চকুত লগ পোৱাতকৈ আমাৰ সকলোৰে বহুত বেছি আছে৷ কিছুমান অংশ আছে যিবোৰ আমি অস্তিত্ব নাথাকিলে ভাল পাওঁ, আৰু কিছুমান অংশ আমি ভিতৰত আবদ্ধ কৰি ৰাখোঁ।

কাৰ্ল জং আছিল ২০ শতিকাৰ অন্যতম শ্ৰেষ্ঠ মনোবিজ্ঞানী। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সকলোৰে এটা তথাকথিত ছাঁৰ দিশ থাকে যিটো তেওঁলোকে শৈশৱৰ পৰাই দমন কৰিছিল।

এই ছাঁটো প্ৰায়ে আমাৰ নেতিবাচক আৱেগৰ সৈতে জড়িত হৈ থাকে। কিন্তু আমাৰ ছাঁৰ দিশটোক আওকাণ নকৰি আকোৱালি লোৱাৰ দ্বাৰাহে আমি কেতিয়াও নিজকে সঁচাকৈয়ে চিনি পাব পাৰো।

এই লেখাটোত আমি কাৰ্ল জং আৰু ছাঁৰ বিষয়ে আপুনি জানিবলগীয়া সকলো কথা আলোচনা কৰিম।

ছাঁ ব্যক্তিত্ব কি?

আপোনাৰ ছাঁ বুজি পোৱাৰ প্ৰথম পদক্ষেপটো হ’ল ই প্ৰকৃততে কি সেইটোৰ সৈতে মোকাবিলা কৰা।

জুঙে বিশ্বাস কৰিছিল যে মানুহৰ মনোজগত তিনিটাৰে গঠিত উপাদানসমূহ:

• অহমিকা — আমি নিজৰ বিষয়ে চিন্তা কৰিলে সচেতনভাৱে সচেতন হৈ পৰো।
• ব্যক্তিগত অচেতন — কাৰোবাৰ মনত থকা সকলো তথ্য যিবোৰ সচেতনভাৱে সহজে উপলব্ধ নহয় মনত পেলাওক।
• সামূহিক অচেতন — অচেতনৰ আন এটা ৰূপ, কিন্তু আমাৰ সকলোৰে বাবে সাধাৰণ।

আমাৰ সামূহিক অচেতনৰ পৰা জঙে ১২টা সুকীয়া সাধাৰণ মানৱীয় গুণ বিশ্বাস কৰিছিল আৰু... দোষ বিকশিত হৈছিল। এইবোৰক তেওঁ আৰ্কিটাইপ বুলি অভিহিত কৰিছিল। ছাঁ আত্মা এই ১২টা আৰ্কিটাইপৰ ভিতৰত এটা।

কিছুমানৰ বাবে ছাঁই কেৱল তেওঁলোকৰ ব্যক্তিত্বৰ অচেতন অংশক বুজায়। আন কিছুমানে ছাঁক অংশ বুলি গণ্য কৰেvulnerable.

ইয়াৰ আন এটা উদাহৰণ হ'ল কৰ্মক্ষেত্ৰত বছ যি সম্পূৰ্ণ শক্তি ভ্ৰমণত আছে। তেওঁৰ “শক্তি”ৰ প্ৰদৰ্শনে দুৰ্বল অনুভৱ কৰাৰ নিজৰ আভ্যন্তৰীণ নিৰাপত্তাহীনতা লুকুৱাই ৰাখে।

5) Feeling Triggered

আমাৰ সকলোৰে এনেকুৱা সময় থাকে যেতিয়া কোনোবাই এনেকুৱা কথা কয় যিয়ে হঠাতে এটা ইম্পলচিভ নেতিবাচক প্ৰতিক্ৰিয়াৰ সৃষ্টি কৰে।

তেওঁলোকৰ মন্তব্য বা শব্দবোৰ ভিতৰৰ গভীৰতাত নিগল বা জাব। এনে লাগে যেন তেওঁলোকে এটা স্নায়ুত আঘাত কৰিছে।

এইটো সাধাৰণতে পিতৃ-মাতৃ আৰু পৰিয়ালৰ সদস্যৰ ক্ষেত্ৰত হয়। তেওঁলোকে এনেকুৱা কিবা এটা কয় যিয়ে পুৰণি ঘাঁৰ সূচনা কৰে আৰু আঘাত দিয়ে।

ফল? খং, হতাশা বা প্ৰতিৰক্ষামূলকতা সোনকালে ওলাই পৰে।

সত্যটো হ’ল যে তেওঁলোকে আমাৰ ছাঁয়া আত্মাৰ অংশ হিচাপে আমি দমন কৰা কিবা এটা স্পৰ্শ কৰিছে।

6) বিষৰ পৰা আনন্দ লোৱা

যিমানেই অদ্ভুত যেন নালাগিব, আনক ধ্বংস কৰাৰ আৰু আত্মধ্বংসৰ আনন্দ দৈনন্দিন জীৱনত মৃদু ৰূপত থাকে।

আপুনি হয়তো গোপনে সন্তুষ্ট হ'ব যেতিয়া কোনো বন্ধুৱে কিবা এটা কামত আপাত দৃষ্টিত ব্যৰ্থ হয়। অন্ততঃ তেনেকৈয়ে আপুনি ইমান চিন্তা নকৰে যে তেওঁলোক আপোনাৰ তুলনাত ভাল৷

আপুনি হয়তো নিজকে এজন কৰ্মৰত হিচাপে মাটিত দৌৰিবলৈ বাছি ল’ব, কেৱল নিজকে প্ৰমাণ কৰিবলৈ। আপুনি বিডিএছএমৰ ৰূপৰ জৰিয়তে শোৱা কোঠাত মৃদু বিষ প্ৰদান কৰি বা অনুভৱ কৰি ভাল পাব পাৰে।

7) অস্বাস্থ্যকৰ সম্পৰ্ক

গতিকে আমাৰ বহুতেই অকাৰ্যকৰী, অস্বাস্থ্যকৰ, আনকি বিষাক্ত সম্পৰ্কৰ জৰিয়তে পুৰণি অচেতন আৰ্হিবোৰ খেলে .

বেছিভাগ মানুহেই সচেতন নহয় যে তেওঁলোকে একেটা অচেতনকে পুনৰ খেলি আহিছেশৈশৱৰ পৰাই ভূমিকা। এই চিনাকি পথবোৰ আমাৰ বাবে আৰামদায়ক হৈ পৰে, আৰু সেয়েহে ইহঁতে সেই কাঠামো সৃষ্টি কৰে যাৰ দ্বাৰা আমি আনৰ সৈতে যোগাযোগ ৰাখোঁ।

কিন্তু যেতিয়া এই অচেতন আৰ্হিবোৰ ধ্বংসাত্মক হয়, তেতিয়া ই সম্পৰ্ক নাটকৰ সৃষ্টি কৰে।

উদাহৰণস্বৰূপে, যদি... আপোনাৰ মাকৰ আপোনাক সমালোচনা কৰাৰ বেয়া অভ্যাস আছিল, তেতিয়া আপুনি হয়তো অজানিতে আপোনাৰ সংগীৰ প্ৰতি একে আচৰণ পুনৰাবৃত্তি কৰিব পাৰে, বা এনে এজন সংগী বিচাৰিব পাৰে যিয়ে আপোনাকো এইদৰে ব্যৱহাৰ কৰে।

যেতিয়া আপুনি খং কৰে, আপুনি লাঠিচালনা কৰে . যেতিয়া আপুনি আঘাত পায়, তেতিয়া আপুনি আঁতৰি যায়৷ আৰু যেতিয়া আপুনি প্ৰত্যাখ্যান হয়, তেতিয়া আপুনি নিজকে সন্দেহ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে।

বহু বছৰৰ আগতে প্ৰতিষ্ঠা হোৱা পুৰণি আৰ্হিবোৰে আপোনাৰ সম্পৰ্কত আধিপত্য বিস্তাৰ কৰে।

আপুনি আপোনাৰ ছাঁৰ দিশটো কিয় গ্ৰহণ কৰিব লাগিব?

সৰল ভাষাত ক’বলৈ গ’লে ছাঁক অস্বীকাৰ কৰিলে কাম নহয়।

যেতিয়ালৈকে আমাৰ ছায়াই পৰ্দাৰ আঁৰত আমাৰ ডোঙাবোৰ নিৰৱে টানি থাকিব তেতিয়ালৈকে ই কেৱল ইগো আৰু আমাৰ চৌপাশৰ বাস্তৱ জগতখনৰ মাজৰ ভ্ৰমক শক্তিশালী কৰাৰ কামহে কৰে।

এই মোহৰ ফলত এনে এক ভুৱা আদৰ্শগত আত্মৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে যিয়ে এনেকুৱা মিছা কথা বিশ্বাস কৰে যেনে:

“মই তেওঁলোকতকৈ ভাল“, “মই বৈধ হোৱাৰ যোগ্য”, “যিসকল লোকে এনেকুৱা আচৰণ নকৰে me are wrong”.

যেতিয়া আমি আমাৰ ছাঁৰ দিশটোক অস্বীকাৰ কৰিবলৈ জোৰ দিওঁ, তেতিয়া তাৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে ই গুচি যায়, আচলতে ই প্ৰায়ে শক্তিশালী হৈ পৰে।

কাৰ্ল জঙে আঙুলিয়াই দিয়াৰ দৰে: “ ছাঁই বিষয়বস্তুৱে নিজৰ বিষয়ে স্বীকাৰ কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰা সকলো কথাকে মূৰ্ত কৰি তোলে”।

বৰঞ্চ আমি এনে এখন পৃথিৱীত বাস কৰিবলৈ চেষ্টা কৰোঁ য’ত আমি কেৱল হ’বলৈ চেষ্টা কৰোঁআমাৰ নিজৰ আটাইতকৈ নিখুঁত সংস্কৰণ।

কিন্তু এইটো অসম্ভৱ। ইয়াঙৰ পৰা য়িনলৈ যোৱাৰ দৰেই ছাঁটোও এটা সংজ্ঞায়িত বৈশিষ্ট্য হিচাপে বিদ্যমান। ছাঁ অবিহনে পোহৰ নাথাকে আৰু বিপৰীতভাৱে।

গতিকে আওকাণ কৰা ছাঁটোৱে ফুলিবলৈ আৰম্ভ কৰে। আমি আলোচনা কৰা ধৰণে ই অস্বাস্থ্যকৰভাৱে ছিটিকি পৰে।

আমি ক্ষতিকাৰক আৰ্হিত পৰি যাওঁ:

• মিছা কোৱা আৰু প্ৰতাৰণা
• আত্ম ঘৃণা
• আত্ম-বিঘ্নিতকৰণ
• নিচা
• ভণ্ডামি
• হতাশা, উদ্বেগ, আৰু অন্যান্য মানসিক স্বাস্থ্যজনিত সমস্যা
• আৱেগিক আচৰণ
• আৱেগিক অস্থিৰতা

কিন্তু বহুত বেয়া কাৰণ আমি সেইবোৰৰ প্ৰতি সচেতনও নহয়। ই কোনো পছন্দ নহয়৷ আমি সহায় কৰিব নোৱাৰো৷ আৰু এইখিনিতে সমস্যাটো নিহিত হৈ আছে। যদি আমি আমাৰ ছাঁটোক স্বীকাৰ কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰো তেন্তে আমি কেতিয়াও স্বাধীনতা নাপাম।

কনি ঝ্ৱেইগে তেওঁৰ কিতাপ মিটিং দ্য শ্বেড’: দ্য হিডেন পাৱাৰ অৱ দ্য ডাৰ্ক চাইড অৱ হিউমেন নেচাৰ:

ত কোৱাৰ দৰে “নিজৰ নিয়ন্ত্ৰণ আৰু সাৰ্বভৌমত্ব ৰক্ষা কৰিবলৈ ইগোৱে প্ৰবৃত্তিগতভাৱে ছাঁৰ সৈতে হোৱা সংঘৰ্ষৰ বিৰুদ্ধে এক বৃহৎ প্ৰতিৰোধ কৰে; যেতিয়া ই ছাঁৰ আভাস পায় তেতিয়া ইগোৱে বেছিভাগ সময়তে ইয়াক নিৰ্মূল কৰাৰ প্ৰয়াস কৰি প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰে। আমাৰ ইচ্ছা সংগঠিত হয় আৰু আমি সিদ্ধান্ত লওঁ। “মই মাত্ৰ আৰু তেনেকুৱা নহ’ম!” তাৰ পিছত আহে চূড়ান্ত ছিন্নভিন্ন শ্বক, যেতিয়া আমি আৱিষ্কাৰ কৰোঁ যে, আংশিকভাৱে অন্ততঃ, আমি যিমানেই চেষ্টা নকৰোঁ কিয়, এইটো অসম্ভৱ। ছাঁটোৱে অনুভৱ আৰু আচৰণৰ শক্তিশালীভাৱে আধানযুক্ত স্বায়ত্তশাসিত আৰ্হিক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। তেওঁলোকৰ শক্তিকেৱল ইচ্ছাৰ কাৰ্য্যই বন্ধ কৰিব নোৱাৰি। প্ৰয়োজন হৈছে পুনৰ চেনেলিং বা ৰূপান্তৰ।’

এইটো হৈছে আমাক সঁচাকৈয়ে আবদ্ধ কৰি ৰখা ছাঁটোক চিনি পোৱা আৰু আকোৱালি লোৱাত ব্যৰ্থ হোৱা। আমাৰ ছাঁক আমাৰ সমগ্ৰ আত্মাৰ অংশ হিচাপে নিজৰ বৈধ স্থান ল’বলৈ দিলেহে আমি ইয়াক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰো, ইয়াক যাদৃচ্ছিকভাৱে অজ্ঞাতে লাচ আউট কৰাতকৈ।

এই কাৰণেই ছাঁৰ কাম অবিশ্বাস্যভাৱে গুৰুত্বপূৰ্ণ। ই আপোনাক আপোনাৰ ছাঁটোক প্ৰকৃততে কি সেইটোৰ বাবে চাবলৈ অনুমতি দিয়ে। ই আমাৰ মনৰ সচেতন অংশ হ’ব লাগিব যিয়ে ছাঁৰ ফালটো শোষণ কৰে। নহ’লে আমি আমাৰ অচেতন হেঁপাহ আৰু ড্ৰাইভৰ দাস হৈ পৰো।

কিন্তু তাতোকৈ বেছি। আমাৰ ছাঁয়া আত্মাক আকোৱালি নোলোৱাকৈ আমি কেতিয়াও সঁচাকৈয়ে নিজকে সম্পূৰ্ণৰূপে চিনি পাব নোৱাৰো, আৰু সেয়েহে কেতিয়াও সঁচাকৈয়ে বৃদ্ধি হ’ব নোৱাৰো। ইয়াত আকৌ কনি ঝ্ৱেইগ:

“ছাঁটোৱেই যেতিয়া উপলব্ধি কৰা হয়, তেতিয়াই নবীকৰণৰ উৎস; নতুন আৰু উৎপাদনশীল অনুপ্ৰেৰণা ইগোৰ প্ৰতিষ্ঠিত মূল্যবোধৰ পৰা আহিব নোৱাৰে। যেতিয়া আমাৰ জীৱনত কোনো অচলাৱস্থা, আৰু বন্ধ্যা সময় থাকে—পৰ্যাপ্ত অহংকাৰ বিকাশৰ পিছতো—আমি আন্ধাৰলৈ চাব লাগিব, আমাৰ সচেতন নিষ্পত্তিত থকা এতিয়ালৈকে অগ্ৰাহ্যযোগ্য দিশটোলৈ....

এইটোৱে আমাক মৌলিক দিশলৈ লৈ যায় সত্য যে ছাঁটোৱেই আমাৰ ব্যক্তিত্বৰ দুৱাৰ। যিমানদূৰলৈকে ছায়াই আমাৰ ব্যক্তিত্বৰ অচেতন অংশটোৰ প্ৰতি আমাৰ প্ৰথম দৃষ্টিভংগী হিচাপে পৰিগণিত কৰে, সিমানখিনিলৈকে ই আত্মাক লগ পোৱাৰ দিশত প্ৰথম পৰ্যায়টোক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। আচলতে অচেতন আৰু আমাৰ নিজৰ ওচৰলৈ যোৱাৰ কোনো সুবিধা নাইবাস্তৱ কিন্তু ছাঁৰ জৰিয়তে...

সেয়েহে ছাঁৰ পৰ্যাপ্তভাৱে সন্মুখীন নোহোৱালৈকে কোনো অগ্ৰগতি বা বৃদ্ধি সম্ভৱ নহয় আৰু সন্মুখীন হোৱাৰ অৰ্থ কেৱল ইয়াৰ বিষয়ে জনাতকৈও অধিক। যেতিয়ালৈকে আমি নিজকে প্ৰকৃততে যিদৰে আছো, আমি বিচৰা ধৰণে বা আশাকৰোঁ ধৰি লোৱাৰ পৰিৱৰ্তে নিজকে প্ৰকৃততে যিদৰে আছো, তেনেকৈয়ে দেখাত স্তম্ভিত নহ’লেহে আমি ব্যক্তিগত বাস্তৱতাৰ দিশত প্ৰথম পদক্ষেপ ল’ব পাৰো।’

যেতিয়া ই অবিশ্বাস্যভাৱে শক্তিশালী আপুনি নিজৰ বিষয়ে অস্বীকাৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা সকলোবোৰ কথাৰ মুখামুখি হয়।

আপুনি বুজিবলৈ আৰম্ভ কৰে যে আপোনাৰ ছাঁই আপোনাৰ জীৱনত কেনে প্ৰভাৱ পেলাইছে। আৰু এবাৰ কৰিলে, আপোনাৰ হাতত ইয়াক সলনি কৰাৰ শক্তি আছে।

আপোনাৰ অন্ধকাৰ দিশৰ লুকাই থকা শক্তিক একত্ৰিত কৰা

“মানুহ সম্পূৰ্ণ, সংহত, শান্ত, উৰ্বৰ আৰু সুখী হৈ পৰে যেতিয়া (আৰু কেৱল যেতিয়া) ব্যক্তিত্বৰ প্ৰক্ৰিয়াটো সম্পূৰ্ণ হয় যেতিয়া সচেতন আৰু অচেতনে শান্তিৰে জীয়াই থাকিবলৈ আৰু ইজনে সিজনৰ পৰিপূৰক হ’বলৈ শিকিছে।” — কাৰ্ল জং, মেন এণ্ড হিজ চিম্বলছ

জুঙৰ বাবে তথাকথিত ব্যক্তিত্বৰ প্ৰক্ৰিয়াটো আছিল আমি ছাঁয়া আত্মাৰ সৈতে কেনেকৈ মোকাবিলা কৰো। মূলতঃ ই এক একত্ৰীকৰণ।

আপুনি আপোনাৰ ছাঁয়া আত্মাক চিনাক্ত আৰু গ্ৰহণ কৰিবলৈ শিকে, আৰু তাৰ পিছত আপুনি ইয়াক আপোনাৰ সচেতন মনোজগতত একত্ৰিত কৰে। তেনেকৈ আপুনি ছাঁটোক এটা সঠিক অভিব্যক্তি দিয়ে।

এইটোৱেই বহুতে ছাঁৰ কাম বুলি কয়। কিন্তু ইয়াৰ বাবে আন শব্দও হ’ব পাৰে আত্মচিন্তা, আত্মপৰীক্ষা, আত্মজ্ঞান, আনকি, আত্মপ্ৰেম।

আপুনি ইয়াক যিয়েই নাম ক’ব বিচাৰে, ই অতি...গুৰুত্বপূৰ্ণ কাৰণ, ইয়াৰ অবিহনে আপুনি কেতিয়াও প্ৰকৃততে আপুনি কোন আৰু ক'লৈ গৈ আছে তাৰ তললৈ নাযায়।

ছাঁয়া কাম অত্যন্ত উপকাৰী কাৰণ ই আপোনাক আত্ম- প্ৰশ্ন কৰা আৰু আত্ম-অন্বেষণ।

এই সকলোবোৰ আপোনাৰ চিন্তা, অনুভৱ আৰু অনুমানসমূহ যিমান পাৰে বস্তুনিষ্ঠভাৱে পৰীক্ষা কৰা। আৰু ই আপোনাক নিজৰ বিষয়ে অধিক আৱিষ্কাৰ কৰাত সহায় কৰিব।

আপুনি আপোনাৰ শক্তি আৰু দুৰ্বলতা, আপোনাৰ পছন্দ-অপছন্দ, আপোনাৰ আশা আৰু সপোন, আৰু আপোনাৰ ভয় আৰু উদ্বেগৰ বিষয়ে অধিক সৎভাৱে জানিব পাৰিব।

ছাঁয়া কামৰ সুবিধাসমূহ হ'ল:

• আপুনি আপোনাৰ আৱেগিক আৰ্হি আৰু প্ৰৱণতাৰ দাস হোৱাতকৈ সচেতন হয়।
• আপুনি নিজৰ প্ৰয়োজন আৰু ইচ্ছাক চিনি পাবলৈ শিকে।
• আপুনি অধিক সহজে স্বজ্ঞাত, আভ্যন্তৰীণ কণ্ঠস্বৰ আৰু কম্পাছত টেপ কৰিব পাৰে।
• আপুনি আনৰ সৈতে, ঈশ্বৰ/ব্ৰহ্মাণ্ডৰ সৈতে আপোনাৰ সংযোগ চিনি পাই আধ্যাত্মিকভাৱে বৃদ্ধি পায়।
• আপুনি আপোনাৰ ক্ষমতা বৃদ্ধি কৰে স্পষ্ট সিদ্ধান্ত লওক।
• আপুনি আপোনাৰ সামগ্ৰিক স্বাস্থ্য আৰু সুস্থতা উন্নত কৰে।
• আপুনি আত্মবিশ্বাস আৰু আত্মসন্মান গঢ়ি তোলে।
• আপুনি আপোনাৰ সম্পৰ্ক গভীৰ কৰে।
• আপুনি আপোনাৰ সৃষ্টিশীলতা বৃদ্ধি কৰে।
• আপুনি অধিক জ্ঞানী, অধিক সুস্থিৰ, আৰু অধিক পৰিপক্ক হৈ পৰে।

ছাঁয়া কামৰ অনুশীলনৰ ৩টা উপায়

গতিকে, ইয়াত ব্যৱহাৰিক হওঁ আহক . আপুনি আচলতে আপোনাৰ ছাঁটোক কেনেকৈ একত্ৰিত কৰিব?

বাৰু, মই ভাবো ই দুটা মূল কথাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। প্ৰথমে আপুনি নিৰাপদ অনুভৱ কৰিব লাগিবআপোনাৰ ছাঁ অন্বেষণ কৰিবলৈ যথেষ্ট। যদি আপুনি অসুৰক্ষিত অনুভৱ কৰিছে, তেন্তে আপুনি ইয়াক স্পষ্টকৈ চাব নোৱাৰিব।

সেইবাবেই এই ধৰণৰ কাম কৰাৰ সময়ত এইটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে:

• নিজকে দয়া দেখুৱাব লাগে। আপুনি সম্ভাৱনাময়ভাৱে বহুতো মুখামুখি আৱেগৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিব লাগিব যিয়ে আপোনাক কুটিল কৰি তুলিব৷ সেইটো কিমান প্ৰত্যাহ্বানজনক সেইটো চিনি লওক আৰু আপুনি যিয়েই নাপাওক কিয়, সেই বিষয়ে নিজৰ প্ৰতি দয়ালু হওক।
• আপুনি যদি আপোনাক পথ প্ৰদৰ্শন কৰাত সহায় কৰিবলৈ ইয়াৰ প্ৰয়োজন হয় তেন্তে সমৰ্থন লওক —যেনে এজন থেৰাপিষ্ট, অনলাইন পাঠ্যক্ৰম, গুৰু আদি। মই কোৱাৰ দৰে, ই এটা মুখামুখি প্ৰক্ৰিয়া আৰু সহায় লোৱাটো এটা ভাল ধাৰণা হ'ব পাৰে।

দ্বিতীয়তে, আপুনি আপোনাৰ ছাঁৰ সৈতে মুখামুখি হোৱাৰ উপায় বিচাৰিব লাগিব।

ইয়াৰ অৰ্থ হ'ব পাৰে ইয়াৰ বিষয়ে আন কাৰোবাৰ সৈতে কথা পতা , জাৰ্নেলিং, নিজকে চিঠি লিখা, বা আন যিকোনো সংখ্যক কাৰ্য্যকলাপ।

লক্ষ্য হ'ল আপোনাৰ ছাঁলৈ সজাগতা অনা আৰু শেষত ইয়াক ইতিবাচক কিবা এটালৈ ৰূপান্তৰিত হ'বলৈ দিয়া।

ইয়াত ৩টা টিপছ দিয়া হৈছে ছাঁৰ কাম কেনেকৈ আৰম্ভ কৰিব লাগে তাৰ ওপৰত:

1) আপোনাৰ ট্ৰিগাৰসমূহৰ প্ৰতি সাৱধান

আমাৰ ট্ৰিগাৰসমূহ আমাৰ লুকাই থকা ছাঁসমূহৰ ফালে চিনপোষ্ট। আমি নিজৰ ভিতৰত কিহৰ সন্মুখীন হোৱাৰ পৰা আঁতৰি আহিছো তাৰ সূক্ষ্ম সূত্ৰ।

উদাহৰণস্বৰূপে, যদি আপুনি লক্ষ্য কৰে যে যেতিয়াই আপুনি কোনো বিশেষ ব্যক্তিৰ সৈতে কথা পাতে, তেন্তে আপুনি বিচলিত, খং বা বিৰক্ত হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে, তাত is more to be explored.

নিজকে এনেকুৱা কথা সুধিব যেনে:

• এইবোৰত কি আছে যিটো মই ভাল নাপাওঁ? তেওঁলোকৰ কাষত থকাটো কিহৰ বাবে ইমান কঠিন?
• মই...কেতিয়াবা কেতিয়াবা একে বৈশিষ্ট্যৰ কোনো এটা প্ৰদৰ্শন কৰেনে? যদি আছে, তেন্তে মোৰ সেই অংশবোৰৰ প্ৰতি মোৰ কেনে লাগে?

ট্ৰিগাৰবোৰ সৰু সৰু এলাৰ্মৰ দৰে যিবোৰ আমি কিছুমান বিশেষ পৰিস্থিতিৰ সন্মুখীন হ’লে আমাৰ ভিতৰত বাজি উঠে। তেওঁলোকে আমাক কয় যে আমাৰ ভিতৰত কিবা এটা চলি আছে যিটো আমি স্বীকাৰ নকৰাটো পছন্দ কৰিম।

যেতিয়া আপুনি এটা ট্ৰিগাৰ লক্ষ্য কৰে, তেতিয়া নিজকে সুধিব যে সেই ট্ৰিগাৰৰ তলত কি হ'ব পাৰে।

2) চাওক close to home

আধ্যাত্মিক গুৰু ৰাম দাসে এবাৰ কৈছিল: “যদি আপুনি জ্ঞানী বুলি ভাবে, তেন্তে গৈ পৰিয়ালৰ সৈতে এসপ্তাহ কটাওক।”

তেওঁলোকে কয় যে আপেলটোৱে নহয়'। t গছৰ পৰা বহু দূৰত পৰে। আৰু বাস্তৱতা হ’ল আমাৰ পাৰিবাৰিক পৰিৱেশটোৱেই আমাক অতি কম বয়সৰ পৰাই গঢ় দিয়ে।

পৰিয়ালৰ ইউনিটটো ট্ৰিগাৰৰ কেন্দ্ৰবিন্দু, প্ৰায়ে কাৰণ ই আমাৰ নিজৰ ব্যক্তিগত ছাঁৰ বহুখিনি আমাৰ ওপৰত প্ৰতিফলিত কৰে।

আপোনাৰ ওচৰৰ পৰিয়ালটোক বস্তুনিষ্ঠভাৱে চাওক আৰু তেওঁলোকৰ ভাল আৰু বেয়া বৈশিষ্ট্যসমূহ পৰীক্ষা কৰক। আপুনি এবাৰ এই কাম কৰিলে, পিছুৱাই যাবলৈ চেষ্টা কৰক আৰু সুধিব যে সেই গুণবোৰৰ কোনো এটা আপোনাৰ মাজতো আছে নেকি।

3) আপোনাৰ সামাজিক কণ্ডিচনিঙৰ পৰা মুক্ত হওক

যদি... কাৰ্ল জং আৰু ছাঁটোৱে আমাক যিকোনো কথা শিকাইছে যে আমি যিবোৰ বাস্তৱ বুলি বিশ্বাস কৰোঁ সেইবোৰৰ ইমানখিনি কেৱল এটা নিৰ্মাণহে।

ছাঁটো সৃষ্টি হয় কাৰণ সমাজে আমাক শিকাইছে যে আমাৰ নিজৰ কিছু অংশ ভুল।

সত্যটো হ'ল:

এবাৰ আমি সামাজিক কণ্ডিচনিং আৰু অবাস্তৱিক আশাবোৰ আঁতৰাই পেলালে আমাৰ পৰিয়াল, শিক্ষা ব্যৱস্থা, আনকি...ধৰ্মই আমাৰ ওপৰত ৰাখিছে, আমি কি লাভ কৰিব পাৰো তাৰ সীমা অন্তহীন।

আমি প্ৰকৃততে সেই নিৰ্মাণক পুনৰ গঠন কৰি আমাৰ বাবে যিটো আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ তাৰ সৈতে মিল থকা পূৰ্ণতাপূৰ্ণ জীৱন সৃষ্টি কৰিব পাৰো।

I এই কথা (আৰু বহুতো) বিশ্ববিখ্যাত শ্বেমান ৰুডা ইয়াণ্ডেৰ পৰা শিকিছিল। এই উৎকৃষ্ট বিনামূলীয়া ভিডিঅ’টোত ৰুডাই বুজাইছে যে আপুনি কেনেকৈ মানসিক শিকলিবোৰ তুলি লৈ আপোনাৰ সত্তাৰ মূললৈ ঘূৰি আহিব পাৰে।

এটা সতৰ্কবাণী, ৰুডা আপোনাৰ সাধাৰণ শ্বেমান নহয়। তেওঁ মিছা সান্ত্বনা প্ৰদান কৰা ধুনীয়া জ্ঞানৰ শব্দ প্ৰকাশ নকৰিব।

বৰঞ্চ তেওঁ আপোনাক নিজকে এনেদৰে চাবলৈ বাধ্য কৰিব যিটো আপুনি আগতে কেতিয়াও দেখা নাছিল। ই এটা শক্তিশালী পদ্ধতি, কিন্তু কাম কৰা পদ্ধতি।

গতিকে যদি আপুনি এই প্ৰথম পদক্ষেপটো ল'বলৈ সাজু আৰু আপোনাৰ সপোনবোৰক আপোনাৰ বাস্তৱৰ সৈতে মিলাই ল'বলৈ সাজু, তেন্তে আৰম্ভণিৰ বাবে ৰুডাৰ অনন্য পদ্ধতিতকৈ উত্তম ঠাই নাই।

আকৌ বিনামূলীয়া ভিডিঅ'টোৰ লিংক এটা দিয়া হ'ল।

সামৰণিত:

জনপ্ৰিয় আত্মসহায়ক বিশ্বাসৰ বিপৰীতে আত্মবিকাশৰ উত্তৰ ইতিবাচকতাৰ ওপৰত আবদ্ধ হোৱা নহয়।<১><০>আচলতে এইটোৱেই ছাঁৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ শত্ৰু। “Good vibes only”-এ আমি প্ৰকৃততে কি, তাৰ জটিল গভীৰতাক অস্বীকাৰ কৰে।

আমাৰ প্ৰকৃত আত্মা, উফি আৰু সকলোকে স্বীকাৰ আৰু গ্ৰহণ নকৰাকৈ আমি কেতিয়াও আমাৰ জীৱনটোক উন্নত, বৃদ্ধি বা সুস্থ কৰিব নোৱাৰো।

ভাল পাওক বা নাপাওক, ছাঁটো আপোনাৰ ভিতৰতে আছে। ইয়াক অস্বীকাৰ কৰা বন্ধ কৰি মৰম আৰু মমতাৰে মুখামুখিকৈ ​​সন্মুখীন হোৱাৰ সময় আহি পৰিছে৷

গতিকে, আপুনি ছাঁটোক কেনেকৈ সংজ্ঞায়িত কৰে? ইয়াত তিনিটা সাধাৰণ সংজ্ঞায়িত বৈশিষ্ট্য উল্লেখ কৰা হৈছে:

1) ছাঁ হৈছে আমাৰ ব্যক্তিত্বৰ সেই অংশ যিটো আমি দমন কৰিছো, প্ৰায়ে কাৰণ ইয়াক স্বীকাৰ কৰিবলৈ বৰ কষ্টদায়ক।

2) ছাঁটোৱেই হৈছে লুকাই থকা অংশ আমাৰ ব্যক্তিত্বৰ যিটো অচেতন।

3) ছাঁটো আমাৰ যিবোৰ গুণ আছে সেইবোৰৰ সৈতে জড়িত যিবোৰ আমি চিন্তিত যে মানুহৰ বাবে কম আকৰ্ষণীয়।

ছাঁটোৱেই হৈছে আমাৰ দমন কৰা ব্যক্তিত্ব

ছাঁটোৱেই আপোনাৰ ব্যক্তিত্বৰ সেই অংশ যিটো আপুনি জন্মৰ পৰাই দমন কৰি আহিছে। কাৰণ ইয়াক গ্ৰহণ কৰাটো ইমান কঠিন, ছাঁটো প্ৰায়ে সম্পূৰ্ণ অচেতন হৈ থাকে।

যদি আপুনি কিছুমান বিশেষ ধৰণে আচৰণ কৰে সেইটো বুজিবলৈ সংগ্ৰাম কৰি আছে, তেন্তে সম্ভৱ যে আপুনি নিজৰ কিছুমান অংশ দমন কৰি পেলাইছে যিবোৰৰ বাবে আপুনি অস্বস্তি অনুভৱ কৰে .

আপুনি হয়তো তেওঁলোকৰ বাবে লাজ অনুভৱ কৰিছিল, বা চিন্তা কৰিছিল যে তেওঁলোকে আপোনাক দুৰ্বল বা দুৰ্বল যেন দেখাব। বা হয়তো আপুনি ভয় কৰিছিল যে যদি আপুনি সেইবোৰ স্বীকাৰ কৰে তেন্তে আপোনাৰ জীৱনৰ ওপৰত নিয়ন্ত্ৰণ হেৰুৱাব।

আপুনি ডাঙৰ হোৱাৰ লগে লগে নিজৰ কিছু অংশ নাকচ কৰিবলৈ শিকিছে যাতে আপুনি সমাজৰ লগত খাপ খাব পাৰে।

কিন্তু এইটো উপলব্ধি কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে আপুনি যিমানেই আপোনাৰ ছাঁটো দমন কৰিব সিমানেই ইয়াক প্ৰৱেশ কৰাটো কঠিন হৈ পৰিব।

আপুনি যিমানেই ইয়াক আওকাণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব সিমানেই ই ডাঙৰ হ'ব। জঙে এবাৰ লিখাৰ দৰে:

“প্ৰত্যেকেই এটা ছাঁ কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে, আৰু ব্যক্তিৰ সচেতন জীৱনত ই যিমানেই কম মূৰ্ত হৈ থাকে, সিমানেই...ক'লা আৰু ঘন হয়। যদি কোনো হীনমন্যতা সচেতন হয়, তেন্তে ইয়াক শুধৰাই দিয়াৰ সুযোগ সদায় থাকে... কিন্তু যদি ইয়াক দমন কৰি চেতনাৰ পৰা বিচ্ছিন্ন কৰা হয়, তেন্তে ই কেতিয়াও শুধৰণি নহয় আৰু অজ্ঞানতাৰ মুহূৰ্তত হঠাতে ফাটি যোৱাৰ সম্ভাৱনা থাকে। যিকোনো হিচাপতে ই এটা অচেতন স্নেগ গঠন কৰে, আমাৰ অতি সু-উদ্দেশ্যপূৰ্ণ উদ্দেশ্যক বিফল কৰে।’

ছাঁটোৱেই আপোনাৰ অচেতন মন

কিছুমানে সুধিছে ‘ছাঁ আত্মাই ইগো নেকি?’, কিন্তু ইগো আচলতে আপোনাৰ সচেতন অংশ যিয়ে ছাঁক বশ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে।

সেয়েহে ছাঁটোৱেই আপোনাৰ মনোজগতৰ লুকাই থকা অংশ। আমি যেতিয়া কিবা এটাক “অচেতন” বুলি কওঁ, তেতিয়া আমি বুজাব বিচাৰিছো যে সেইটো আমাৰ সচেতনতাৰ বাহিৰত আছে, কিন্তু এতিয়াও বহুত বেছি আছে।

মই উল্লেখ কৰা মতে, জঙৰ তত্ত্ব অনুসৰি আমাৰ প্ৰত্যেকৰে এটা ব্যক্তিগত অচেতনতা আছে, যিটো হৈছে আমাৰ নিজৰ অনন্য অভিজ্ঞতাৰ পৰা বিকশিত হৈছে। কিন্তু আমাৰ এটা সামূহিক অচেতনতাও আছে, যিটো জৈৱিকভাৱে উত্তৰাধিকাৰী সূত্ৰে পোৱা যায় আৰু জন্মৰ পৰাই আমাৰ মাজত প্ৰগ্ৰেম কৰা হয়। এইটো মানুহ হোৱাটো কি সেই বিষয়ে সাৰ্বজনীন বিষয়বস্তুৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি কৰা হৈছে।

দুয়োটা আপোনাৰ অচেতন মনটোৰ ভিতৰত আছে।

অচেতনক জ্ঞান, বিশ্বাসৰ বিশাল ভঁৰাল বুলি ভবাটো সহায়ক হ’ব পাৰে প্ৰতিজন মানুহৰ গভীৰতাত থকা ব্যৱস্থা, স্মৃতি আৰু আৰ্কিটাইপ।

ইয়াৰ অৰ্থ হ'ল ছাঁও আমি লগত লৈ ফুৰা জ্ঞানৰ এটা প্ৰকাৰ।

আমি ছাঁৰ কথা ভাবিব পাৰো তথ্যৰ পুথিভঁৰালৰ দৰে হোৱাৰ দৰে যিটো আমি কেতিয়াও নহয়সচেতনভাৱে আগতে প্ৰৱেশ কৰা হৈছে। কিন্তু আমি এবাৰ ইয়াত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলেই ছাঁটোৱে ইয়াৰ বিষয়বস্তু আমাৰ আগত প্ৰকাশ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। সেই বিষয়বস্তুবোৰৰ কিছুমান ঋণাত্মক, আন কিছুমান ইতিবাচক।

কিন্তু বিষয়বস্তু যিয়েই নহওক কিয়, ছাঁটোত সদায় আমাৰ নিজৰ বিষয়ে এনে তথ্য থাকে যিবোৰ আমি আগতে চিনি পোৱা নাছিলো।

ছাঁটো ইয়াৰ বিপৰীত পোহৰৰ

যেতিয়া আমি ছাঁ শব্দটোৰ কথা ভাবো, তেতিয়া স্পষ্টভাৱে ই পোহৰৰ বিপৰীত। আৰু সেইবাবেই বহুত মানুহৰ বাবে ছাঁটোৱেও আমাৰ ভিতৰৰ আন্ধাৰক বহুলাংশে প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।

অৰ্থাৎ ছাঁটোৱেই হৈছে সেই বেয়া বস্তু যিটো আমি স্বীকাৰ কৰিব নিবিচাৰো আৰু সেয়েহে আমাৰ ইগোৱে ইয়াক আঁতৰাই ঠেলি দিয়ে . আৰু তথাপিও, ই অধিক বুজাবুজি আৰু আত্মসচেতনতাৰ উৎসও যিয়ে ইতিবাচক বৃদ্ধিৰ ইন্ধন যোগায়।

ছাঁটো সকলো বেয়া নহয়। ইয়াৰ বিপৰীতে ইয়াৰ বিষয়ে জনাটো অবিশ্বাস্যভাৱে উপযোগী কাৰণ ছাঁটোৱেই প্ৰায়ে আমাৰ সৃষ্টিশীল ধাৰণা আৰু অন্তৰ্দৃষ্টিৰ উৎস।

উদাহৰণস্বৰূপে, যদি আপুনি কৰ্মক্ষেত্ৰত সমস্যাত পৰিছে, তেন্তে সেয়া হ'ব পাৰে যে আপুনিও আন কাৰোবাৰ প্ৰতি খং বা ক্ষোভৰ অনুভূতি দমন কৰা। যদি আপুনি উদ্বেগ অনুভৱ কৰিছে, তেন্তে সম্ভৱতঃ আপুনি কিবা এটাৰ প্ৰতি ভয় দমন কৰি থকাৰ বাবেই। আৰু যদি আপুনি মানুহৰ লগত মিলি যাবলৈ সংগ্ৰাম কৰি আছে, তেন্তে ইয়াৰ কাৰণ হ’ব পাৰে আপোনাৰ প্ৰত্যাখ্যানৰ ভয়।

এইবোৰ মাত্ৰ কেইটামান উদাহৰণহে যে ছাঁটোৱে আমাৰ জীৱনত কেনেকৈ প্ৰকাশ পাব পাৰে। কথাটো হ’ল ছাঁটো বেয়া হ’বই লাগিব বুলি ক’ব নোৱাৰি৷ ই কেৱল কআমি কোন সেইটোৰ এটা অংশ যিটো আমি অস্বীকাৰ কৰিবলৈ বাছি লৈছো।

যেতিয়া আমি নিজৰ 'বেয়া' অংশবোৰ বিচাৰিবলৈ বাছি লওঁ তেতিয়াহে আমি আমাৰ সম্পূৰ্ণ আত্মাক গ্ৰহণ কৰিব পাৰিম।

চিৰন্তন duality of man

ভাল বেয়া, পোহৰ আৰু আন্ধাৰ দ্বৈত মানুহৰ এই প্ৰতিচ্ছবিটো সময়ৰ আৰম্ভণিৰে পৰাই আছে। আৰু আমি মানৱতাৰ দুয়োটা দিশৰ অভিজ্ঞতা লাভ কৰি যাওঁ।

আমি নেতিবাচকক কিমান প্ৰত্যাখ্যান কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিও নিজৰ ভাল আৰু বেয়া দুয়োটাকে দেখিবলৈ পাওঁ।

মাত্ৰ মনত ৰাখিব যে এই দুটা অৰ্ধেকেই হৈছে'। t পাৰস্পৰিকভাৱে ব্যতিক্ৰমী। একেলগে সহাৱস্থান কৰে, তেওঁলোক এক। এই ধাৰণাটো যুগ যুগ ধৰি আধ্যাত্মিক আৰু মানসিক শিক্ষাৰ এক দৃঢ় স্থায়িত্ব হৈ আহিছে।

প্ৰাচীন চীনা দৰ্শনত য়িন আৰু ইয়াঙৰ ধাৰণাটোৱে কেনেকৈ দুটা... বিপৰীত আৰু আপাত দৃষ্টিত বিপৰীত শক্তিসমূহ আন্তঃসংযোগী। একেলগেহে তেওঁলোকে সমগ্ৰতাক সৃষ্টি কৰে। দুয়োটা পৰস্পৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল আৰু পৰস্পৰৰ সম্পৰ্ক আছে।

যদিও ছাঁ আত্মাৰ ধাৰণাটো জঙে বিকশিত কৰিছিল, তেওঁ দাৰ্শনিক ফ্ৰেড্ৰিখ নিচ্চে আৰু চিগমাণ্ড ফ্ৰয়েডৰ পৰা অচেতন সম্পৰ্কীয় ধাৰণাসমূহৰ ওপৰত নিৰ্মাণ কৰিছিল।

ছাঁৰ বিষয়বস্তু বিখ্যাত সাহিত্য আৰু কলাতও নিজকে দেখা যায়, কাৰণ মানুহে নিজৰ আপাত দৃষ্টিত অন্ধকাৰ দিশটোৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে।

ড° জেকিল আৰু মিষ্টাৰ হাইডৰ কাল্পনিক কাহিনীটো ইয়াৰ এক ডাঙৰ উদাহৰণ, যিটো... আমাৰ ছাঁয়া আত্মাৰ ধাৰণাটোক চিত্ৰিত কৰিবলৈ প্ৰায়ে ব্যৱহাৰ কৰা হয়।

ড. জেকিলে প্ৰতিনিধিত্ব কৰেআমাৰ ব্যক্তিত্ব — আমি নিজকে কেনেকৈ চাওঁ —যেতিয়া মিষ্টাৰ হাইড হৈছে আওকাণ কৰা আৰু দমন কৰা ছাঁয়া আত্মা।

যেতিয়া জেকিলৰ নৈতিকতাৰ বাবে সচেতন প্ৰচেষ্টা পিছলি পৰে, তেতিয়া তেওঁৰ প্ৰবৃত্তিগত অন্তৰ্নিহিত আত্মা (হাইড) ওলাই আহিবলৈ সক্ষম হয়:

আমি ছাঁটোক কিয় দমন কৰো?

আমি কিয় ইমান কষ্ট কৰি আমাৰ ছাঁৰ আত্মাৰ পৰা আঁতৰি আহিছো সেয়া বুজিবলৈ ইমান কঠিন নহয়। আমাৰ প্ৰত্যেকৰে এটা সামাজিকভাৱে গ্ৰহণযোগ্য মুখা আছে যিটো আমি পিন্ধিবলৈ অভ্যস্ত।

এইটোৱেই হৈছে আমাৰ নিজৰ পক্ষ যিটো আমি আনক দেখুৱাব বিচাৰো। আমি এই মুখা পিন্ধো যাতে সমাজে আমাক ভাল পায় আৰু আকোৱালি লয়।

কিন্তু আমাৰ সকলোৰে প্ৰবৃত্তি, ইচ্ছা, আৱেগ, আৰু অনুভূতি থাকে যিবোৰক কুৎসিত বা ধ্বংসাত্মক হিচাপে দেখা যায়।

ইয়াৰ ভিতৰত থাকিব পাৰে যৌন আগ্ৰহ আৰু কামনা। ক্ষমতা আৰু নিয়ন্ত্ৰণৰ প্ৰতি আকাংক্ষা। খং, আক্ৰমণাত্মকতা বা খং আদি কেঁচা আৱেগ। আৰু ঈৰ্ষা, স্বাৰ্থপৰতা, পক্ষপাতিত্ব আৰু লোভৰ অনাকৰ্ষণীয় অনুভূতি।

মূলতঃ আমি যিকোনো কথাক ভুল, বেয়া, বেয়া, হীন বা অগ্ৰাহ্য বুলি গণ্য কৰোঁ আমি নিজৰ ভিতৰতে অস্বীকাৰ কৰোঁ। কিন্তু যাদুকৰীভাৱে নোহোৱা হোৱাতকৈ আমাৰ এই অংশবোৰে আমাৰ ছাঁয়া আত্মাটো গঠন কৰিবলৈ আহে।

এই ছাঁয়া আত্মাটো জঙে আমাৰ ব্যক্তিত্ব (আন এটা আৰ্কিটাইপ) বুলি কোৱাৰ বিপৰীত, যিটো হৈছে আমি পৃথিৱীখন বিচৰা সচেতন ব্যক্তিত্ব to see.

আমাৰ ছাঁ আত্মাৰ অস্তিত্ব আমি বিচৰাৰ বাবেইআমি চিন্তা কৰোঁ যে নিজৰ অনাকৰ্ষণীয় অংশবোৰ স্বীকাৰ কৰিলে প্ৰত্যাখ্যান আৰু বঞ্চিত হ'ব।

গতিকে আমি সেইবোৰ লুকুৱাই ৰাখোঁ। আমি সেইবোৰক আওকাণ কৰোঁ। আমি সিহঁতৰ অস্তিত্ব নাই বুলি ভাও ধৰো৷ বা তাতোকৈ বেয়া কথাটো হ’ল আমি সেইবোৰ আন কাৰোবাৰ ওপৰত প্ৰক্ষেপ কৰোঁ।

কিন্তু এইবোৰৰ কোনোটোৱেই প্ৰকৃততে কাম নকৰে। মূল বিষয়টোৰ সৈতে তেওঁলোকে মোকাবিলা কৰিব নোৱাৰে৷ কাৰণ সমস্যাটো বাহ্যিক নহয়৷ ই আভ্যন্তৰীণ৷ সমস্যাটো আমাৰ ভিতৰতে নিহিত হৈ আছে।

আপোনাৰ ছাঁয়া আত্মাক ধৰা পেলোৱাৰ উপায়

গতিকে ছাঁৰ আচৰণ কি?

সৰল ভাষাত ক’বলৈ গ’লে, সেয়া হ’ল যেতিয়া আমি জীৱনৰ বস্তুবোৰৰ প্ৰতি নেতিবাচক প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰো — হওক সেইটো হ'ল মানুহ, পৰিঘটনা বা পৰিস্থিতি। তাৎপৰ্যপূৰ্ণভাৱে এই আচৰণ বহুলাংশে স্বয়ংক্ৰিয়, অচেতন আৰু অনাকাংক্ষিত।

জুঙে বিশ্বাস কৰিছিল যে আমাৰ ছাঁটো প্ৰায়ে আমাৰ সপোনত দেখা দিয়ে, য’ত ই বিভিন্ন অন্ধকাৰ বা আসুৰিক ৰূপ লয়। সেইটো হ’ব পাৰে সাপ, নিগনি, দানৱ, দানৱ আদি মূলতঃ যিকোনো বস্তু যিয়ে বন্যতাক বা আন্ধাৰক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।

কিন্তু ই আমাৰ দৈনন্দিন জীৱনতো দেখা দিয়ে, যদিও আমাৰ সকলোৰে বাবে বেলেগ ধৰণে। আৰু সেয়েহে আমাৰ সকলোৰে অনন্য ছাঁৰ আচৰণ থাকিব৷

এইখিনি কোৱাৰ পিছতো কিছুমান অতি সাধাৰণ৷ আপোনাৰ ছাঁয়া আত্মাক ধৰা পেলোৱাৰ ৭টা উপায় ইয়াত উল্লেখ কৰা হৈছে।

১) প্ৰজেকচন

আমি আমাৰ ছাঁয়া আত্মাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰাৰ আটাইতকৈ সাধাৰণ উপায়টো হ'ল প্ৰজেকচন নামৰ ফ্ৰয়েডৰ প্ৰতিৰক্ষা ব্যৱস্থা।

নেতিবাচক গুণ আৰু সমস্যা আন মানুহৰ ওপৰত প্ৰক্ষেপ কৰাটো নিজৰ অভাৱৰ সন্মুখীন হোৱাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ এটা উপায় হ'ব পাৰে।

গভীৰভাৱে আমি চিন্তিতআমি যথেষ্ট ভাল নহয় আৰু আমি এই অনুভৱবোৰ আমাৰ চৌপাশৰ মানুহবোৰৰ ওপৰত অচেতনভাৱে প্ৰক্ষেপ কৰোঁ৷ আমি আমাক আগুৰি থকাবোৰক অভাৱ আৰু সমস্যা বুলি ভাবো।

এয়া কেৱল ব্যক্তিগত পৰ্যায়তো নহয়। কাল্ট, ৰাজনৈতিক দল, ধৰ্ম, আনকি সমগ্ৰ জাতিৰ দৰে সমাজৰ গোটেও কৰে।

ইয়াৰ ফলত বৰ্ণবাদ, সমকামীতাক ঘৃণা, নাৰীবিদ্বেষ, বিদেশী ঘৃণা আদি গভীৰভাৱে শিপাই থকা সমাজৰ সমস্যাৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে। সমস্যাৰ বাবে বলিদানৰ ছাগলী বিচাৰি উলিওৱাটোৱে দোষটো দানৱীকৰণ কৰিব পৰা “অন্য”জনৰ ওপৰত পৰিব পাৰে।

উদ্দেশ্য সদায় একেই।

নেতিবাচক আৱেগৰ বাবে আত্মদায়িত্ব লোৱাতকৈ আপুনি হ’ব পাৰে নিজৰ ভিতৰতে অনুভৱ বা নেতিবাচক গুণ থাকিলে আপুনি বাকচটো পাছ কৰে।

আপুনি নিজৰ বিষয়ে অবাঞ্চিত কথাবোৰ আন কাৰোবাৰ ওপৰত প্ৰক্ষেপ কৰে। ইয়াৰ এটা ক্লাছিক উদাহৰণ হ'ব প্ৰতাৰক সংগীজন যিয়ে নিজৰ পত্নীক প্ৰেমৰ সম্পৰ্ক থকাৰ অভিযোগ কৰি থাকে।

2) আনৰ সমালোচনা আৰু বিচাৰ

যেতিয়া আমি আনৰ ত্ৰুটি লক্ষ্য কৰো, তেতিয়া আচলতে আমি... নিজৰ মাজতো সেইবোৰ চিনি পাওঁ। আমি আনৰ দোষবোৰ আঙুলিয়াই দিবলৈ সোনকালে লওঁ, কিন্তু নিজৰ দোষৰ দায়িত্ব খুব কমেইহে লওঁ।

যেতিয়া আমি আনক সমালোচনা কৰো, তেতিয়া আচলতে আমি নিজকে সমালোচনা কৰি আছো। কাৰণ আন কাৰোবাৰ বিষয়ে আমি যিটো ভাল নাপাওঁ সেয়া আমাৰ মাজত আছে আৰু আমি এতিয়াও ইয়াক একত্ৰিত কৰিব পৰা নাই।

আপুনি হয়তো মানুহে এনেকুৱা কথা কোৱা শুনিছে যে “তেওঁলোকৰ মাজত মিল নাথাকে কাৰণ তেওঁলোকৰ ইমান মিল আছে যে... they butt heads”.

একে নীতিটোৱেই খেলা-ধূলা কৰি আছেইয়াত যেতিয়া আমি আনৰ বিচাৰ কৰিবলৈ সোনকালে লওঁ। আপুনি ভবাৰ দৰে একেবাৰে বেলেগ নহ’বও পাৰে।

৩) ভুক্তভোগী হোৱা

ভুক্তভোগী হোৱাটো আমাৰ ছাঁয়া আত্মাই দেখা দিয়াৰ আন এটা উপায়।

যদি আমি কিবা এটাৰ বলি হোৱা অনুভৱ কৰো, তেন্তে আমি বিশ্বাস কৰাৰ প্ৰৱণতা ৰাখোঁ যে ইয়াক প্ৰতিৰোধ কৰিবলৈ আমি একো কৰিব নোৱাৰিলোঁহেঁতেন। গতিকে, পৰিস্থিতি সৃষ্টি কৰাত নিজৰ অংশৰ মালিক হোৱাৰ পৰিৱৰ্তে আমি হাৰ মানি আন কাৰোবাক দোষ দিওঁ।

কেতিয়াবা আমি ইমান দূৰলৈকে যাওঁ যে আমি বিশদ কল্পনাও সৃষ্টি কৰো য’ত আমি কল্পনা কৰোঁ যে আমিয়েই অন্যায় কৰা হৈছিল .

আত্মকৰুণাও বলি হোৱাৰ এক প্ৰকাৰ। আনক দোষ দিয়াৰ পৰিৱৰ্তে আমি নিজকে দোষ দিওঁ। আমি নিজৰ ওপৰত দুখ অনুভৱ কৰো আৰু নিজকে ভুক্তভোগী হিচাপে চাবলৈ আৰম্ভ কৰো।

যিকোনো ধৰণেৰেই হওক, আমি সাধাৰণতে আনৰ পৰা সহানুভূতি আৰু বৈধতা বিচাৰি থাকোঁ।

4) শ্ৰেষ্ঠত্ব

আপোনাক ভাবি আমাৰ ছাঁয়া আত্মাবোৰ আমাৰ জীৱনত কেনেকৈ দেখা যায় তাৰ আন এটা উদাহৰণ।

Hackspirit ৰ পৰা সম্পৰ্কিত কাহিনী:

এইটো প্ৰায়ে শৈশৱৰ অভিজ্ঞতাত শিপাই থাকে যেতিয়া আমি... পৰ্যাপ্ত মনোযোগ বা মৰম দিয়া হোৱা নাছিল। শিশু হিচাপে আমি আমাৰ চৌপাশৰ লোকৰ পৰা গ্ৰহণযোগ্যতা আৰু অনুমোদনৰ বাবে হাহাকাৰ কৰোঁ। যদি আমি এইবোৰ লাভ কৰা নাছিলো, তেন্তে আমি হয়তো আনতকৈ শ্ৰেষ্ঠ হৈ ক্ষতিপূৰণ দিবলৈ চেষ্টা কৰিব পাৰো।

এনে কৰিলে আমি বিচাৰ আৰু অহংকাৰী হৈ পৰো। কিন্তু ই কেৱল আমাৰ নিজৰ অসহায়তা, অমূল্যতা, দুৰ্বলতাৰ অনুভৱবোৰক ঢাকি ৰাখিবলৈ। আন কাৰোবাৰ ওপৰত ক্ষমতাৰ স্থান গ্ৰহণ কৰি ই আমাক কম অনুভৱ কৰায়