Ο έρωτας συνδέεται με πολλά συναισθήματα και δεν στέκεται μόνος του.

Και όταν συνειδητοποιείτε πόσο βαθιά αυτά τα συναισθήματα κόβουν την ύπαρξή σας, δεν είναι περίεργο που φοβόμαστε να νιώσουμε αγάπη και να τη βιώσουμε μερικές φορές.

Αν σας έχει ραγίσει ποτέ η καρδιά, γνωρίζετε τον πόνο που μπορεί να ακολουθήσει έναν χωρισμό ή μια απώλεια. Η αγάπη πονάει και μπορεί να κόψει σαν χίλια μαχαίρια.

Αλλά γιατί; Τι συμβαίνει στο σώμα μας που αντιδρούμε σωματικά στα συναισθήματα της αγάπης;

Εξάλλου, προκαλούνται από τις σκέψεις στο κεφάλι μας.

Έτσι, αν οι σκέψεις στο κεφάλι μας μπορούν να μας κάνουν να νιώσουμε αγάπη, τότε οι σκέψεις στο κεφάλι μας μπορούν επίσης να μας κάνουν να νιώσουμε πόνο.

Το να καεί κανείς από την αγάπη μπορεί να πληγωθεί τόσο πολύ, σωματικά και ψυχικά, που μερικοί άνθρωποι δεν εμπιστεύονται τη διαδικασία για δεύτερη φορά και επιλέγουν να κινηθούν σε αυτή τη ζωή αδέσμευτοι και να προστατεύσουν τον εαυτό τους από έναν από τους μεγαλύτερους πόνους της ζωής: την απώλεια της αγάπης.

Η απώλεια της αγάπης μπορεί να τσιμπήσει σαν μέλισσα.

Οι άνθρωποι είναι προγραμματισμένοι να αντιδρούν.

Βλέπουμε μια απειλή και τρέχουμε προς την άλλη κατεύθυνση.

Αντί να βρούμε πώς να επανασυνδέσουμε τον εγκέφαλό μας ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της σύγχρονης αγάπης και του σπαραγμού, συνεχίζουμε να αντιδρούμε σε αυτήν όπως θα αντιδρούσαμε σε μια επικίνδυνη τίγρη με δόντια σπάθη από πολύ παλιά: τρέχουμε μακριά της. Τη φοβόμαστε.

Ο εγκέφαλός μας αντιλαμβάνεται έναν χωρισμό με τον ίδιο τρόπο όπως μια τίγρη που προσπαθεί να μας φάει στη ζούγκλα. Ο εγκέφαλός μας θέλει απλώς να ξεφύγει από αυτόν τον πόνο το συντομότερο δυνατό.

Ο έρωτας πονάει σωματικά επειδή το σώμα μας απελευθερώνει ορμόνες και ενδορφίνες για να μας προστατεύσει από την αντιληπτή απειλή.

Αυτή η απειλή παραμένει στο μυαλό μας για μέρες, εβδομάδες, μήνες, ακόμη και χρόνια σε ορισμένες περιπτώσεις. Αυτή είναι μια φοβερή τίγρη, έτσι δεν είναι;

Από την άλλη πλευρά, αν έχετε χωρίσει με κάποιον, τότε το να τελειώσει αυτός ο πόνος είναι στην πραγματικότητα πολύ απλό:

Κερδίστε τον πρώην σας πίσω.

Ξεχάστε τους αρνητές που σας προειδοποιούν να μην ξαναγυρίσετε ποτέ στον πρώην σας. Ή εκείνους που λένε ότι η μόνη σας επιλογή είναι να προχωρήσετε στη ζωή σας.

Η απλή αλήθεια είναι ότι η επανασύνδεση με τον πρώην σας μπορεί να λειτουργήσει.

Αν θέλετε κάποια βοήθεια σε αυτό, τότε ο ειδικός σε θέματα σχέσεων Brad Browning είναι ο τύπος που πάντα προτείνω.

Ο Μπραντ έχει έναν στόχο: να σας βοηθήσει να κερδίσετε πίσω έναν πρώην.

Ως πιστοποιημένος σύμβουλος σχέσεων και με δεκαετίες εμπειρίας στη συνεργασία με ζευγάρια για την αποκατάσταση διαλυμένων σχέσεων, ο Μπραντ ξέρει τι λέει. Προσφέρει δεκάδες μοναδικές ιδέες που δεν έχω συναντήσει πουθενά αλλού.

Παρακολουθήστε το υπέροχο δωρεάν βίντεο του Brad Browning εδώ. Αν θέλετε πραγματικά να πάρετε πίσω τον πρώην σας, αυτό το βίντεο θα σας βοηθήσει να το πετύχετε.

Γιατί οι χωρισμοί είναι τόσο δύσκολοι - Η κοινωνική απόρριψη στο Εγώ, το σώμα και το μυαλό

Η θλίψη που βιώνετε μετά από έναν χωρισμό μπορεί να μοιάζει με το χειρότερο σύνολο συναισθημάτων που θα πρέπει να αντιμετωπίσετε ποτέ στη ζωή σας, και που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον τραγικό θάνατο ενός μέλους της οικογένειας ή ενός αγαπημένου προσώπου.

Αλλά γιατί ακριβώς αντιδρούμε τόσο αρνητικά στην απώλεια ενός ερωτικού συντρόφου;

Το Εγώ

Ένας χωρισμός είναι η πιο σημαντική περίπτωση κοινωνικής απόρριψης, για την οποία απλά δεν μπορείτε να προετοιμαστείτε μέχρι να συμβεί.

Δεν πρόκειται μόνο για απόρριψη της συντροφιάς σας, αλλά και για απόρριψη των προσπαθειών σας και των αντιληπτών προσωπικών σας δυνατοτήτων. Πρόκειται για ένα είδος κοινωνικής απόρριψης που δεν μοιάζει με κανένα άλλο.

Αποδεικνύεται ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την απώλεια μιας μακροχρόνιας σχέσης είναι παρόμοιος με τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τον θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου, σύμφωνα με τους ειδικούς σε θέματα ψυχικής υγείας.

Τα συμπτώματα τόσο της κατάθλιψης σχέσεων όσο και του πένθους θανάτου επικαλύπτονται, καθώς προκαλούνται από την απώλεια κάποιου προσώπου από το οποίο μάθαμε να εξαρτόμαστε στη ζωή μας, συναισθηματικά ή με άλλο τρόπο.

Ωστόσο, η απώλεια μιας ρομαντικής σχέσης μας επηρεάζει ακόμη πιο βαθιά από τον θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου, επειδή οι συνθήκες είναι αποτέλεσμα του δικού μας εαυτού και όχι ενός ατυχήματος ή γεγονότος που δεν θα μπορούσαμε να αποτρέψουμε.

Ένας χωρισμός είναι μια αρνητική αντανάκλαση της αυτοεκτίμησής μας, κλονίζοντας τα θεμέλια πάνω στα οποία είναι χτισμένο το εγώ σας.

Ο χωρισμός είναι κάτι πολύ περισσότερο από την απώλεια του ατόμου που αγαπούσατε, αλλά η απώλεια του ατόμου που φανταζόσασταν τον εαυτό σας όσο ήσασταν μαζί του.

Το σώμα

Απώλεια όρεξης. Πρησμένοι μύες. Σφιχτοί λαιμοί. Το "κρύο του χωρισμού". Ο αριθμός των σωματικών παθήσεων που σχετίζονται με την κατάθλιψη μετά τον χωρισμό δεν είναι τυχαίος, ούτε πρόκειται για παιχνίδι του μυαλού.

Διάφορες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι το σώμα κάνει καταρρέουν με ορισμένους τρόπους μετά από έναν χωρισμό, πράγμα που σημαίνει ότι οι πόνοι που αισθάνεστε μετά τον χωρισμό με τον πρώην σας δεν είναι μόνο προϊόντα της φαντασίας σας.

Γιατί όμως νιώθουμε σωματικό πόνο όταν χάνουμε κάτι που θα έπρεπε να προκαλεί μόνο συναισθηματική οδύνη;

Η αλήθεια είναι ότι η γραμμή μεταξύ του σωματικού πόνου και του συναισθηματικού πόνου δεν είναι τόσο σταθερή όσο νομίζαμε κάποτε.

Εξάλλου, ο πόνος γενικά -είτε συναισθηματικός είτε σωματικός- είναι προϊόν του εγκεφάλου, πράγμα που σημαίνει ότι αν ο εγκέφαλος ενεργοποιηθεί με τον κατάλληλο τρόπο, ο σωματικός πόνος μπορεί να εκδηλωθεί από τη συναισθηματική θλίψη.

Εδώ είναι οι νευρολογικές και χημικές εξηγήσεις πίσω από τον όχι και τόσο φανταστικό σωματικό πόνο σας μετά τον χωρισμό:

• Πονοκέφαλοι, δυσκαμψία στον αυχένα και σφίξιμο ή συμπίεση στο στήθος: Προκαλείται από τη σημαντική απελευθέρωση ορμονών του στρες (κορτιζόλη και επινεφρίνη) μετά την ξαφνική απώλεια των ορμονών ευεξίας (ωκυτοκίνη και ντοπαμίνη). Η περίσσεια κορτιζόλης προκαλεί την ένταση και το σφίξιμο των κύριων μυϊκών ομάδων του σώματος
• Απώλεια όρεξης, διάρροια, κράμπες: Η έξαρση της κορτιζόλης στις μεγάλες μυϊκές ομάδες απαιτεί επιπλέον αίμα σε αυτές τις περιοχές, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει λιγότερο αίμα για τη διατήρηση της σωστής λειτουργίας του πεπτικού συστήματος.
• "Κρύο διάλειμμα" και προβλήματα ύπνου: Η αύξηση των ορμονών του στρες οδηγεί σε ευάλωτο ανοσοποιητικό σύστημα και δυσκολία στον ύπνο.

Ενώ η κορτιζόλη εξηγεί τους καθημερινούς σωματικούς πόνους που αισθάνεστε μετά από έναν χωρισμό, υπάρχει ένα εθιστικό στοιχείο πίσω από τον αντιληπτό σωματικό πόνο μετά τον χωρισμό.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ένα άτομο βιώνει ανακούφιση από οποιονδήποτε συνεχιζόμενο σωματικό πόνο όταν κρατάει το χέρι ενός αγαπημένου του προσώπου και μπορεί να εθιστούμε σε αυτή την ανακούφιση από τον πόνο που τροφοδοτείται από την ντοπαμίνη.

Αυτός ο εθισμός οδηγεί σε σωματικό πόνο όταν σκεφτόμαστε τον προηγούμενο σύντροφό μας λίγο μετά τον χωρισμό, καθώς ο εγκέφαλος επιθυμεί την απελευθέρωση ντοπαμίνης, αλλά αντ' αυτού βιώνει την απελευθέρωση ορμονών του στρες.

Σε μια μελέτη διαπιστώθηκε ότι όταν οι συμμετέχοντες έβλεπαν εικόνες των πρώην τους, τα τμήματα του εγκεφάλου τους που συνδέονται κυρίως με τον σωματικό πόνο προσομοιώνονταν σημαντικά.

Στην πραγματικότητα, ο σωματικός πόνος μετά από έναν χωρισμό είναι τόσο πραγματικός που πολλοί ερευνητές συνιστούν πλέον τη λήψη Tylenol για την ανακούφιση της κατάθλιψης μετά τον χωρισμό.

Το μυαλό

Εθισμός ανταμοιβής: Όπως συζητήσαμε παραπάνω, το μυαλό εθίζεται στην ικανοποίηση κατά τη διάρκεια μιας σχέσης και η απώλεια της σχέσης οδηγεί σε ένα είδος στέρησης.

Σε μια μελέτη που περιελάμβανε μελέτες σάρωσης εγκεφάλου σε συμμετέχοντες σε ρομαντικές σχέσεις, διαπιστώθηκε ότι είχαν αυξημένη δραστηριότητα στα τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται περισσότερο με τις ανταμοιβές και τις προσδοκίες, την κοιλιακή τμηματική περιοχή και τον κερκοφόρο πυρήνα.

Ενώ το να είστε με τον σύντροφό σας διεγείρει αυτά τα συστήματα ανταμοιβής, η απώλεια του συντρόφου σας οδηγεί σε έναν εγκέφαλο που περιμένει τη διέγερση αλλά δεν τη λαμβάνει πλέον.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο εγκέφαλος να βιώνει καθυστερημένη θλίψη, καθώς πρέπει να μάθει ξανά πώς να λειτουργεί σωστά χωρίς τη διέγερση της ανταμοιβής.

Τυφλή ευφορία: Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου δεν ξέρετε ακριβώς γιατί είστε ακόμα ερωτευμένοι με τον πρώην σύντροφό σας.

Οι φίλοι και η οικογένειά σας σας δείχνουν όλα τα ελαττώματά τους, αλλά ο εγκέφαλός σας είναι απλά ανίκανος να επεξεργαστεί αυτά τα ελαττώματα ή να τα προσθέσει όταν ζυγίζει τον χαρακτήρα τους.

Αυτό είναι γνωστό ως "τυφλή ευφορία", μια διαδικασία που είναι εγγεγραμμένη στον εγκέφαλό μας για να ενθαρρύνει την αναπαραγωγή.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το ρητό "η αγάπη είναι τυφλή" έχει στην πραγματικότητα νευρολογικό υπόβαθρο.

Όταν ερωτευόμαστε κάποιον, ο εγκέφαλός μας μας βάζει σε μια κατάσταση "τυφλής ευφορίας", κατά την οποία είναι λιγότερο πιθανό να παρατηρήσουμε ή να κρίνουμε την αρνητική συμπεριφορά, τα συναισθήματα και τα χαρακτηριστικά του.

Οι ερευνητές θεωρούν ότι ο σκοπός αυτής της ερωτικής τύφλωσης είναι να ενθαρρύνει την αναπαραγωγή, καθώς μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι γενικά εξασθενεί μετά από μια περίοδο 18 μηνών.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορεί να εξακολουθείτε να είστε απελπιστικά ερωτευμένοι με τον πρώην σας πολύ καιρό μετά τον χωρισμό σας.

Εξελικτικός πόνος: Πολλές από τις αποχρώσεις της σύγχρονης συμπεριφοράς μας μπορούν να αποδοθούν στις εξελικτικές εξελίξεις, και η στενοχώρια μετά από έναν χωρισμό δεν διαφέρει.

Ένας χωρισμός προκαλεί ένα συντριπτικό αίσθημα μοναξιάς, άγχους και κινδύνου, ανεξάρτητα από το πόση υποστήριξη μπορεί να έχετε στην πραγματικότητα από το περιβάλλον και την προσωπική σας κοινότητα.

Ορισμένοι ψυχολόγοι πιστεύουν ότι αυτό έχει να κάνει με τις αρχέγονες αναμνήσεις μας, ή με τις αισθήσεις που έχουν εμπεδωθεί μέσα μας μετά από χιλιάδες χρόνια εξέλιξης.

Ενώ η απώλεια του συντρόφου σας έχει πολύ μικρή σημασία για την ευημερία σας στη σύγχρονη κοινωνία, η απώλεια ενός συντρόφου ήταν πολύ μεγαλύτερη υπόθεση στις προ-σύγχρονες κοινωνίες, οδηγώντας στην απώλεια του κύρους ή της θέσης σας στη φυλή ή την κοινότητά σας.

Αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη ενός βαθύτατου φόβου για τη μοναξιά, τον οποίο ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να αποβάλουμε εντελώς και ίσως δεν θα το καταφέρουμε ποτέ.

Αποδεχτείτε ότι η αγάπη πονάει και προχωρήστε

Αισθάνεστε αναστατωμένοι, προδομένοι και απογοητευμένοι. Δεν μπορείτε παρά να αμφισβητήσετε την αυτοεκτίμησή σας.

Μην ανησυχείτε, αυτά τα συναισθήματα είναι απολύτως φυσιολογικά.

Το πρόβλημα είναι ότι όσο περισσότερο προσπαθείτε να αρνηθείτε αυτά τα συναισθήματα, τόσο περισσότερο θα παραμένουν.

Μόνο αν αποδεχτείτε το πώς αισθάνεστε, θα μπορέσετε να ξεπεράσετε αυτά τα συναισθήματα.

Η παρακάτω συμβουλή θα σας φανεί τόσο προφανής και κλισέ, αλλά είναι σημαντικό να την πείτε.

Σχετικές ιστορίες από το Hackspirit:

Για να προχωρήσετε μετά από έναν χωρισμό πρέπει πραγματικά να δουλέψετε πάνω στην πιο σημαντική σχέση που θα έχετε ποτέ στη ζωή σας - αυτή που έχετε με τον εαυτό σας.

Για πολλούς ανθρώπους, ο χωρισμός είναι μια αρνητική αντανάκλαση της αυτοεκτίμησής μας.

Από πολύ μικρή ηλικία είμαστε μαθημένοι να πιστεύουμε ότι η ευτυχία προέρχεται από το εξωτερικό.

Ότι μόνο όταν ανακαλύψουμε το "τέλειο άτομο" για να έχουμε μια σχέση μπορούμε να βρούμε την αυτοεκτίμηση, την ασφάλεια και την ευτυχία.

Ωστόσο, αυτός είναι ένας μύθος που καταστρέφει τη ζωή.

Μια που όχι μόνο προκαλεί τόσες δυστυχισμένες σχέσεις, αλλά και σας δηλητηριάζει ώστε να ζείτε μια ζωή χωρίς αισιοδοξία και προσωπική ανεξαρτησία.

Το έμαθα αυτό παρακολουθώντας ένα εξαιρετικό δωρεάν βίντεο από τον παγκοσμίου φήμης σαμάνο Rudá Iandê.

Η Rudá μου δίδαξε μερικά απίστευτα σημαντικά μαθήματα σχετικά με την αγάπη για τον εαυτό μου, αφού πρόσφατα πέρασα έναν χωρισμό.

Αν αυτά που λέω σε αυτό το άρθρο σχετικά με το γιατί η αγάπη πονάει σας βρίσκουν σύμφωνους, παρακαλώ πηγαίνετε και δείτε το δωρεάν βίντεο του εδώ.

Το βίντεο είναι μια θαυμάσια πηγή που θα σας βοηθήσει να ανακάμψετε από τον καρδιακό σπαραγμό και να προχωρήσετε με αυτοπεποίθηση στη ζωή σας.

Οι σκέψεις μας προκαλούν τις πραγματικότητές μας.

Ένα πράγμα είναι σίγουρο, οι σκέψεις που κάνουμε δημιουργούν τα συναισθήματα που βιώνουμε σε αυτή τη ζωή. Είτε πιστεύετε στο ου-ου-ου της δημιουργίας της δικής σας πραγματικότητας είτε όχι, οι σκέψεις που κάνετε προκαλούν συναισθήματα μέσα σας.

Αν πείτε στον εαυτό σας ότι η στενοχώρια σας είναι σαν να σας χτυπάει λεωφορείο, ο εγκέφαλός σας μπορεί να ανακαλέσει αυτή την εικόνα και να απελευθερώσει χημικές ουσίες στο σώμα σας που σας κάνουν να αισθάνεστε σωματικό πόνο.

Φυσικά, αυτό δεν συμβαίνει σε όλους, αλλά όλοι έχουμε ακούσει για ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι θέλουν να πεθάνουν από ραγισμένη καρδιά.

Αισθάνονται ότι η ζωή τους έχει τελειώσει και ο φυσικός πόνος του σπαραγμού, αν και αμφισβητείται, είναι πολύ πραγματικός για πολλούς ανθρώπους.

Αν επιλέξετε να σκεφτείτε "ποιος νοιάζεται, έτσι κι αλλιώς δεν τον συμπαθούσα" αντί για "μου ξερίζωσε την καρδιά όταν έφυγε", θα έχετε μια πολύ διαφορετική εμπειρία στενοχώριας.

Μπορεί να μην αισθάνεστε τίποτα άλλο εκτός από ανακούφιση που ο απαίσιος φίλος σας έφυγε.

Αλλά αν είστε δεμένοι συναισθηματικά με αυτό το άτομο και έχετε επενδύσει πολλά στο ποιος είστε ως άτομο, θα νιώσετε ότι κυριολεκτικά πεθαίνετε αν σας εγκαταλείψει.

Όλα οφείλονται στις σκέψεις που επιλέγετε να κάνετε για να αντιμετωπίσετε αυτές τις καταστάσεις.

(Δείτε το νέο άρθρο του Ideapod για έναν βήμα προς βήμα οδηγό για το πώς να ξανακερδίσετε τον πρώην σας).

Ο εγκέφαλός σας δεν είναι αρκετά έξυπνος για να καταλάβει τη διαφορά.

Αν συνεχίσετε να λέτε στον εαυτό σας ότι η πληγή της καρδιάς είναι σαν να σας χτυπάει λεωφορείο ή αν την παρομοιάσετε με ένα φυσικό γεγονός που είχατε και συνεχίσετε να το αναπαράγετε ξανά και ξανά στο μυαλό σας, ο εγκέφαλός σας δεν θα μπορέσει να καταλάβει τη διαφορά.

Ο εγκέφαλος εστιάζει σε αυτό που του λέτε να εστιάσει. Έτσι, αν δεν ανησυχείτε για έναν χωρισμό και συνεχίσετε τη ζωή σας, δεν θα υπάρχουν δραματικά συναισθήματα γύρω από αυτόν.

Αν συνεχίσετε να λέτε στον εαυτό σας ότι η ζωή σας έχει τελειώσει, θα συνεχίσετε να αισθάνεστε έτσι και ο εγκέφαλός σας θα συμμορφωθεί.

Απλά πρέπει να εστιάσει σε κάτι, οπότε προσπαθήστε να το κάνετε να εστιάσει στα καλά αποτελέσματα αυτών των κακών καταστάσεων αντί να εστιάζει στο πόσο πονάει το στήθος σας επειδή το αγόρι σας είπε αντίο.

Η εστίαση στο τι μπορείτε να κάνετε τώρα, αντί να εστιάζετε στο παρελθόν, θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε αυτά τα συναισθήματα ήττας και αγωνίας.

Αυτές είναι ισχυρές λέξεις, αλλά χρησιμοποιούνται συνήθως όταν πληγώνεται η καρδιά μας. Προσκολλούμαστε σε άλλους ανθρώπους σαν να μην έχουμε ζήσει ολόκληρες ζωές πριν έρθουν στη δική μας.

Ξεχνάμε ότι ο εγκέφαλος και το σώμα μας είναι ξεχωριστά από τα δικά τους, αν και είναι εύκολο να μπλέξουμε στη ζωή τους και να νιώσουμε ότι είμαστε μέρος τους.

Η αγάπη πονάει σωματικά επειδή το θέλουμε. Απλά και απλά.

Αν θέλαμε να έχουμε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, θα το κάναμε. Δεν είναι αυτό που οι άνθρωποι θέλουν να ακούσουν, αλλά ως άνθρωποι, λαχταράμε το δράμα και το χάος.

Είναι μέρος της καλωδίωσής μας: θυμάστε την τίγρη;

Έτσι, όταν δεν υπάρχουν τίγρεις, κάποιος πρέπει να πάρει τη θέση τους. Ο σπαραγμός, για πολλούς, είναι το επόμενο καλύτερο πράγμα.

Μπορούμε να παραμείνουμε θύματα και να ξεφύγουμε από τα τρομακτικά, δυνητικά επιβλαβή πράγματα στη ζωή μας.

Αλλά μια διαφορετική σκέψη, ενέργεια ή ιδέα θα μπορούσε να τα αλλάξει όλα αυτά. Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε μια τίγρη να περιφέρεται τριγύρω;

Τα σώματά μας είναι απίστευτα.

Σταματήσατε ποτέ να σκέφτεστε πόσο εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι η καρδιά σας χτυπάει, τα μάτια σας ανοιγοκλείνουν τα μάτια και οι πνεύμονές σας φέρνουν αέρα στο σώμα σας, ώστε να μπορείτε να είστε ζωντανός αρκετά ώστε να διαβάζετε αυτό το κείμενο;

Η ικανότητά μας να βλέπουμε, να ακούμε, να μαθαίνουμε, να μιλάμε, να διαβάζουμε, να χορεύουμε, να γελάμε, να σχεδιάζουμε και να πράττουμε με τη δική μας βούληση είναι ένα θαυμαστό πράγμα.

Ωστόσο, δεν σταματάμε ποτέ να σκεφτόμαστε πώς είναι δυνατόν να βρισκόμαστε εδώ, μέχρι να νιώσουμε πόνο σε αυτά τα σώματα. Όταν ο πόνος χτυπάει, μας σταματάει στην πορεία μας.

Ως άνθρωποι, έχουμε κατακτήσει την τέχνη να ξεπερνάμε τον σωματικό πόνο. Έχουμε θεραπείες και ιατρικές παρεμβάσεις για να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής μας όταν σπάμε ένα πόδι ή έχουμε πονοκέφαλο.

Είμαστε καλά αν χτυπήσουμε το δάχτυλο του ποδιού μας μετά από λίγα λεπτά τρίψιμο ή πάγωμα. Μπορούμε να πάμε σε θεραπεία για να μάθουμε να μιλάμε ξανά μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο. Ο σωματικός πόνος υποχωρεί.

Όμως ο συναισθηματικός πόνος είναι συχνά πολύ πιο επικίνδυνος και μπορεί να αλλάξει την πορεία της ζωής κάποιου με τους πιο αδιανόητους τρόπους.

Ως κοινωνία, δεν έχουμε μάθει ακόμη πώς να αντιμετωπίζουμε τον συναισθηματικό πόνο και αυτό φαίνεται.

Τόσοι πολλοί άνθρωποι κυκλοφορούν πληγωμένοι στη ζωή.

Και το πιο θλιβερό είναι ότι ο σπαραγμός δεν έχει πάντα να κάνει με την απώλεια της ρομαντικής αγάπης.

Συχνά έχει να κάνει με τις πρώιμες εμπειρίες μας στη ζωή, την απογοήτευση, την κακοποίηση, την εγκατάλειψη ή τον αποκλεισμό από φίλους και οικογένεια.

Αυτού του είδους ο σπαραγμός δεν διορθώνεται μόνος του και δεν είμαστε καλοί στο να βοηθάμε τους ανθρώπους να βρουν τρόπους να διαχειριστούν τον σωματικό πόνο που μπορεί να ξεσπάσει από τον συναισθηματικό πόνο.

Είναι σαν να μην το αντιμετωπίζουμε με τον ίδιο σεβασμό.

Ο ρομαντικός έρωτας μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να κάνουν παράξενα πράγματα όταν φεύγει. Είμαστε πολύ καλοί στο να ραγίζουμε ο ένας την καρδιά του άλλου.

Δεν είμαστε καλοί στο να τις επιδιορθώνουμε. Και όταν βρίσκεστε να στροβιλίζεστε πάνω από έναν χωρισμό, μπορεί να νιώθετε ότι ολόκληρος ο κόσμος σας καταρρέει.

Είναι επειδή δεν διδασκόμαστε πώς να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματά μας, το μυαλό μας και τις σκέψεις μας σχετικά με τέτοιου είδους πράγματα. Διδασκόμαστε, αν και όχι σκόπιμα, ότι η αγάπη υποτίθεται ότι πρέπει να πονάει.

Ότι οι άνθρωποι δεν είναι υποχρεωμένοι να μένουν μαζί και ότι μπορούν να επιλέγουν τους ανθρώπους που θέλουν να αγαπούν και δεν θέλουν να αγαπούν.

Αυτού του είδους τα μηνύματα μας αφήνουν να παραπαίρνουμε και να αναρωτιόμαστε για τη δική μας αξία όταν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά στην ερωτική μας ζωή.

Και δημιουργεί μια αίσθηση αναξιότητας που μπορεί να προκαλέσει ακραίο πόνο στη ζωή των ανθρώπων.

Δεν ξέρουμε πώς να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον να περάσει τη θλίψη της καρδιάς του, όπως ξέρουμε πώς να εμφανιστούμε και να είμαστε δίπλα στο κρεβάτι κάποιου που πεθαίνει στα γηρατειά.

Είναι σαν να φοβόμαστε τα ίδια μας τα συναισθήματα και τη δύναμη που έχουν πάνω μας. Δεν είναι περίεργο που δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τα γεγονότα όταν οι σχέσεις καταρρέουν.

Είναι σκληρή δουλειά να καταλάβουμε τι να κάνουμε με αυτά τα συναισθήματα. Μπορεί να είναι τόσο αποπροσανατολιστικό που να βιώνουμε σωματικό πόνο από την πράξη της αποφυγής λήψης αποφάσεων.

Αν είχατε ποτέ πονοκέφαλο από άγχος στη δουλειά, αυτό είναι μια σωματική αντίδραση στις σκέψεις και τα συναισθήματά σας.

Μέχρι να καταλάβουμε πώς να διαχειριστούμε το μυαλό μας ώστε να μην βιώνουμε αυτούς τους σωματικούς πόνους, θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε το σπαραγμό της καρδιάς - και τους πονοκεφάλους στο γραφείο - σαν να είναι μερικές φορές το τέλος του κόσμου.

Το να αισθάνεστε σωματικό πόνο ως αποτέλεσμα της πληγωμένης καρδιάς δεν είναι ασυνήθιστο.

Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται πόνο στο στομάχι, την πλάτη, τα πόδια, το κεφάλι και το στήθος. Το άγχος, η κατάθλιψη και οι σκέψεις για αυτοτραυματισμό μπορεί να υπάρχουν όταν ο σωματικός πόνος είναι αποτέλεσμα συναισθηματικής δυσφορίας.

Σκεφτείτε την τελευταία σχέση που τελείωσε για εσάς: πώς αντέδρασε το σώμα σας; Χτυπήσατε τα γόνατα στο πάτωμα; Κλαίγατε; Αρρωστήσατε σωματικά και κάνατε εμετό; Κοιμηθήκατε για μέρες στο κρεβάτι και αγνοήσατε το πρόβλημα;

Το σώμα μας είναι προγραμματισμένο να αντιδρά απλά, είναι αυτό που κάνουμε καλύτερα. Μόνο όταν συνειδητοποιήσετε ότι οι σκέψεις που κάνετε δημιουργούν τα αποτελέσματα που παίρνετε, μπορείτε να αρχίσετε να συγκεντρώνετε κάποιο έλεγχο πάνω σε αυτόν τον σωματικό πόνο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ακραίες περιπτώσεις, οι άνθρωποι μπορεί να βιώνουν πόνο στα νεύρα και πόνους φαντασμάτων ως αποτέλεσμα του σπαραγμού της καρδιάς.

Το σώμα μας μπορεί να στρεσαριστεί τόσο πολύ εξαιτίας των σκέψεών μας που αρχίζει να μπαίνει σε κατάσταση αντίδρασης και να προκαλεί πολλά άλλα προβλήματα.

Το σοκ όταν σας αφήνουν στην εκκλησία, όταν ο σύζυγος ή η σύζυγός σας μετακομίζει ξαφνικά ή όταν ανακαλύπτετε ότι ο σύζυγός σας σας απατά, όλα αυτά μοιάζουν με το να σας κυνηγάει ένα άγριο ζώο που ψάχνει για το επόμενο γεύμα του μέσα στο Σερενγκέτι: το σώμα σας απλά φρικάρει.

Αν βιώνετε σωματικό πόνο εξαιτίας μιας πρόσφατης απογοήτευσης, αφιερώστε λίγο χρόνο για να σκεφτείτε τις σκέψεις σας σχετικά με την κατάσταση.

Ενώ μπορεί να χρειαστεί να μιλήσετε σε έναν επαγγελματία για να σας βοηθήσει να μάθετε να σκέφτεστε νέες σκέψεις για ό,τι έχει συμβεί, το να δίνετε απλώς προσοχή στο τι σκέφτεστε μπορεί να σας βοηθήσει να δείτε ότι μια νέα πραγματικότητα είναι στον ορίζοντα.

Η παρατήρηση είναι ένα σημαντικό μέρος του να αποκτήσετε τον έλεγχο του εγκεφάλου σας. Είναι εκτός ελέγχου όλη την ώρα, τρέχοντας ελεύθερα στον κόσμο χωρίς να νοιάζεται για το πώς σας κάνει να αισθάνεστε.

Σταματήστε. Σκεφτείτε. Και αποφασίστε ότι θα βρείτε κάποιον που θα σας βοηθήσει να περάσετε αυτή τη δύσκολη στιγμή και ίσως διαπιστώσετε ότι ο πόνος αρχίζει να υποχωρεί.

Μην κάνετε κανένα λάθος όμως, ο πόνος είναι πολύ αληθινός. Ο πόνος σας είναι αληθινός. Μην αφήσετε κανέναν να σας πει το αντίθετο. Έχετε δικαίωμα στις σκέψεις και τα συναισθήματά σας.