalt, denkt u misschien dat u het voor elkaar hebt.

Maar als de hele stad uiteindelijk afbrandt en verlaten wordt, maakt het niet uit of je huis nog overeind staat: je kunt nergens meer terecht voor voedsel en basisvoorzieningen.

We moeten om elkaar geven om te overleven, zelfs in deze gekke moderne wereld!

9) Bekijk enkele van de voordelen van andere mensen die er niet om geven

Een van de belangrijkste redenen waarom mensen niet meer om mensen geven, is dat ze zien dat anderen niet veel om hen geven.

Dan vraag je je af waarom je de moeite moet nemen.

Als het merendeel van de mensen die je tegenkomt niets geeft om jouw welzijn, waarom zou je dan je tijd verspillen door aan hen te geven en om hen te geven?

Dat is één manier om erover na te denken, maar zwart-wit generalisaties zijn ook zelden accuraat en de waarheid is dat er veel meer aardige mensen in de wereld zijn dan velen van ons denken...

Plus, voor iedereen die echt niets om ons geeft, denk aan de voordelen.

Ten eerste kunt u zich niet meer zo zelfbewust voelen, want de kans is groot dat mensen niet zo veroordelend zijn over uw nieuwe kapsel of levensstijl als u denkt.

Zoals Wendy Gould zegt:

"Er is één ding dat je kan bevrijden van de hitte van de schijnwerpers: beseffen dat niemand er zoveel om geeft als je denkt."

10) Upgraden van selectieve empathie

We zijn allemaal geboren uit een specifiek biologisch en evolutionair verleden.

Onze voorouders leefden in moeilijke situaties en overleefden verschrikkingen die wij in onze moderne wereld nauwelijks kunnen bevatten.

Een deel van dat overleven kwam voort uit een brutaal eenvoudige eigenschap: selectieve empathie.

Schrijven voor de Economist, David Eagleman en Don Vaughn maken hierover een interessante opmerking:

"Onze empathie is selectief: we geven het meest om degenen met wie we een band delen, zoals een woonplaats, een school of een religie."

Als we elke keer dat een vreemde sterft ons hart zouden breken, zouden we nooit leven.

Maar tegelijkertijd, als je een genocide op een ander continent negeert omdat het ver weg is, ga je te ver met selectieve empathie.

Upgraden van selectieve empathie betekent niet dat je je moet aansluiten bij Greenpeace of in tranen moet uitbarsten als je hoort dat een vreemdeling wordt beroofd.

Het betekent dat je je ogen en hart begint te openen voor het lijden in de wereld en hoe het ons allemaal raakt.

Zorgen hoeft niet te betekenen dat je instort van medelijden: je kunt ook gewoon rustig erkennen en werken aan verbetering, te beginnen met zorgen dat het gebeurt.

11) Kom in contact met je spirituele kant

Een van de beste dingen die je kunt doen als je merkt dat je moe bent van andere mensen en de zorg voor hen, is in contact komen met je spirituele kant.

Zelfs als religie of spiritualiteit nooit echt jouw ding is geweest, zijn er allerlei manieren om een spiritueel pad te benaderen waarbij je geen rare goeroes of doctrines hoeft te volgen die je vreemd vinden.

Ik geloof dat het hebben van een metafysisch kader en geloofssysteem cruciaal is voor solidariteit en menselijke gemeenschap.

Als dit verdwijnt, wordt het maar al te gemakkelijk om mensen te gaan zien als nutteloze stukken schroot die de wereld alleen maar vervuilen met hun aanwezigheid.

Zelfs als wat je ontdekt humanisme is of een filosofie als het Taoïsme, laat het een meer omvattende kijk op mensen geven die je met hen verbindt.

Onthoud op zijn minst dat het leven zelfs voor de gelukkigste persoon op aarde hard is.

We maken allemaal een ongelooflijke en moeilijke reis: elkaar een handje helpen onderweg is wel het minste wat we kunnen doen als je erover nadenkt.

12) Vernietig je anhedonie

Een van de meest voorkomende redenen waarom mensen onverschillig worden voor anderen is dat ze misschien lijden aan anhedonie. Dit is wanneer je zo depressief bent dat je geen plezier of voldoening meer ervaart van wat dan ook in het leven.

Heerlijk eten, zinderende seks, spannende ideeën, geweldige muziek: het laat je allemaal helemaal niets voelen.

Zoals Jordan Brown uitlegt:

"Wat is één ding dat je nu kunt doen?

"Wat is één activiteit die je kunt proberen om jezelf beter te voelen? Het hoeft geen grandioze visie zoektocht of een verhuizing te zijn.

"Het kan een tuin beginnen zijn. Het kan twee keer per week een blokje om lopen zijn."

Het is niet altijd mogelijk om jezelf te "dwingen" om om andere mensen te geven, vooral als je niet meer om jezelf geeft.

Begin weer om jezelf te geven en van het leven te genieten door de anhedonie die je in de steek laat te vernietigen.

Naarmate je je eigen relatie met jezelf verbetert, zul je ook je belangstelling voor het welzijn van anderen voelen terugkomen.

Open je ogen.

Het ding over het helpen van andere mensen is dat het eigenlijk jezelf ook helpt.

Naarmate ik minder egoïstisch word, vind ik het leven meer bevredigend en lonend.

Mijn ogen openen en me bewust worden van de situaties en behoeften van de mensen om me heen is eigenlijk een opluchting.

Ik voel me alsof ik ontwaak uit een narcistische nachtmerrie die me veel te lang in de ban hield.

Ik zie mezelf niet als een goed mens: niet eens in de buurt.

In plaats daarvan richt ik me op concrete dingen die ik elke dag kan doen om meer de persoon te worden die ik met trots zou willen ontmoeten en een vriend zou willen noemen.

Ik geef om anderen omdat ik dat kan.

Ik verbeter mezelf omdat het in mijn macht ligt en het is de meest waardevolle uitdaging die ik tot nu toe in mijn leven ben tegengekomen.

Zo simpel is het.